Midoriya ağzından👅💦
_____________________Sırtımdaki ağrı ile uyandım. Bütün gece vücudum yanmıştı. Bide bu yetmezmiş gibi aklıma Todoroki'nin öpücüğü geliyordu. Bu aklıma geldikçe etrafımda döndüm. Şansa Todoroki derin bir uykuya dalmıştı. Ne de olsa zor bir gün geçirmişti.
Vücudum enkazdan fazla zarar görmesede kanayan yerlerim vardı. Todoroki beni az da olsa tedavi etmişti. Yine de yanıyordu.
Her zamanki gibi sabah 6'da kalkıp kahvaltıya oturmuştuk.
"Midoriya, dün nasıl tuzağa düştün?"
Konserve yiyeceği yiyordu. Yine.
"Senin sesini kopyalanmıştı. Bende sen sanıp gelince enkazın altında kaldım."
"Gücü o kıza benziyordu."
"Toga mı? Ah biraz."
"Biraz mı? Baya benziyordu ama onun vücudu yoktu."
"Hayır vardı. Yüzünü gördüm. Gökkuşağı saçlıydı."
"Yine birini kopyalanmıştır... geri döneceğini söyledi."
"Kim?"
"O kopyacı."
"Umarım dönmez."
Tiksinerek kendi konserveme baktım. Artık her gün konserve yemekten midem bulanmıştı.
"Yesene, Midoriya."
"Sanırım yemeyeceğim."
"Başka şansın yok. Güç toplaman gerek."
Yine tiksinerek konserveye baktım.
"...yoksa ben yediririm."
Yanaklarıma sıcaklık yayıldı. Başımı hızlıca yere eğdim.
"Ama-"
Bana kaşını kaldırarak baktı. Resmen meydan okuyordu. Dudağımı büzdüm.
"Sen kaşındın."
Elimden konserveyi alıp kasığa yemeği koydu ve ağzıma yaklaştırdı. Kaşık yaklaştıkça geriledim. Sonunda kaşık ağzıma girdi ve zorla yutkundum. Todoroki ağzımdan kasığı çekerken ağzımdan çıkan salyanın uzayıp sonra koptuğunu gördüm. Kızarmıştım. Diğer kaşık gelirken onun elinden kaşığı alıp kendim yemeğe başladım. Zorla.
・.。.:*・・.。.:*・・.。.:*・
Yıkık binaları arkamızda bırakmıştık. Kumda bata çıka ilerliyorduk. Ormanda çöl olması aklımdan bile geçmezdi doğrusu. Bu orman küçük olmadığını kanıtlamıştı. Ve güvenli olmadığınıda.
Todoroki'nin arkasından yürüyordum. Buz gücünü kullanmamasini çünkü güneş altında gücünü kullanması onun için zordu. Kumda bata çıka yürüyorduk. Sonunda sessizliği bozdum.
"Kopyacı villainin özeliği Toga'ya benziyordu dimi?"
"Onun vücudu yoktu."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
♥ || hunger games
Fiksi Penggemar"Özür... dilerim..." sesim titriyordu. Todoroki heykelleşmiş mutatdan gözünü ayırıp bana baktı. " benim yüzümden... ikimizde kaybedebilirdik... daha da kötüsü ölebilirdik... berbat bir takım arkadaşıyım , özür dilerim..." gözlerim dolmuştu. "Midoriy...