Umudun Öteki Yüzü

Kan Kırmızısı

Herkese yeni bir yıldan merhaba umarım hepiniz için bütün umutlarınızın gerçekleştiği ve her zaman kahkahalarla  güldüğünüz bir yıl olur , geri de bırakılan yıllarda ne acılar ne hüzünler gördüyseniz bu sene olmamasını diliyorum sevgili okurum . 🫰💚🤍

Umut ve sevgi her zaman var sadece siz isteyin bunu hayattan hem nasıl istediğinizin de bir önemi yok ki ! Nefes almaya devam ettikçe her şeyin bir çözümü vardır. 

Keyifli okumalar .

Şarkılar: yıldız Tilbe  :  kurşun adres sormaz ki ,     

Mert Demir : Ateşe düştüm bu şehir girdap gülüm

Rüyalar en huzurlu sığınamızdır çoğu zaman , en çokta en hüzünlü anlarımızda.

Çocukluğumu düşündüm ,bende bıraktığı izlerime ve şu an beni ben yapan o izleri .Orta okuldayken mert dışında benimle kimse oynamazdı zaten bir zamana kadar Sevim teyzenin zoru olmasa bizimkilerin yani halamın ve babamın anneme bakıyım diye beni eve kapattıkları zamanlar.

Sonbaharın yapraklarını döktüğü ilk haftalardaydık ,sevim teyzeler mahalleye taşınalı daha 3-4 gün olmuştu. pencerenin perdesinin ardından onları ve evlerini izlerdim , kimi zaman benim niye böyle bir ailede büyümüyorum diye hayıflanırdım.

Bu düşüncelere daldığım vakit ya annem ağlardı , yanına giderdim ya da babama yakalanıp dayak yerdim anneme bakmadığım için daha küçücük bedenim. 

Kendi ihtiyaçlarına zor yeterken birde benden yaşça büyük bir insanın ihtiyaçlarını karşılamak çok zor geliyordu ,  o  zamanlar annemin beni unutmadığı sevdiği  kızım diye bir kaç saniye bile olsa hatırladığı benim minnet duyduğum anlar , keşke hep o anlarda kalabilsem ama kalamam biliyorum.

Benim saçlarımın taranması gerekirken ben annemin saçlarını tarayıp örerdim , annem örgü bilmezdi örgüyü de ondan değil kendi kendime öğrenmiştim, bir kız çocuğu annesinin saçlarını örebilir miydi ? Yoksa o zamanları düşündüğümde bana mı tuhaf geliyordu sadece kendi ebeveyninin ebeveyni olmak.

Babamdan gizli mert ile oynamaya aşağı inerdim , pencereden bir kaç kere beni görünce el sallamıştı buna mütemadiyen bende kendimde dışarı çıkıp oyun oynama isteğimi geri çevirmemiştim.

Ama sonu tabi ki de hüsranla bitmişti benim içinde olduğum bir hikayede mutlu bir son olamazdı bence !  Babama 1 saat geçtikten sonra yakalanmıştım , misket oynamaya dalmış içimden 60 kadar  kaç tekrarlı saymam gerektiğini unutmuştum . 

Sevim teyze gelip beni kurtarmasa babamın elinden bilmem kaç yerimde oluşacak morluklarla okula gidecek arkadaşlarıma ve öğretmenlerime ezberlemek zorunda bırakıldığım yalanlardan söyleyecektim , herkes bilakis gerçeğin o kadar farkındaydılar ki sadece gözlerini diğer tarafa doğru çevirmişlerdi.  Çevirmeyen tek kişi Sevim teyzeydi ! 

 Ona iki kişinin hayatını borçluydum kendimin ve küçük Asudenin hayatını , Sevim teyze o gün babamı ne ile tehdit etti bilinmez ama babamın bana yaklaşımı farklılaşmıştı en azından artık görünmeyen yerlerime vuruyor kimseye yalanlar söylemek zorunda kalmıyordum. Mertlere daha sık gidip geliyor ve onunla ders çalışıp oyunlar oynuyorduk...

                                                                                                   **** 

Hiçbir zaman sevemediğim sevmek için çabalamadığım o odadayım , insan bir rüyayı sürekli görünce nasıl  devam ettiğini biliyor .  Yavaşça yatağıma yaklaşıyorum annemin uyuyor zannettiğim cansız bedenini ellerimin arasına alıyorum .