The omega and the Prince

[#] 9 [#]

Hij rent weer terug naar het paleis en opeens stopt hij. Ik val voorover van zijn rug af. Hij laat een soort gegrinnik horen en transformeert terug. Zodra hij weer als mens voor me staat laat ik mijn ogen ronddwalen over zijn lichaam. Hij grinnikt en trekt snel kleding aan. Koningin Livvy komt aanlopen. Maar zij draagt al kleding. 'Zo' zegt hij, 'hoe was je eerste keer als wolf?'

'Prima' zeg ik met een glimlach.

Hij geeft een kus op mijn voorhoofd. Er ontstaan prettige tintelingen waar zijn huid de mijne raakt.'Zullen we maar gaan' vraagt koningin Livvy.

'Ja' zeg ik zacht, 'dat lijkt me een goed idee.'

We lopen weer het paleis in. Als we bijna bij zijn vertekken zijn zien we de koning voor de deuren staan. Liam duwt me achter zich. De koningin loopt snel naar haar man toe. 'Schat' zegt ze.

'Livia' gromt de koning.

Liam steekt zijn borst vooruit en maakt zich breed. 'Vader' zegt hij, 'wat wil u?'

'Ik hoorde van David dat je terug kwam rennen met die omega op je rug' gromt de koning kwaad.

'Dat klopt' zegt Liam, 'ik wilde met haar praten op een plek die u niet makkelijk zou kunnen vinden.'

'Er is meer aan de hand. Wat houd je achter voor me zoon?'

'Niets.'

'Laat haar dan weer aan het werk gaan.'

Liam kijkt naar mij. Ik sla meteen mijn ogen neer. Geen oogcontact maken zijn de regels. En zolang de koning nog niets weet ga ik me dus heel erg goed aan de regels houden. 'Ik breng je wel naar Bianca toe' zegt Liam.

'Ja Sire.'

Ik maak een reverence voor de koning en koningin en loop daarna achter Liam weg. Maar hij brengt me naar andere vertrekken. Hij klopt op de deur. 'Binnen' hoor ik Ethan zeggen.

Liam opent de deur en trekt me mee naar binnen. 'Broertje ik heb je hulp nodig' zegt Liam.

Ethan ligt met zijn rug op de grond en zijn benen opgetrokken. 'Ook een goedemorgen broer' zegt hij, 'waarmee moet ik je helpen?'

'Mag mijn mate even hier blijven?'

'Tuurlijk, maar ik ga wel oefeningen doen.'

'Ik ben snel weer terug.'

Liam kijkt mij aan. 'Blijf hier alsjeblieft' zegt hij, 'en als iemand aanklopt verstop je je. Oké baby?'

'Oké.'

Hij glimlacht en geeft een kus op mijn voorhoofd. Daarna loopt hij weg. 'Ga zitten' zegt Ethan.

Ik ga voorzichtig op de bank zitten. 'Wat doe je' vraag ik.

'Trainen' zegt hij, 'denk je echt dat Liam met dat lichaam is geboren.'

Ik voel mijn wangen rood worden en kijk naar mijn schoenen. Die zijn opeens veel interessanter. 'Geen zorgen' zegt hij, 'ik vertel niets door aan mijn broer.'

Ik kijk hem weer aan. Hij grijnst en draait zich op zijn buik. 'Ik wil dat je iets doet voor me' zegt hij, 'ga op mijn rug zitten.'

'Waarom' vraag ik.

'Ik ga opdrukken' zegt hij, 'maar ik wil het mezelf wat moeilijker maken door extra gewicht toe te voegen.'

'Oh, oké.'

Ik sta op en ga voorzichtig op zijn rug zitten. 'Jij bent licht' zegt hij, 'je moet echt wat meer gaan eten.'

'Als de keuken ons meer eten gaat geven' mompel ik.

'Daar kan Liam voor zorgen' zegt hij, 'vraag het hem zo maar.'

'Dat zal ik doen.'

Hij begint met opdrukken. Ik tel mee. Hij grinnikt en gooit me opeens van zijn rug af. 'Nu jij' zegt hij.

'Dat kan ik niet' zeg ik, 'u zei zelf dat ik heel erg dun ben.' 

'Ik ben een jij Elizabeth, we worden familie.'

'Als de koning me niet dood voor die tijd.'

'Mijn vader zal niet bij jou in de buurt komen. Niet zolang Liam en ik hier rondlopen.'

Ik knik. 'Maar nu' zegt hij, 'opdrukken.'

'Ik ben niet goed in opdrukken. In geen enkele sport.'

'Misschien moeten Liam en ik je trainen. Een klein beetje maar, zodat je wat sterker word.'

'Ik denk dat dat pas mogelijk is als de koning weet dat ik zijn mate ben.'

'Ja we wachten nog even. Eerste stap is meer gaan eten en iets meer aankomen. Hoeveel weeg je?'

'Heel erg weinig, ongeveer zevenendertig kilo.'

'Zevenendertig?!'