karanlık

7.DEDELER

ATEŞ

Annem ve babam ben 11 yaşındayken sedat diye biri tarafından benim doğum günümde  öldürüldü o zamandan beri hiç doğumgünü kutlamadım hersene o gün mezarlığa gittim ve bütün gün orada anneme ve babam olanları anlattım ağladım içimi döktüm.o zaman beni hiçbir akrabam almadı o yüzden yetimhaneye verildim.bir gün biri geldi zengin biriymiş zaten benim ailem çok zengindi bana büyük bir miras kaldı kenan solmaz beni evlatlık aldı gerçek soyadım da solmaz ama hiçbir akrabalığımız yok sadece soy adlar aynı beni kendi oğlu gibi büyüttü ve eğitti zaten mafyaydı ben de intikam için ondan öğrendim herşeyi neyse işte annem ve babam öldüğünden beri ben de dövüş eğitimleri ve silah eğitimleri aldım 3 yıl sonra o adamı kendi mekanında işkence ederek öldürdüm bana ölürken yalvarmıştı.o zamandan beri böyle biriyim.ama şimdi bir kızdan dayak yedim resmen bunu kendime yediremiyorum.birdaha o mekana asla gidemem.

Dövüşten çıktıktan  sonra hemen eve döndüm evde kendime pansuman yaptım.bir kızın nasıl bu kadar güçlü olduğunu düşünüyorum ama çok sinirliyim de kalkacak halim yok.inleyrek koltuktan kalktım su içmeye bile zor gittim.zaten öabuk iyileşirim vücut alışık olduğu için normalde bir günde geçer ama bunlar bir hafta falan. Kolumda kocaman kafam kadar bir morluk hatta siyahlık var uykumun geldiğini anlayınca suyu içim hemen yattım zaten yarın okula gitmeyeceğim bu suratla okula mı gidilir.hemen yattım uyudum.

Sabah kalktığımda hemen kendime bir kahvaltı hazırladım.harika oldu yedikten sonra spor odama gittim birkaç kum torbasından sonra sıkıldım ve Evden çıktım kafa dağıtmam lazım hemen şirkete gittim SOLMAZ HOLDİNG çok ünlü bir şirket içeri girdiğimde çalışanlar telaşla bana bakıyordu pek fazla uğramam buraya ama benden korkarlar başımla selam verdim ce kendi odama gittim.bir sürü dosya işleri vardı akşama kadar burada kalacaktım zaten akşam da depoya gidicem birkaç tane kendini mafya sanan salaklar benim mekanımda kavga çıkarmış hemde barmen yanlış içki getirdi diye hemen dosyalarla uğraşmaya başladım çok uzun süre odadan çıkmadım saatte baktığımda akşam 11 olmuştu"ben o kadar kaldım mı"dedim sesli bir şekilde hemen şirketten çıktım rüzgara olan sinirimi onlardan çıkarıcam.Hızlı bir şekilde arabamı sürdüm. 10 dk içinde depoya gelmiştim.adamlarıma selam verdikten sonra hemen içeri girdim.sandalyede bağlı olanlara tiksinerek baktım.ulan adamlar gelmiş 60 yaşına ergen gibi barlarda olay çıkartıyo lan sen git huzur evine ne işin var barda içkiyle kesin bunlarda şeker yada tansiyon vardır bune ya bir işkence keyfim vardı onunda içine ettiler amcaları hemen uyandırdım adamlarıma"lan bune yaşlı dedeleri getirmişsiniz"diye bağırdım.adamlar gülememek için zor duruyordu.amcalara bişey yapmadım zaten mafya faln da değiller sadece fakirler dosyalarında emekli Bike değiller."çözün lan amcaları bide bağlamışlar"dedim hemen bir tane adam geldi ve çözdü mafya olabilirim ama yaşlılara saygım var bune böyle takma dişleri olan amcalara bide işkence mi yapayım.uyandıklarında bana korkuyla baktılar ve özür dilediler hemen amcaları çıkardım ve yemeğe götürdüm.artık benden korkmuyor hatta torunlarının fotoğraflarını gösteriyorlardı."bak bu benim torunum merve"dedi benle yaşıt olan kızın fotoğrafını elime verdi gerçekten güzeldi tıp okuyacakmış öbür dede hemen birtane kız gösterdi adı Zeynepmiş oda çok güzeldi bu amcaların demekki genleri iyi yemek yedikten sonra onları eve götürdüm.birazda para verdim neyse günüm o kadar da kötü değildi en azından bir gün de olsa mafya değilde normal biri gibi sanki kendi dedem varmış gibi hissettim.eve döndüğümde çok nadir olarak mutlu bir şekilde uyudum arada bir onları ziyaret etmeyi koydum kafama