karanlık

33.KORKU VE ÜZÜNTÜ

ALP

İniş yaptığımızda ateş oradaydı ama birden bayıldı.uçak düşmüş iki parçaya bölünmüştü rüzgardan kaynaklı olamaz çünkü o gördüğüm en iyi pilottur.hemen ateşin yanına gittim durumu kötü görünmüyordu ama yinede hastaneye gitmek lazım hemen uçağın dayanıklı özel bölmesine girdim rüzgar baygın yatıyordu durumu kötü gibiydi.hemen ikisinide uçağa aldık rüzgarın kendi hastanesi var oraya götürüyoruz şimdi umarım iyi olurlar

Hastaneye geldiğimizde çatıdaki alana iniş yaptık hemen doktorlar geldi ikisini de kontrol için götürdüler rüzgarda iç kanama ve ayağında da anlamadığım şeyler söyledi ama durumu çok kötü ama ateş daha kötü çarpmadan dolayı beyin kanaması geçirmiş ama dikişler çok iyi atılmış doktor kimin yaptığını sorduğunda rüzgar dedim gerçekten doktor olabilir.ateşi hemen ameliyata aldılar.rüzgarıda ayağı için aldılar ve iç kanaması var deniz,Emre,mert ve yavuza hemen haber verdim hepsi zaten beraberlermiş.deniz yeni dönmüştü 10 dk içinde geldiler hepsi neredeyse ağlamak üzereydi ben de dahil hepimiz susmuş sadece bir yere odaklanmıştık:ameliyathane.içeriden rüzgar çıktı hemen yoğun bakıma aldılar ama ateş hala ameliyat oluyor.rüzgarın odasına gittim hemen uyandıracaklarmış.

RÜZGAR

Gözlerimi açtığımda herzamanki gibi hastaneye gelmiştim ama bu sefer yanımda ateş yoktu alp vardı."ateş"diyebildim kısık sesle boğazım kurumuştu.alp bildiği için hemen bana su verdi içtikten sonra biraz öncekinden az daha yüksek sesle"ateş nerde"dedim alp düşünmeye başladı"doğruyu söyle"dediğimde"beyin kanaması geçirdi ameliyatta"dediğinde 10 yaşından beri hissetmediğim iki duygu bütün bedenimi kapladı korku ve üzüntü ben kısa zamanda ona bu kadar nasıl bağlandım hemen kalkmaya çalıştım ama ayağım buna izin vermedi.inleyerek geri yattım alp hemen tekerlekli sandalyeyi getirdi ciddi misin bakışı attım"mecbursun"dedi işte benim kardeşim bir bakışımdan anladı.hemen oturdum beni ameliyathanenin önüne getirdi içeriden ateşi çıkarıyorlardı teni soluk ve soğuktu onu öyle gördükçe içim gidiyor.doktor"ateş solmaz yakınları"dediğinde yanına gittim çocuklarda geldi "rüzgar hanım geçmiş olsun"dedi başımla onayladım"sevgilim iyi mi"diye sorduğumda yüzü hüzünlendi"buyrun odama geçelim"kötü bişey olduğu belliydi içeri girdik 40 yaşlarında olan adam konuşmaya başladı"öncelikle hastanın durumu çok iyi değil ama atlatacak ama yaptığımız operasyon çok ağır bu yüzden en az 1 ay tedavi görmesi lazım"dediğinde yıkıldım benim yüzümden olmuştu onu götürmek istemesem böyle olmazdı ne gerekiyorsa yaparım."temel ihtiyaçlarını karşılayabilir fakat üstünü giyme yada yürümek gibi en az bir ay tedavi görmesi lazım"yıkılmıştım ama en azından iyiydi.odadan çıktık hemen ateşin odasına girdim benim durumum o kadar kötü değil onun yanında olmam lazım.odaya girdiğimde yanına oturdum ve elini tuttum gözleri kapalıydı yüzünde bir kaç çizik kaşında patlak vardı ama hala çok yakışıklı"üzgünüm benim yüzümden ama sen iyi olmadan senin yanından asla ayrılmam seni seviyorum"dedim ve gözlerim kapanmaya başladı uykum gelmişti koltuğa iyice yayıldım ve düşünmeye başladım ben böyle yumuşak biri değildim sadece öfke vardı içimde ama şimdi ateşle tanıştığımdan beri korku hüzün mutluluk heyecan bütün duyguları yaşıyordum ama eski hayatım daha heyecanlıydı.artık eskisi gibi sert olamam lazım fazla yumuşadım sadece ateşin yanında böyle olucam ve arkadaşlarımın.bu düşüncelerle uyuya kaldım.