*4 gün sonra*
*Park Jimin*
Jung kook hastaneye geldiğimizde çok kan kaybetmişti.
Dört gündür yoğun bakımda doktorlar sürekli herşeye hazır olmamızı söyleyip gidiyorlar.
Sanki kardeşimi kendi elleriyle ölüme terk ediyorlarmış gibi. Kazada sertçe yere düşme etkisinde sağ elinde büyük bir yara açılmış ve sinirleri hasar görmüş.
Bunun dışında vücudunda birçok hasar meydana gelmiş.
Taehyung Jung kook'u ilk hastaneye getirdiğimiz de bir iki saat boyunca hastanede bekledi fakat ondan sonra onu hicbir yerde göremedim.
Hyeri dört gündür hiç durmadan ağlıyor. Doktorlar bir ara ona sakinleştirici verdiler fakat o hiç uyumuyor ve sürekli Jung kook'un odasının önünde uyanmasını bekliyor.
Gerçekten Jung kook'un beni bırakıp gitmesinden çok korkuyorum. Her ne kadar aklıma getirmemeye çalışsam da ihtimaller çok yüksek.
Yaslandığım duvardan destek alarak ayağı kalktım ve Hyeri'ye baktım fakat oturduğu yerde yoktu. Aklıma kötü şeyler geldi çünkü iki gün önce yetişmesem kendine zarar veriyordu. Koşarak hastanenin dışına çıktım ve etrafıma bakındım yoktu hemen içeri girdik ve hastane görevlilerine onu görüp görmediklerini sordum.
Bir görevli yangın merdivenlerine ağlayan bir kızın girdiğini söyledi.
Yangın merdivenlerine girdim ve Hyeri'ye seslenmeye başladım. Hıçkırık seslerini duyabiliyordum.
Seslerin geldiği yöne doğru yürümeye başladım.
Hyeri kenarda oturmuş ağlıyordu. Onu öyle görünce aklıma Jung kook'la yaşadıkları o güzel günler geldi gözümün önüne. İkisi de çok mutluydu ve birbirlerini çok seviyorlardı uzun süre ayrı kalsalar bile birbirlerini unutmaları o kadar kolay olmazdı.
Hyeri de seviyordu Jung kook'u hala fakat bunu neden söylemeyip de Taehyung ile sevgili olduğunu anlamıyorum.
Sessizce yanına yaklaştım. Yanına oturduğum an boynuma sarıldı ve o an hıçkırıklarının sesi yükseldi.
"H-hyeri ağlama"
"O şuan benim yüzümden böyle çok kötü ve ben onun canını yaktım onu seviyorum Jimin"
"Biliyorum onun için şuan güçlü ol ve ağlama"
"Ben hep onu üzdüm kalbini kırdım saçma bir mesaj yüzünden onu terk ettim"
"Hey yapma böyle gel hadi onun yanına gidelim" dedim ve yangın merdivenlerinden çıkıp Jung kook'un odasına gittik.
Hala uyuyordu gözlerini açsa da Hyeri'yinin pişmanlığını görebilse. Ona sarılabiliyorken sarılsa o bana anlattırken gözleri parlayan kokusunu içine çekse.....
Kafamı kollarımın içine aldım ve kendi kendime Jimin'in uyanması için tanrıya yalvarmaya başladım. Onu böyle beklemek çok zor.
Uykuyu sevmeyen bir adamın bu kadar fazla uyuması fazla. Uyansa yine bana bağırsa espriler yapsa. Yine o tatlı dişlerini göstererek gülse....
Tam uykuya dalacakken Hyeri'nin çığlığıyla yerimden fırladım Hyeri'nin yanında olan doktor uzaklaşmaya başladı. Hyeri bekleme koltuklarından birine oturdu ve ağlamaya başladı
"Hyeri ne oldu"
"J-jung Ko-ook"
"Ne oldu Jung kook'a?"
"O uyandı"
"Ohh neden ağlıyorsun o zaman ya korktum bende"
"Jimin o yaşıyor bizi bırakmadı yaşıyor" dediği an derin bir nefes aldım. Kardeşim beni bırakmayacağını biliyordum. Bunu bana yapmayacağını biliyordum diye geçirdim içimden ve gülümsedim.
"Ağlama yanıns girmek ister misin?"
"O-olur" dedi ve göz yaşlarını silip kalktı.
"Önce ben yanına giriyim olur mu? Beni bırakmadığı için ona teşekkür etmeliyim" dedi ve gülümsedi
"Tamam önce sen gir"
"Teşekkür ederim" dedi ve saçlarını eliyle düzeltip yavaşça içeri girdi.
Bende hemen camın önüne gittim Hyeri bir süre yatağın önünde bekledi sonra yavaş adımlarla yatağın yanıma geldi ve kenarına oturdu.
Belki de bu olay tekrar beraber olmasını sağlayacaktı.
Belki de bundan sonra aynı iki yıl önce olduğu gibi mutlu olacaklardı....
Aşk nedir?
Çekip gitmek midir?
Veya ona ait olmak mıdır?
İçine çeke çeke özlemek midir?
Yanında olsa bile özlemek midir?
İnsan aşk acısının geçeceğini zanneder ama geçmez hep içinde kalır. Aşka ait olan herşeyi içine atarsın aşk acısı içinde büyük bir yara açar ve bu aşkın insana verdiği acı olur .......
Herkese uzun bir aradan sonra merhaba 🤗
Biliyorum uzun zamandır bölüm atmıyorum bir karar aldım önce bu kitabı final yapacağım sonra diğer kitaplara bölük yazacağım.
Bu arada biliyorsunuz ki bugün küçük tavşanımızın doğum günü. İyiki doğdu iyi ki var. Umarım hep mutlu olur......
Umarım bölümü beğenmişsinizdir 😊😊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LETTER - JJK ✔️TAMAMLANDI✔️
Fanfiction"Biliyor musun Hyeri ben artık sana sadece aşk değil nefret de besliyorum ve sen bu nefreti gün geçtikçe arttırıyorsun" "Bunları önemsemiyorum sadece kendine dikkat et" "Eğer beni sevmiyorsan neden beni düşünüyorsun" "Çünkü sen ................. ben...
