Remember Me.... Please

Chapter 26

{Mika's POV}
"Oi what happened to you earlier? We almost fail the presentation." Galit na sabi sakin ni Sky.

Nakalimutan ko Yung kinabisado ko para sa presentation kanina Kaya muntikan na kaming bumagsak buti nalang si Sky Ang nagpatuloy.

"I'm sorry. Nakalimutan ko kasi eh." Sabi ko sa kanya habang nakayuko. Naglalakad Kami pupunta ako sa Coffee shop. Hindi ko Alam kung Saan pupunta si Sky.

"Ikaw tong takot na takot bumagsak. Tapos ikaw pa magiging dahilan. Idadamay mo pa ako sa pagbagsak ng grades mo." Galit na galit niyang sabi sakin.

Nainis naman ako sa sinabi niya sakin.
"That's why I said I'm sorry!!" Sigaw ko sa kanya. Hindi ko na napigilan Ang sarili ko Kaya nasigawan ko siya.

"Why are you so mad? Ako Dapat Ang magalit sayo." Sabi niya sakin. Hindi ko na siya pinansin.

Pababa Kami ng hagdan nang May ma miss akong isang step. Mahuhulog ako Kaya pinikit ko nalang Yung Mata ko.

Hinihintay ko na bumagsak ako pero hinawakan ako ni Sky sa bewang ko para Hindi ako tuluyang mahulog.

Kitang kita ko Yung mukha niya sobrang lapit niya. Naririnig Kong nag wawala Yung puso ko. Ngayon ko Lang napansin na Ang gwapo pala niya. Maputi Yung mukha niya tsaka Ang tangos ng ilong. Yung Mata niya brown.

Calm down Heart calm Down.
Nagulat ako ng Unti Unti siyang Lumapit mga ilang inch nalang Ang pagitan ng mukha namin.

Mas lalong nag Wala Yung puso ko.
Anong gagawin niya?

Napa pikit nalang ako. Maya Maya pa ay May lumapat sa labi ko Ang lambot.

Dumilat ako and Sky he's kissing me.
Gulat na Gulat ako sa ginawa niya tinulak ko siya at tsaka Tumakbo palayo sa kanya.

First kiss ko yun eh. O my god my virgin lips. Bwisit na Sky yun.

Ipapakulong ko siya ninakaw niya Yung first kiss ko T^T.

Takbo Lang ako ng takbo Hindi ko Alam kung Saan ako pupunta. Nang makalabas ako ng department building namin ay dinala ako ng mga paa ko sa field.

Nag stay Lang ako dito. Hanggang ngayon nagwawala parin Yung puso ko. Hindi ko Alam kung Dahil sa nangyari kanina o Dahil takbo ako ng takbo.

Umupo ako sa damuhan Dahil sa sobrang pagod ko.

Hinahabol ko Yung hininga ko.
Paulit ulit nag pa-flash sa utak ko Yung nangyari kanina.

Hindi ko Alam kung anong mararamdaman ko. May isang part nagagalit ako pero Yung isang part Hindi ko Alam kung anong tawag sa feeling na yun.

And I'm not really sure kung ano yun.
Napahawak naman ako sa labi ko.
"In fairness Ang lambot ng labi niya." Bulong ko sa sarili ko. Napailing naman ako ng marealize ko Yung sinabi ko.

Sinampal ko Yung sarili ko nang matauhan ako.
"What the hell Mikaela Anderson. Are you crazy? Kung ano anong pinagsasasabi mo." Sabi ko sa sarili ko habang Yung dalawang kamay ko ay nakalagay sa pisngi ko.

Tumingin naman ako sa paligid ko.
Nasan nga ba ako? Iniisip ko kung nasan ako.

"Ah! Nasa field ka Mika. Ano bayan nakalimutan ko agad." Sabi ko sa sarili ko. Bakit ganun. Parang Ang dalas ko ng makalimot. Ano bang nangyayari sakin?

Tumayo na ako para maka Alis na.
"Wait. Saan nga ba Yung daan papunta sa gate ng campus? Argh!! This is so frustrating. Why do I have to keep forgetting something." Naiinis Kong sabi sa sarili ko.

"Mika!!" I flinch when I heard a familiar voice.
"Mika. I looked for you everywhere Nandito ka Lang pala." Sabi ni Sky sakin.

Naalala ko naman Yung nangyari Kanina. Waah. Nahiya ako Bigla sana bumuka Yung Lupa at kainin ako.