"Biliyor musun Hyeri ben artık sana sadece aşk değil nefret de besliyorum ve sen bu nefreti gün geçtikçe arttırıyorsun"
"Bunları önemsemiyorum sadece kendine dikkat et"
"Eğer beni sevmiyorsan neden beni düşünüyorsun"
"Çünkü sen ................. ben...
Jung kook'un yattığı yatağın kenarına oturdum ve Jung kook'un elini avuçlarımın içine aldım çok bitkin görünüyordu. Onun gibi güçlü birini bu halde görmek beni çok üzdü onun bu halde olmasının sebebi de bendim.
Tavana bakan gözlerini bana doğru çevirdi
"Jung kook ben............ özür dilerim yani senin bu halde olmanın sebebi benim"
"Ben iyiyim Hyeri"
"Hayır iyi değilsin Jung kook içinde olan acıları dışa vurmuyorsun o kadar güçlü görünmeyi kes ne kadar mutsuz olduğunu görüyorum ve bunun sebebi olduğum için çok özür dilerim seni üzdüğüm için" kafamı avucumun içinde olan ellerinin üzerine koydum ve ağlamaya başladım. Diğer elini kafamın üzerine koydu ve saçlarımı okşadı
"Ağlama beni daha da üzüyorsun"
"Ben seni seviyorum Jung kook yaptığım herşey için özür dilerim"
"Hadi ama ağlama yıllar sonra sana sıkıca sarılmak istiyorum Hyeri" dediği anda sıkıca sarıldım. Dünyanın en güzel kokusunu içime çektim iki yıl sonra bu pis dünyadan uzaklaşmış gibi hissettim bu his beni mutlu ediyordu. Onun yanında herşeyi bir kenara bırakıp mutlu olabiliyorum....
"Seni seviyorum Jung kook hemde hayal edemeyeceğin kadar çok seviyorum seni" dedim kapının açılma sesiyle ayrıldık hemen göz yaşlarımı sildim.
"Üzgünüm ama bende kardeşime sarılmak istiyorum" diyen jimin'e döndüm günlerdir o solmuş yüzünden eser yoktu gülüyordu.
"Gel buraya haylaz" dedi ve kollarını açtı Jung kook hemen yataktan kalktım. İkisi birbirlerine sıkı sıkı sarıldılar onları böyle görmeyi özledim gerçekten. İki yıl önce üçümüz bir aile gibi olmuştuk şuanda gerçekten gerçek ailende gibi hissediyorum
"Özledim be Jung kook beni bırakıcan diye çok korktum ama beni bırakmayacağına da eminim yani"
"Onun için mi o kadar ağladın" diyince jimin cevap vermedi sadece güldü
Uzun süre konuştuk daha doğrusu jimin ve jung kook konuştu ben onları dinledim. Jung kook derin bir nefes aldı
"Taehyung?"
"Bilmiyoruz" dedik aynı anda jiminle jimin söze başladı
"Seni ilk hastaneye getirdiğimizde buradaydı ama ondan sonra hiç görmedim"
"Hım kendine birşey yapmış olmasın?"
"Bilmiyorum birçok kez aradım fakat açmadı telefon kapalı yani cidden emrsk ediyorum onu yaşadığı şey kolay değil yani babası sonuçta" Jimin'in ilk defa bu kadar mantıklı konuştuğunu gördüm desem yalan olmaz yani
"Aynen onu bulmalıyız şu hastaneden bir çıkiyim de ondan sonra düşünürüz"
"Oooo daha dur yeni uyandın" hemen araya girdim
"Kendini yormak yok yatakta kalkmayacaksın"
"Umarım dediğin gibi olur bir an önce silahıma kavuşmak istiyorum" dedi ve sesli bir şekilde güldü. Onun yine böyle güldüğünü görmek çok güzel.
------------------------------
Jung kook akşama doğru normal odaya alındı. Bir ara odada bir sessizlik oldu Jung kook oflayarak söze başladı
"Offf"
"Ne oldu" ikimizde aynı anda konuştuk yine jiminle birbirimize baktık ve güldük
"Ben sağ elimi oynayamıyorum yani hiçbirşey hissetmiyorum size söyleyip endişelendirmek istemedim ama çok kötü"
"Hım ne olmuş olabilir ki" dedim ve yaklaşıp eline baktım Jimin bir iki kez sanki biliyormuş ama söyleyemiyormuş gibi öksürdü
"Ben doktorun yanına gidip sorayım istersen sende gel Hyeri" birşey olduğu belliydi kesin elinde birşey var.
"Ben mi? Olur" dedim ve yerimden kalkıp dışarı çıkan Jimin'in peşinden dışarı çıktım. Jimin önden ilerlemeye başladı adımlarımı hızlandırdım ve Jimin'in kolundan tutup onu durdurdum arkasını döndü
"Jimin bir şey mi oldu" dediğimde üzgün bir şekilde kafasını yere eğdi
"Jimin ne oldu?"
"Jung kook'un sağ kolu...........sinir damarlarında kopukluk oluşmuş doktorlar ne zaman olduğunu bilmiyor ama sanırım yere düşme anında oldu"
"Ne? Nasıl yani artık o elini kullanamayacak mı?"
"Kullanacak elbet ama bu sırada birkaç ameliyat olması gerekiyormuş bu süreç çok uzun bir süreçmiş"
"Ama bu nasıl olur Jimin o..........o sağ elini kullanıyor yani herşeyi sağ eli silahı........."
"Bilmiyorum belki de o elini bir daha hiç kullanamayabilir herşey o ameliyat ve moraline bağlı"
Göz yaşlarım istemsizce akıyordu Jung kook mesleğine bağlı bir insan ama şuanda mesleği elinden gitmek üzere. Neden tüm kötü şeyler onun başına geliyor? neden hak etmediği halde o üzülüyor?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese yeniden merhaba 🤗 Umarım beğenmişsinizdir 😊
