Fazla kilolar (Düşünceler)

646 30 4
                                    

   Bazılarımız kilomuza ölesiye takmışız, işte bu yazı o kişiler için gelsin:

  Sabah uyandığınızda her zaman aynaya bakmak çoğumuzun sevdiği bir şey  iken bazıları için gerçekten korkutucu bir hal almış olabiliyor.. Ayna sanki sizinle konuşuyormuş gibi ona bakmak istiyorsunuz.. Her seferinde size "Hey bedenine bak, korkunç  görünüyorsun." diyor. Üzerinizi giyinip dışarı çıkma kararı alıyorsunuz.  Ama o ses hep peşinizden geliyor, "Kendini nasıl dışarıya gösterebiliyorsun ki? Kendine bir bak!" yine o ses, durmuyor. Birileri sizinle konuşuyor ve sonra yanınızdan ayrılıyor.. Yanınızda yine o ses kalıyor, " Senin hakkında ne düşündü? Tabi ki de kiloların!" evet yine aynı ses sizin bu düşüncelerle boğulmanızı sağlıyor. 

Bu sefer başka bir ses size kimsenin değer vermediğini ve ihtiyacı olmadığını  söylüyor. sürekli " Kaybettin, ezik, kilolu.." dediğini hissediyorsunuz. O ses yerine farklı şeylere odaklansanız bile ses yine önünüzde beliriyor, " Hey, bunu bırak da kilona bak!" siz yine sesi umursamamaya çalışıp arkadaşınızla konuşmaya başlıyorsunuz, o ses hakaretleri durdurmuyor, ama siz de öylece sadece o sese odaklanmamakla kalmayın.. O sesi başınızdan defedin. Sesi değil yaşantınızı umursayın.. O sesin çenesini kapatıp onu yalnız bırakın.

Bir zaman sonra o ses gerçekten bir buhar gibi uzaklaşacak.. Başlarda ne kadar kötü hissederseniz hissedin bunu deneyin.. ses artık umurunuzda olmasın. Hala peşinizden geliyorsa o sesle kavga edin, sizi her zaman durdurmaya çalışsa da siz umursamayın..

Umursamayı demek kolay" diye düşünenleriniz var elbet. Ben de öyleydim bir zamanlar, sabah uyandığımda görüntüme hakaret eder gün boyu yüzümü insanlardan saklardım... sırf hafif kiloluyum ya da çok kiloluyum diye arkadaşlarımın benimle dalga geçtiğini hissedip dururdum.. Gerçi haklı çıkmıştım, beni ben olduğum için seven insanlarla tanıştım.. ama ondan önce tanışmam gereken daha güzel biri vardı; Kendi bedenim, her şeye rağmen yıllar geçse de tek birlikte yok olacağımız şeyle tanıştım, onu sevmeyi öğrendim.. O tatlılar muhteşem gelirdi, ama bu zevklerin geçici olduğunu anlamak zor değildi.. Onun yerine kilo vermeye çalıştım ve defalarca başarısız oldum.. en fazla 2 hafta dayanıyordum ve sonunda kendimi tatlılara boğuyordum.

 Oysa  asıl yapmam gereken şey diyet değildi. sadece bedenimi sevmekti, onu biraz sevip ilgi gösterince gerçekten de en yakın arkadaşımla tanışmış oldum.

_________________________

Kendi hikayemden biraz bahsetmek umarım size sıkıcı gelmemiştir. :)

Psikoloji (düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin