~~Slavica Deos~~
Jak wiemy jest ona córką Czarnogłowa i Białobogi oraz żono-siostrą Dażboga. Włada dniem i jasnym niebem, czyli niebem pogodnym i dziennym i rozsiewa dookoła błękit. Jest uosobieniem dobroci i łagodności, dawczynią jasności i rozkosznego ciepła.
Przydomek Daba nawiązuje nie tylko do doby czy pory lub czasu dnia i nocy, ale i do słowa ,,daby'', które oznacza ładny. Ma powiązanie również do dębu będącego pierwotnie we władaniu Dabogi. Jest więc w symbolicznym wyobrażeniu boginią dobrą, błogosławiącą, ładną, dzielną, dbającą, jasną, dzienną, wielką i otchłanną. Dawczynią życia i szczęścia. No dobrze mamy już podstawowe informacje. Czas na opowiedzenie pewnej historii.
Więc tak:
Perun i Perperuna przekonali Swaroga do podstępu. Gromowładny powiedział Bogowi Słońca, że powinien zdobyć siłą Dabogę, a w tym celu ukryć się w szkatule Perperuny. A ona zwabiona darem miała otworzyć szkatułę, żeby przymierzyć suknie przed zwierciadłem (jest magiczne i przez nie Dadźbóg może zaglądać co się dzieje u żony, a ona wchodząc w nie może dostać się do dowolnego miejsca). Wtedy miał ją Swaróg posiąść i zapłodnić, a Perunowie przyrzekli, że będą go osłaniać przed wzrokiem jej męża. Władca Słońca zgodził się, i tak się dokładnie stało, jak wymyśliła gromowładna dwójka. Daba przybyła chętnie, a kiedy otwarła szkatułę, Swaróg wyskoczył i obezwładnił ją. Perperuna odwróciła zwierciadło tak, że stało od strony komory tarczą i Daba nie mogła uciec. Od drugiej strony w zwierciadle odbijało się spokojne niebo i Dażbóg nie widział nawet, że coś złego się dzieje. W tym czasie, gdy Swaróg swawolił z jego żoną, on spokojnie wykuwał Sklepienie, pracując z Płonem. Perun stał obok i zabawiał obu rozmową gadając do nich przez zwierciadło. Początkowo Daboga broniła się mocno, ale im większy stawiała opór, tym bardziej rozpłomieniał się Swaróg. Aż mu uległa i oddała się z takim zapamiętaniem, że zaszła z nim w ciążę.
Kiedy wszystko się skończyło naszedł ją taki wstyd, że uciekła najdalej jak tylko można. Zrozpaczony Dażbóg, gdy się o wszystkim dowiedział i pożarł prawie wszystkich synów swarogowych, najpierw chciał zabić Swaroga i oboje Perunów, potem szukać żony. Z odejściem Daby nad Ziemią nastała ciemność i bogowie skuli ziemię lodem tak, że wydawało się, iż całkiem już umarła. Daboga ukryła się w Nawii, w Założy. Weles udzielił jej gościny w jednym z czterech swoich nawskich dworów. Swaróg chciał ją odnaleźć. Lecz napotkał na swej drodze Podaga, który był Panem Dróg. Ten znał drogę, jaką poszła Władczyni Jasności, ale nie chciał jej zdradzić. Wcześniej pytał go już o nią Dażbóg i też nic nie usłyszał. Dopiero kiedy towarzysząca Swarogowi Stryja obiecała oddać bogini Pogodzie wieczne rządy nad gorącym powietrzem stepowym i ciepłym powiewem z południa, Podag wskazał im właściwą drogę i poprowadził ich osobiście.
CZYTASZ
Siedem Dróg (mitologia słowiańska)
Non-FictionWszędzie tylko mitologia grecka i grecka. A tu niespodzianka! Mitologia Słowiańska. Tego się na pewno nie spodziewałeś. *** W tej książce znajdziesz opisy wszystkich bogów słowiańskich i wierzeń (powstanie świata, stworzenie człowieka, słowiańscy he...