[#] 31 [#]

5K 188 4
                                    

p.o.v Elizabeth

Met een zachte kreun open ik mijn ogen. Meteen sluit ik ze weer door het felle licht. Waar ben ik in? Ben ik dood?

'Elizabeth' hoor ik iemand fluisteren.

Ik open mijn ogen weer en kijk de richting op. Liam zit aan mijn bed. 'Liam' zeg ik schor.

Ik wil rechtop gaan zitten maar hij houd me tegen. 'Blijf maar liggen baby' zegt hij, 'je moet bijkomen.'

'Wat is er gebeurd?'

'Je bent neergeschoten door de Alpha, heeft hij je verder nog iets gedaan?'

Ik schud mijn hoofd langzaam. Dan opeens schiet me iets te binnen. Lotte was er ook!

Ik schiet omhoog en sis van de pijn die in mijn schouder ontstaat. 'Baby' zegt hij, 'rustig. Ga liggen.'

'Lotte' zeg ik.

'Ze slaapt' zegt hij, 'ze word wakker. Dat hebben de dokters gezegd en daar zijn ze heel erg zeker van.'

Ik laat me weer terug duwen door hem. 'Geen zorgen' zegt hij, 'jullie zijn nu veilig. En ik heb goed nieuws voor je.'

Ik kijk hem aan. 'Welk nieuws?'

'Ik hoef geen roedel meer aan te vallen. Die traditie is gedaan.'

'Dus... wie is dan de overlevende?'

'Ik heb er een hele boel. Ik heb alleen de Alpha en de wachters laten doden. Alle anderen worden in het dorp gehouden en daar zullen ze blijven'

'Oh.'

Hij strijkt met zijn duim over mijn wang. 'Hoe laat is het eigenlijk' vraag ik zacht.

Ik pak zijn hand beet. Hij glimlacht en kijkt op de klok. 'Twee uur 's nachts' zegt hij.

's Nachts?! Ga slapen Liam.'

'Nee' zegt hij, 'ik heb je eindelijk weer terug, jou laat ik voorlopig niet meer alleen.'

Ik glimlach zachtjes. Hij geeft een kus op mijn voorhoofd. 'Maar als jij wil dat ik ga slapen' zegt hij, 'dan doe ik dat ook.'

Hij staat op en komt naast me liggen. 'Wat doe je' giechel ik.

'Bij jou slapen' zegt hij, 'jij wil dat ik ge slapen. En ik wil jou niet alleen laten.'

Ik gniffel zachtjes en nestel me tegen hem aan. 'Ik hou van je baby' fluistert hij in mijn haar.

'Ik ook van jou' gaap ik.

Mijn ogen vallen langzaam daarna dicht.

Ik word wakker doordat er iets zwaar op mijn arm ligt. Als ik kijk naar wat zie ik het probleem al. Liam ligt op mijn arm te slapen.

Ik probeer mijn arm weg te trekken. Hij gromt zacht en trekt me meer tegen zich aan. 'Hier blijven jij' gromt hij in mijn oor.

Hij is geen boze grom, maar eerder een speelse grom. 'Ik voel mijn arm niet meer' zeg ik.

Hij duwt zich een beetje omhoog en kijkt naar mijn arm. 'Sorry baby' zegt hij.

Ik trek mijn arm terug en hij gaat weer naast me liggen. Hij glimlacht naar me. 'Goed geslapen baby?'

Ik knik. 'En jij?'

'Ik heb heerlijk geslapen. Vooral nu jij weer lekker tegen me aan ligt.'

Ik voel mijn wangen rood worden en verstop mijn gezicht in zijn shirt. Hij grinnikt. 'Ik ga de dokters halen zodat ze je kunnen onderzoeken en dan kunnen we naar mijn kamer.'

'Maar Lotte dan?'

'Er zijn twee wachters bij haar, als ze wakker word waarschuwen ze mij. Oké?'

Ik knik. 'Oké.'

Hij staat op en geeft een kus op mijn hoofd. 'Nergens heen gaan jij' zegt hij, 'kay?'

'Kay.'

Hij loopt weg en komt later terug met een dokter. Ik ben ondertussen al een beetje rechtop gaan zitten. 'Goedemorgen uwe majesteit' zegt hij met een glimlach.

The omega and the PrinceWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu