karanlık

36.MECBURİ AYRILIK

Hastaneye geldim akşam olmuştu gelmeden önce sahile gittim biraz düşünmem lazımdı.içeri girdim gerginim bana en çok ihtiyacı olduğu zamanda bırakıcam onu.ama herşey ateşin iyiliği için eski hayatıma dönme zamanı geldi.zaten kimliğimi açıklamaya karar verdim ne zaman bilmiyorum ama bir ara bunu yapıcam.odaya doğru yürüdüm kapının önüne geldiğimde ruhsuz yüzümü takındım ve içeri girdim.herkes burada bu aslında iyi oldu ateş benden ne kadar nefret ederse o kadar iyi"hayatım neredeydin"dedi ateş onu görmek içimi yaksada ona bişey olmasına asla izin vermem ne pahasına olursa olsun.yanına oturdum hiç bir duygu barındırmayan bir sesle"seninle konuşmam lazım"dedim ateş ciddi bişey olduğunu anlamış yüzü düşmüştü deniz"zaten bizimde işim-"lafını bitirmeden sözünü kestim"oturun"dedim otoriter bir sesle"sizde duyun"emir lafa girdi"rüzgar kötü bişey mi oldu"ateşe döndüm sırtını diklelştirdi ne diyeceğimi merak ediyordu aslında herkes şuan bana bakıyor hemen lafa girdim"ateş bitti"dedim ateşe anlamamış gibi duruyordu"ne ne bitti"sesi titremişti"ayrılmak istiyorum"dediğimde sinirle ayağa kalktı beni duvarla arasına aldı"ne demek ayrılmak istiyorum"diye bağırdı hastane sallandı sandım biran ben de bağırdım"başkası var lan seni sevmiyorum bitti"sesim sert ve umursamaz çıktı."ne demek lan başkası var"ağlamaklı çıkmıştı sesi ve tam kulağımın yanına çok sert bir yumruk attı duvar çatlamıştı."istemiyorum lan seni baştan beri başka biri vardı zaten"yavaşça elini duvardan çekti yıkılmıştı şuan ona sarılmak istiyorum ama onun iyiliği için bunu yapmamam lazım yoksa onu tamamen kaybederim"yani sen beni başından beri aldatıyordun öyle mi"sesi çatlamıştı hayal kırıklığına uğradığına eminim"çık dışarı"sesi gereğinden sakin çıktı ama birden"çık lan dışarı"diye kükredi girdiğim gibi ruhsuz bir yüzle çıktım dışarı arabama kadar böyle gittim.başarmıştım artık benden nefret ediyordu.arabaya bindiğim andan hiç ağlamadığım kadar ağlamaya başladım.arabaya bindim herhangi bir Uçuruma doğru sürmeye başladım.yolda marketten bir sürü içki aldım kafamın dağılması lazım.

ATEŞ

Rüzgar içeri girdi yüzü ruhsuz halini almıştı bişey olduğu belli oluyordu."hayatım neredeydin"dedim ama ses çıkmadı kesin kötü bişey oldu"seninle konuşmam lazım"içimde kötü bir his var. zaten bizimde işim-"denizin sözünü kesti"oturun"çok ciddiydi"sizde duyun"emir lafa girdi"rüzgar kötü bişey mi oldu"herkes bişey olduğunu anladı rüzgar bizim yanımızda böyle asla olmaz yatakta doğruldum rüzgar yanıma oturdu"ateş bitti"dedi düşündüğüm şey olması imkansız benden ayrılmıyor kesin bir sorun var merakla ve birazda endişeyle "ne ne bitti"sabahtan beri yoktu hatta dün akşamdan beri o zaman kötü bişey oldu kesin bizle alakalı değil "ayrılmak istiyorum"ilk kez bir kız beni terk ediyo ve ben o kızı çok seviyorum vücuduma yayılan sinirle ayağa kalktım ve onu duvarla arama aldım sinirle"ne demek ayrılmak istiyorum"böğürmüştüm resmen ama şuan sinirden ne yaptığımı bilmiyorum "başkası var lan seni sevmiyorum bitti"bunları umursamaz şekilde söylemesi beni delirtiyordu"ne demek lan başkası var"sinirden ona varmamak için duvarı yumrukladım elimden kanlar geldi ama umrumda değil zaten duvar çatlamıştı "istemiyorum lan seni baştan beri başka biri vardı zaten"hayal kırıklığıyla elimi duvardan çektim bu hissettiğim duygu berbat daha önce hiç böyle hissetmedim"yani sen beni başından beri aldatıyordun öyle mi"üstelik ben onu yanlışlıkla aldattığımda beni mahvetmişti aslında başından beri o beri o beni aldatmış benden beklenmeyecek sakinlikle"çık dışarı"dedim ama içimdeki öfke bu sakinliğe karşılık olarak en sinirli ve gür sesimle ona bağırdım "çık lan dışarı"ama resmen beni takmadı geldiği gibi geri çıktı.o sinirle etrafı dağıtmaya başladım."ne demek lan başkası var"koltuklara tekme attım"ne demek lan seni istemiyorum"duvara yumruklar atarken çocuklar beni tutmaya çalışıyordu ama şuan sinir krizi geçiriyorum o yüzden 10 kişi gelse belki yavuza yumruk attım"bırakın lan beni"avazım çıktığı kadar bağırıyorum arkamda emre beni tutmaya çalıştı ama onada vurunca duvara çarpıp yere düştü en son iki doktor içeri girdi ve çocuklar beni güçlükle tutmaya çalışırken bana sakinleştirici yaptılar en on hatırladığım rüzgar denen sürtüğe küfür ettiğim.