internet faresi

Sondan Sonra

Çağrı koltuğa yayılmış, yeni uyanmanın tatlılığıyla tembellik yapıyordu. Nastya banyodan çıktı. Her zaman yaptığı gibi, uyanır uyanmaz dişlerini fırçalamıştı. Çağrı'nın yanına geldi. Çağrı bir kaşını kaldırdı. 

"Bakayım temiz olmuş mu?"

Nastya küçük çocuk gibi dişlerini gösterdi. Çağrı dişlerini öptü, güldü sonra. Kızın omzuna kolunu atıp ona sarıldı.

"Hadi hazırlan, bugün sahile gideceğiz," dedi Nastya.

Başını salladı. Çağrı kendi kendine gevezelik yaparak, Nastya da arada sırıtarak katılarak yolu bitirmişler, sahile varmışlardı.

Çağrı artık eskisi gibi işler yapmıyordu, West her zamanki gibiydi, ikizi babasının yanında şirketle ilgili şeyler öğreniyordu, Jiyan ve Haruki birlikte takılmaya karar vermişlerdi- en son İsviçre'de olduklarını biliyordu- ve Nastya da ona aşık olmakla meşguldü.

Çağrı bu düşüncesinden dolayı güldü. Bunu sesli söylese tekmeyi yerdi. Ancak içten içe öyle olduğunu biliyordu. Onca acıyı hiçbir şey için çekmiş olamazdı.

Yürürlerken biri Nastya'ya dokundu, bir şey diyecekti. Nastya buz bakışlarını takındı bir elini Çağrı'nın karnının üstüne koydu. Çağrı için dünyanın en güzel hissi buydu. Kız dünya ile etrafına buzdan duvarlar örüyordu ancak onu içerde tutuyordu. Önceden yalnız olduğu yerde şimdi Çağrı ve o vardı. Çağrı bu hissi yaşamak için dünyaya gelmişti. Ve bu hissi doyasıya yaşayacaktı. Karşıdaki adam bir şeylerden bahsederken, o da Nastya'ya arkadan sarılıp ensesini öptü.

Onun için dünyanın her yeri cennetti yeter ki ona eşlik eden Nastya olsun.