The omega and the Prince

[#] 33 [#]

Ik sta op een klein krukje. Twee dienstmeisjes zijn alle knopjes op mijn jurk aan het dichtmaken. Dat zal best lang gaan duren want het zijn er heel erg veel!

Mijn gedachten dwalen af naar de afgelopen weken. Liam en zijn ouders hebben alles geregeld voor het huwelijk. maar ik wilde niet trouwen voordat Lotte weer wakker was! En gelukkig werd ze een week nadat we bevrijd waren weer wakker.

Ik word uit mijn gedachten gewekt door geklop. 'Binnen' zeg ik.

De koningin en Bianca komen binnen. Bianca blijft stilstaan bij de deur en haar mond valt letterlijk open. 'Wauw' zegt ze.

Ik voel mijn wangen rood worden. 'Niet doen' zeg ik zacht, 'daar kan ik niet tegen.'

Ze glimlacht. 'Daar zul je aan moeten wennen liefje.'

De koningin knikt. 'Daar heeft ze wel een punt.'

'Weet ik' zeg ik, 'maar nu nog niet.'

'Klaar uwe majesteit'  zeggen de meisjes.

'Dank jullie' zeg ik, 'voor alle hulp.'

'Met alle plezier' zeggen ze met een glimlach.

Daarna lopen ze weg. Ik stap van de kruk af en bekijk mezelf in de spiegel. De jurk voor heeft een hartvormig lijfje en de rok loopt wijd uit. De rug is van kant en laag uitgesneden zoals dat heet. Mijn haar zit los opgestoken en er zitten wat vlechtjes in. Ook zitten er kleine diamantjes in achterop.

De koningin komt naast me staan. 'Wat zal hij vinden' vraag ik.

'Hij vind je toch wel mooi' zegt de koningin.

'Maak je daar maar niet druk om' zegt Bianca.

Ik knik en kijk haar aan. Ze houd twee doosjes vast. 'We wilden je iets geven' zegt de koningin.

Bianca legt de doosjes neer op de tafel. 'Kom op, maak open.'

ik loop ernaar toe en pak het grootste doosje. Er zit een ketting in. De hanger die eraan hangt is een parel. 'Deze behoorde aan mij' zegt Bianca, 'ik wil dat jij hem draagt.'

Ik wil iets zeggen maar ze is me al voor. 'Ik accepteer geen nee Izzy.'

Ik zucht en open het andere doosje. Daarin zit een diadeem met kleine diamantjes. Ik kijk de koningin aan. Ze glimlacht. 'Deze was van mij. en ik wilde dat mijn dochter die droeg bij haar trouwdag. Ik heb geen dochter, maar jij voelt als mijn dochter. Dus jij mag hem dragen.'

Weer wil ik reageren maar ook zij is me voor. 'Ook ik accepteer geen nee.'

Ik zucht diep. 'Dan heb ik wel jullie hulp nodig.'

'Natuurlijk' glimlachen ze.

Ze helpen de ketting en de diadeem opdoen. Daarna word er weer geklopt. 'Izzy' vraagt Ethan, 'ben je aangekleed?'

'Ja' zeg ik, 'kom maar.'

Hij loopt de kamer in en zijn mond valt meteen open. 'Wauw' zegt hij.

Ik voel mijn wangen weer rood worden en sla mijn ogen neer. Hij grinnikt. 'Er gaan heel veel mensen zo meten hetzelfde zeggen dus wen er alvast maar aan.' 

Ik glimlach naar hem. 'Kom' zegt hij, 'wij zijn klaar.'

Ik knik en we lopen met hem mee naar beneden. Ethan gaat meteen naar binnen. Ik moet met de koningin en Bianca wachten tot wij mogen. Zij zullen achter me lopen. Ik zal alleen naar het altaar lopen en dat vind ik echt super eng. Mijn handen trillen waardoor ik echt niets kan stil houden. Dan gaan de deuren open en stap ik de zaal binnen.

Meteen zoeken mijn ogen naar de ogen van Liam. Dan zal ik pas rustig worden weet ik. En die ogen vind ik al heel erg snel. Hij glimlacht naar me en ik glimlach terug. Ondertussen ben ik al naar hem toe gaan lopen. Beheerst en rustig zoals koningin Livvy me geleerd heeft.

Als ik bij Liam ben pakt hij mijn hand vast. 'Je bent prachtig' fluistert hij naar me.

'Dank je' zeg ik zacht, 'jij ook.'

Hij grijnst en ik voel mezelf weer rood worden. 'Klaar' vraagt de koning zacht.

We kijken hem aan. 'Ja' zeggen we tegelijk, 'klaar.'