Siedem Dróg (mitologia słowiańska)

Chorzyca/Groźnica - Jagodowa Baba

~~Slavica Deos~~ 

Chorzyca to córka Chorsa i Marzanny  lub Przepląta i Marzanny. Pani Gorączki i Bólu, Królowa Ziół, Pani Zdrowia i Choroby, Władczyni Trucizn i Leków, Pani Miłosierna. Rządzi lekami i truciznami, które daje wedle swojego uznania. Jednych leczy, a innych uśmierca. Sprowadza choroby i uzdrawia. Od miana tej bogini pochodzą żeńskie imiona Jadwiga i Jagoda. Patronka chorych i zielarzy. Synem Chorzycy i Polela jest Kościej Bezśmiertny. To zły czarownik mieszkający na krańcu świata, który zamknął w skrzyni najpierw własnego Zwiastuna Śmierci, a potem Nawkę (duszę), która przyszła po niego.

Oznakami władzy tej bogini są Srebrny Bicz i Naręczny Kosz, w którym znajdują się wszystkie zioła i jagody świata. Chorzyca ma zrobioną buławę (krótka laska zakończona ozdobną gałką) z cierniny rosnącej na Weli. Na wizerunkach jest także przedstawiana z Gałązką Nasięźrzału w prawej dłoni. W wyglądzie Groźnicy wyraźnie widać krew Marzanny, ponieważ jest szczupła i śmiertelnie blada. Ma haczykowaty nos i wyglądające jak szpony ptaka palce. Łatwo wpada też w złość i potrafi nieźle dać w kość wszystkiemu co żywe.

Wychowała się na dworze Chorsa i nigdy nie darzyła mocnym uczuciem matki ani jej męża-brata Mora. Tym właśnie tłumaczy się dwuznaczne zachowania tej bogini, jej kapryśność i czarodziejskie praktyki, jakim się z zafascynowaniem oddaje. Chorzyca przyczyniła się do niepowodzenia uprawy Dziwienia na Pstrym Bagnie. Uśpiła Radę-Zbożę i podlała drzazgi Drzewa Kosmicznego Czarną Wodą, przez co narodzone olbrzymy stały się zwykłymi śmiertelnikami. Ale pomogła Kupale, kiedy uciekał poraniony z Nawii (gdy porwał Dzieldzieliję). Ona też na prośbę Rokity sprawiła, że pszczoły stały się jadowite.

Kiedy Położa (potwór zrobiony z ognia, w innych podaniach to Poczara, potwór zrobiony z liści i patyków) został okaleczony przez Welesa, wściekł się i uciekł niszczyć Niebo. Zabił też wtedy prawie wszystkie dzieci Chorsa (przeżyli tylko Chorsawa i Chorsiniec). Chors podarował Marzannie całe srebro z łodzi swojego nieżyjącego potomstwa. W Otchłani rozpalił wielkie ognisko i znosił tam po jednej łodzi, i rzucał w ogień. Topiły się płonąc, a jego kochanka Marzanna rozgrzewała się przy gorejącym płomieniu. Z pierwszego przetopionego okrętu Chors ukręcił dla niej słynny Srebrny Bicz, który stał się narzędziem bogini. Potem otrzymała go właśnie Chorzyca.

Na koniec powiemy wam pewną ciekawostkę. Na Weli są rośliny wprost cudowne. To odolny, nasięźrzały, dźwięczliny, spory, niewiądy, paprocie czy choćby słodyczka (będąca napojem bogów, dającym im mądrość, zdrowie, siłę i urodę) i wiele wiele innych. Rośnie nococień którym Prowe uśpił Czsnotę i świetlik który oślepia swoim blaskiem. Rośnie i ciernina, z której Chorzyca ma zrobioną wcześniej wspomnianą buławę, a Dzieldzielija Igły zatruwające serca zazdrością i złością.