Odnaleźć siebie II | Sword Art Online

Rozdział 1

~*~

*Narrator*

*Trzy miesiące od zakończenia gry*

W pewnym barze spotkało się kilkoro znajomych z gry Sword Art Online. Pośród nich byli Kirito, Agil, Silica, Klein, Liz oraz Asuna*. Gdzie czarnoskóry były gracz był właścicielem lokalu. Rozmawiali na temat pewnej białowłosej dziewczyny, której nie mogli odnaleźć. Nawet znając nazwisko i mając pomoc z urzędu. 

- Liz, przepraszam, Shinozaki-san.- Zagadnął czarnowłosy chłopak.- A ty znalazłaś coś nowego?- Zapytał, na co dziewczyna pokiwała przecząco głową. 

- Możesz mi mówić po nicku, jestem przyzwyczajona.- Zaczęła brązowowłosa.- Prawdopodobnie dołączy do nas w roku szkolnym.- Wytłumaczyła, a Kirito westchnął. 

- Jeszcze tydzień.- Wymamrotał.

Za równo tydzień szkoła dla byłych graczy Sword Art Online zostanie otwarta, a dziewczyny i chłopak mieli do niej uczęszczać. 

- Nie narzekaj już tak, Kirito!- Mówiąc to Klein walnął przyjaciela mocno w plecy. Kirigaya pod wpływem uderzenia, walnął czołem w blat przy, którym siedzieli razem z rudym.

- Cholera, Klein.- Warknął na mężczyznę masując obolałe czoło. 

- Ej! Nie rozwalajcie mi baru!- Zareagował Agil sprawdzając stan swojego drewnianego blatu.

- Dziękuję za troskę, nic mi nie jest.- Wymamrotał Kazuto, a wszyscy obecni w pomieszczeniu się zaśmiali, na co chłopak zaraz dołączył. 

Gdy już się uspokoili po raz pierwszy dzisiaj na spotkaniu odezwała się Asuna.

- A Kirito, sprawdzałeś szpitale w okolicy?- Dopytała.

- Większość.- Odpowiedział patrząc na przyjaciółkę. 

  - A masz pewność, że nie podała Ci fałszywego nazwiska?- Zmrużyła w podejrzeniu oczy.

- Co? Na pewno mnie nie oszukała. - Obronił czarnowłosy swoją przyjaciółkę, a być może kogoś więcej.

- No dobra, dobra.- Mruknęła Asuna, a Kirito spojrzał na zegarek w telefonie.

- Cholera, ja się zbieram. Miałem pomóc w domu.- Wytłumaczył i szybko się ubrał, a następnie żegnając się z przyjaciółmi wyszedł z baru. Gdy czarnowłosy wyszedł kasztanowłosa dziewczyna westchnęła. 

- Co jest Asuna?- Zapytała brązowowłosa przyjaciółka.

- No... Bo ostatnio w moim domu... - Przerwała na moment by zaraz dodać.- Przewinęło się nazwisko Serukami.- Wytłumaczyła dziewczyna, przygryzając lekko dolną wargę.

- Co?!- Krzyknął rudowłosy gwałtownie wstając, uderzając rękoma o blat i przewracając krzesło na, którym wcześniej siedział. 

- Klein!- Wykrzyknął właściciel lokalu, a dany chłopak podniósł w obronie ręce do góry.

- Dlaczego mu tego nie powiedziałaś?- Zapytała Liz, a w tym czasie Klein podnosił już na spokojnie mebel, który przewrócił. 

- Nie chciałam mu robić nikłej nadziei, nie wiem nic o tej rodzinie, więc nic mu nie powiem.- Wyjaśniła kręcąc lekko głową na boki. 

- Ehh...- Westchnęła Liz.- Co racja, to racja. To może być równie dobrze zbieżność nazwisk. Asuna, a może wypytałabyś się o nich?- Zapytała się przyjaciółki.

- Mogę spróbować.- Powiedziała z uśmiechem.- Ale nic nie obiecuje. Dobra, ja też muszę już iść, bo Mama kazała mi wcześniej wrócić.- Dziewczyna ubierając się podeszła do drzwi.- Ale nie mówcie jeszcze nic Kirito, proszę. Poprosiła, a gdy się zgodzili wyszła. 

Czarnowłosy spokojnym rokiem szedł w stronę stacji by wrócić do domu, gdy zawibrował jego telefon. Wyjął urządzenie z kieszeni i wyświetlił wiadomość. Była ona od jego kuzynki, Suguhy.

Sugu: Mama kazała Ci kupić cukier.

Chłopak westchnął i schował telefon do kurtki. Na jego szczęście sklep był dziesięć metrów przed nim. Wszedł do sklepu i zatrzymał się na moment przy regale z gazetami. Chciał chwycić jedną gdzie była reklama nowego komputera, ale jego uwagę zwróciła gazeta z nazwiskiem Serukami na okładce. Wyjął ją i się przyjrzał. Na pierwszej stronie znajdowała się modelka Serukami Aiko. Otworzył czasopismo i przekartkował strony. Zatrzymując się na jednym artykule gdzie znajdował się wywiad. Z początku ignorował każde pytanie, dopóki nie trafił na jedno, które go zainteresowało. 

"Aiko-san. Masz rodzeństwo? / Mam! Moją ukochaną siostrzyczkę! Strasznie za nią tęsknię. No do tego mam jeszcze starszego brata."

Kolejne pytania zadawane modelce nie interesowały go, więc odłożył gazetę. Nawet już nie spojrzał na reklamę, która wcześniej przykuła jego uwagę. Skierował się do odpowiedniego regału i zakupił potrzebny cukier. Zaraz po krótkich zakupach skierował się na stację. Po drodze czarnowłosy rozmyślał o prawdopodobieństwie , że jego bliska przyjaciółka jest siostrą tej modelki czy też była to jednak zbieżność nazwisk. Zaintrygował go zdanie dziewczyny, gdzie mówiła, że tęskni za nią. Coś musiało się jej siostrze przytrafić, bądź gdzieś wyjechała. Chłopak postanowił, że poszuka jakichś informacji na temat Aiko. Dodatkowo miał nadzieję znaleźć jakiekolwiek zdjęcie gdzie będzie razem ze swoją siostrą. Przeglądał chyba wszystkie możliwe strony , ale nie znalazł nic co mogłoby go naprowadzić na trop jego przyjaciółki. Z westchnięciem wyłączył komputery i zszedł na kolację, o której wspominała wcześniej jego kuzynka. Dzisiaj jadł tylko z Suguhą, ponieważ jego ciotka, a jej matka musiała zostać dłużej w pracy. Czarnowłosy postanowił zapytać dziewczynę o Serukami Aiko z nadzieją, że ona będzie cokolwiek o niej wiedzieć. Niestety jego kuzynka nie interesowała się aż tak modą i mu nie pomogła. Zaraz po kolacji poszedł i po jakimś czasie zasnął. 

~*~

*Asuna - Nie wspomniałam o niej w poprzedniej części, ale ona dalej istnieje*

Yooooo!!!!!

Proszę skończyłam kolejny rozdział przepisywać!!!! Nareszcie! Naprawdę nie lubię przepisywać. Szczególnie, że narrator nigdy nie był moją dobrą stronę. Chociaż ostatnio tak często nim pisałam, że jak piszę z perspektywy pierwszej osoby to czasem mi wychodzi z trzeciej i muszę to wszystko poprawiać XD Rozdziały teraz będą ledwo dobijały do osiemset słów. Niestety, ale w zeszycie zajęło mi to całe trzy stronę i mnie ręka zaczyna boleć XD Muszę ogarnąć swoje ręce na pisanie w zeszycie, a na komputerze muszę zacząć ciszej pisać, bo jak szybko pisze to trzaskam w klawiaturę XD Wiecie myślałam żeby założyć książkę gdzie będą informacje na temat moje twórczości. Podpatrzyłam to u jednej z autorek, której czytam opowiadania. Na przykład by nie zaprzątać informacjami mojej książki to tam wstawiać informacje o moich nowych dziełach, o jakichś przerwach(których mam nadzieję, że nie będzie, ale no wiecie szkoła niedługo i będę miała w tym roku mnóstwo pracy.) Wcześniej chciałam wykorzystać do tego pomysłu Blogger'a, ale stwierdziłam, że łatwiej wam będzie jeśli zrobię to na Wattpad'zie. Co o tym myślicie?

Uciekam!

Bayooooooo!!!!!

Kazenakii

PS.

KOMENTUJCIE!!!!!!

ORAZ 

GWIAZDKUJCIE!!!!!!