Herkese yeni bir bölümden merhaba , keyifli okumalar dilerim şimdiden herkese ......
Haberi gördükten sonra kaç dakika öyle durdum bilmiyorum , ayaklarım çözüldükten sonra da nasıl merdivenlere çıkıp Selim hocanın odasına geldim bilmiyordum.
Sanki biri benim yerime beni kontrol edip yönlendiriyordu .
Kapıyı çalıp içeri gir bile demesini beklemeden girdim , bir el boğazımı tutuyordu nefes alamıyordum . '' Hocam...!! Haberi gördünüz mü ? '' diyerek içeride onu koltukta oturmuş pür dikkat TV'ye bakarken bulmuştum . Onu öyle görünce sakince yanına ilerleyip haberin devamını dinlemeye başladım , bir an da cebindeki telefonuna hızlıca sarılıp birini aradı ama uzun çalışmalara rağmen açmadı .
Telefonu masasına fırlatıp kükredi ellerini saçlarını daldırıp olduğum yerden sıçrayarak boş bulundum , bakışları geri beni buldu ve '' Edmir yardım ediyordur insanlara o yüzden açmıyordur telefonlarını '' diyerek elleriyle çenesini ve boynunu sıvazlıyordu ama o da benim gibi çok endişeliydi , inşallah sadece insanlara yardım ettiği için açmıyordur telefonları kendisi yaralı değildir .
Boğazımı sıkan yumru tekrar gelmişti yerine , o esnada kapı açılıp Sevil hoca da telaşlı bir şekilde içeri girdi kapıdan girince durup ilk önce bana bakıp sonra da Selim hocaya baktı '' Haberi gördünüz anladığım kadarıyla , Edmir'i aradım ama açmadı . '' dedi o da diğer koltuğa oturup
'' Kötü bir durum da değildir ! Ben bir de konferansı ayarlayan koordinatörü arayım . '' Diyerek odadan çıktı sadece ben ve Sevil hoca kalmıştık odada , cebimden telefonumu çıkartıp bende numarasını tuşladım , açmazdı belki ama içim anca bu şekilde rahat ederdi .
Bir elimde telefon diğer elimle de dudaklarımı soyuyordum , uzun çalışlara rağmen telefon kapanmıştı beni de açmamıştı !
'' Seni de açmadı değil mi ? '' olumsuz anlamda kafamı iki tarafa salladım . '' Neredesin be Edmir ! '' diye serzenişte bulundu , ama ben şimdiden en kötüsünü düşünmeye başlamıştım .
'' Hocam bir şey olmamıştır değil mi ? '' dolu gözlerle ona doğru baktım. Yanımda bulunan elimi tutup '' Tabi ki olmamıştır ! Asudecim biz sakin bir şekilde yaklaşıp içimizi ferah tutalım olur mu ? '' diyerek sıktı ellerimi bir kaç kez .
Sakin yaklaşamıyordum ki ! Ya gerçekten bir şey olduysa , yaralıysa ve biz ona yardım etmek yerine oturuyorsak burada . Aklıma gelen düşünceler hiç iyi değildi , ani bir şekilde ayağa kalktım . '' Noldu ? '' diye şaşkınca bana bakıyordu Sevil hoca .
'' Ben.. Benim bir Merve'ye bakmam gerek sabah tahlilerini almıştım , sonuçlar çıkmıştır ona bir bakıyım hemen gelirim .'' diyerek ona dönüp kapıya doğru yürüdüm .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umudun Öteki Yüzü
Literatura FemininaKolumda bir sıcaklık hissettim . Beni kendi ile birlikte biri kolumdan tutup yere çekti ve üstüme kapaklandı bir şeyler söyleniyordu ,ama ben duymuyordum . Kulaklarım çınlıyordu , vurulmuştum .. acı hissetmiyordum şoka girmiştim . Birisi elleriyle...
