Chapter 22

46 1 1
                                    

***22***

5years ago, it was summer then.. I was 17 that time and incoming first year college..

Bumisita lang naman ako  sa kaibigan ko, si Tan. I was walking that time, pauwi na ko nun eh. Around 6:30 in the evening. Kaya medyo madilim na talaga.

Nandun na ko sa may tulay nun, nakita ko pa yung babae na nagbibisekleta, natuwa nga ko tingnan siya eh. Ang cute naman kasi ng babaeng yun, although, parang ang bata-bata nya pa. Habang tinititigan ko siya, may biglang bumusena..

*beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeppp*

I run as fast as i could, ang nasa utak ko lang that time was,I WANT TO SAVE THAT GIRL..!!

Then biglang--

*blaaaag!!baaaam!!boooogsss!*

natumba kami pareho, may dugo siya sa kanyang binti, dala na rin siguro sa pagkakaipit ng bike sakanyang paa. nagalusan din naman ako, pero konting galos lang toh. mas inaalala ko tong babaeng toh.

"Oi bata! Gising!"

half opened lang yung mata niya, then nung kakargahin ko na siya, bigla nalang siyang nahimatay.

Yung kotse naman na nakabunggo sakanya, biglang kumaripas ng pagpapatakbo. Tarantado! Di ko natandaan yung plate number. Galit na galit ako nun! Mamatay na sana ang nakabunggo sa batang toh.

Buti nalang at may dumaan na taxi at dun isinakay ko siya, dinala ko siya sa pinakamalapit na hospital. 

Naghintay din ako ng matagal, at sabi naman sakin nung nurse ok nadaw ang pasyente, tinatawagan na daw nila ang mga magulang nito.Ginamot din naman ako ng nurse, dahil sa mga ntamo kong galos at pagkatapos, pinapasok naman ako ng nurse doon sa room kung nasan siya, mahimbing na mahimbing yung tulog niya, may bandage pa siya sa paa.

Hindi na rin ako tumagal, di ko na rin nahintay yung parents nya o kung sino man, I even forgot to ask the nurse kung ano pangalan nung pasyente.


Umalis nalang ako and I just prayed that sana maging ok na siya.

--

When I got home, naglinis ako ng sarili, gulat na gulat pa nga sila Mama nun, anu daw ba ang nangyari sakin at andami ko daw dugo. I explained to them what happened and syempre they're worried din, buti nalang daw at walang masamang nangyari sakin.

The moment na nalinis ko na ang sarili ko, I realized something is missing--

and that was my black cap, na may nakasulat na "Y.C"

Y.C stands for

Yro Cristobal.

I've waited for so many years, that someday I will meet again that GIRL.

Coz I know that she owns the most important thing in my life, not only the BLACK CAP,

but my HEART.

--

The End.

(A/N: Hi readers! :) Thanks sa mga nag-effort magbasa, hindi nyo lang alam na sobrang happiness na ang naibibigay nyo sakin. Chos! Hehe By the way, I know na nabitin po kayo sa story,but I'll try my best po para magawan ng kadugtong ang story na toh. Pero I hope that you like the story. Thanks again and God Bless:))

iamEJ

~signing off

----

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 12, 2012 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

The BridgeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon