kimi zaman çok erken kimi zaman çok geç sevebilmek

19 3 2
                                    


Herkese yeni bölümden merhaba uzun bir aradan sonra yeni bölüm sizlerle iyi okumalar sevgili okurum . 













Sabah uyandığımda Edmir hoca tekli koltukta oturuyordu , pencereye karşı bir sigara yakmıştı kendine içiyordu dışarı bakarak dün ne zaman gelmişti acaba ? Hiçbir şey duymamıştım .


 Yastığımın altında ki telefonuma alıp bildirimlere ve aramalara baktım , Ömer Edmir hocanın bulunduğunu yazmıştı . Cevaplamadan çıktım mesaj kutusundan geri bıraktım yerine .

'' Günaydın . '' Ona doğru döndüm , bacaklarımı yataktan aşağı sarkıtıp kollarımı iki yana açıp gerindim . '' Günaydın Hocam . '' dedim.


'' Kaçta çıkmak istersiniz uçak bileti alalım '' Sigarasını küllüğe söndürüp ayağa kalktı '' Ben biletleri 2 saat sonraya aldım , her şeyi de topladım . Senin uyanmanı bekliyordum . ''Ayağa kalktım '' Siz uyudunuz mu ki ? '' diye sordum .


'' Çok sayılmaz , bu şehirdeki ağırlığı uyutmadı . '' Kendi de oturduğu yerden kalkıp banyoya ilerledim , elimi yüzümü yıkayıp çantamdaki kıyafetlerimi giyip çıktıkodadan arabaya binerken etrafıma baktım ilk ve son kez tanıştım belki de Edmirin çocukluğunun şehriyle .



                                                                                        &&&



Havaalanından indikten sonra hastaneye gitmek istemediğim için direkt kendi aracıma binip Ömer'in evine sürdüm , bizimkilerin orada toplandığını söylemişti . Arabadan inip kapıyı kapattım , apartmana girip Ömer'in dairesinin kapısını çaldım. Bir kaç saniye sonra adım sesleriyle kapı açıldı , Ömer karşımda belirdi .


" Ooo ... Kimleri görüyoruz Asude Hanım " diye kapıyı tamamını açtı. Hızla ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdim .


" Sanada merhaba Ömer " diyerek montumu çıkarıp astım .


" Bizimkiler yok mu ? " Diye sordum ona dönüp , kapıyı kapatıp yanımdan geçip koridorda ilerledi bende onun arkasından takip ettim.


" Yok , birazdan gelirler . Sen ne yaptın ? Ankaralarda " diye sordu .


" Ne Ankara'sı ya ne saçmalıyorsun sen yine ! " Sinirli bir şekilde kendimi tekli koltuğa attım , nasıl anlıyor bu çocuk ya bunları bir yerime çip falan mı taktı acaba yoksa bu mümkün değildi yani , istemsizce üstüme bakmaya başladım.


Tiz kahkasıyla bütün oda yankılandı " Merak etme çip takmadım , sadece aptal değilim ." Yanındaki masada duran elmalardan birini alıp üstüne silip ısırdı , çiğnerken bile gülüyordu ." Biraz daha gülersen boğazında kalacak ve ben bunu zevkle izleyebilirim Ömer " gerçek olduğumu gösteren bir bakış attım ona .

Umudun Öteki YüzüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin