{Thunder's POV}
As I walk in the hallway naririnig kong Yung mga girls na pinagbubulungan ako.Well sa gwapo Kong to Sino ba naman Ang Hindi ako maa-attract sakin?
Nasa labas na ako ng department building ng Engineering at kahit sa labas ay pinag uusapan parin nila ako.
I just can't help but smile. May mga bumati naman saking mga babae and I greeted them back.
Habang binabati ko sila ay May nabangga naman ako. Napatingin ako dun sa nabangga ko.
"I'm sorry. Hindi kita Nakita." Sabi ko sakanya at tinulungan ko siyang pulutin Yung mga nahulog na gamit niya.
Inabot ko yun sa kanya at padabog niya iyong kinuha sakin.
"Pano mo ko makikita eh Hindi ka naman natingin sa dinadaan mo. Minsan kasi bawas bawasan Ang pagiging malandi para Hindi ka mama disgrasya ah." Pagkasabi niya nun ay umalis na siya. Napatulala Lang ako at Hindi gumagalaw sa pwesto ko.
May Nakita naman akong I.D sa lapag naiwan niya yata. Kinuha ko yun at tinignan Yung pangalan niya.
Name: Xanthopolous,Zylin May D.
Dept: Education Department (English Major)Napangiti ako ng Makita ko Yung pangalan niya.
"Zylin Huh?" I said while smiling.
Actually Wala pang nagsasalita sakin ng ganun except sa mga kaibigan ko siya Ang una. Siguro Kaya Hindi nila ako masabihan ng ganun ay Dahil anak ako ng principal.I'm quite interested in her.
*The next day*
After ng class ay hinintay ko siya sa labas ng building ng Education Department.Halos magkasabay Lang kasi Ang Schedule ng Education at tsaka ng Engineering.
Nasakin parin Yung I.D niya Kaya May reason ako para Makita siya.
After ilang minutes ng paghihintay ay Nakita ko na siyang lumabas.
Tumakbo ako papunta sa kanya.
"Hi Zylin." I greeted her and tinignan naman niya ako.She raised her left brow at me.
"You again? What do you want?" She said I just gave a smile."I think this is yours." Sabi ko sabay pakita ng I.D sa kanya. Sinubukan niya Yung kunin sakin pero iniwas ko agad.
"Give it back." Naiiritabg sabi niya. I smirk.
"I will give it back to you but in one condition." Sabi ko sa kanya habang nilalagay Yung I.D sa front pocket ng pants ko."What condition?" Bored niyang sabi.
Lalo naman akong napangiti.
"Go out with me." Sabi ko sa kanya. Nagulat naman siya sa sinabi ko."Huh?! What the fuck are saying?" She said surprisingly.
"Just for today." Sabi ko sa kanya."No I don't want to go out with you!" I knit my brows when she said that.
"Why?" I ask curiously. "Kasi Play boy ka. Isa kang malanding nilalang." Sabi niya sakin.
"Hahaha. Malanding nilalang?" Natawa naman ako sa word niya.
"Kapag Hindi ka pumayag. Hindi ko ibabalik sayo tong I.D mo."Napakunot Yung noo niya in frustration. "Tch. Fine but just for today okay." Sabi niya at ngumiti ako sa kanya.
"Okay let's go." Sabi ko at hinawakan ko Yung kamay niya.
I thin this will be my happiest day.
YOU ARE READING
Remember Me.... Please
RomanceIt's hard to leave and forgot someone that has been part of your life someone who you care for, that someone who is with in good time and in bad times, someone who makes the hard time a lot more easier a shoulder to cry on. But what if that someone...