Remember Me.... Please

Chapter 15

{Andrew's POV}
"Sa wakas natapos rin." Sabi ko at nag unat ako ng katawan pagkatapos ng klase namin.

"Time to eat." Sabi ko at tumayo na ako para pumunta sa Cafe malapit sa school nagugutom na ako eh.

Pagkalabas ko nang classroom ay binati ako ng mga babaeng nasa hallway. Nginitian ko naman sila at kinawayan.

Popular nga ako pero bigo parin ako sa love.

Ang dami ko ng naging girlfriend pero kahit isa walang nag success. Hindi ko Alam kung ano bang problema sakin.

Pagpasok ko sa Cafe ay Nakita Kong maraming Tao ngayon. Dumiretso ako sa counter para umorder.

"What's your order sir?" Tanong sakin nung cashier.
"Two milk bread and one Ice Americano please." Sabi ko sa kanya.

After ilang minutes ay nakuha ko na Yung order ko naghanap naman ako ng mauupuan ko.

Nakakita ako ng bakanteng upuan dun sa pinaka sulok ng cafe na to.

Grabe Ang daming Tao ngayon ahh.
Umupo na ako at nagsimula nang kumain.

Sa totoo Lang halos Lahat ng customer na Nandito ay Puro couples samantalang ako mag isa Lang.

Hay. Kelan Kaya darating si Ms.Right?
Napapagod na akong maghintay.

Bigla namang May babaeng nakatayo sa harap ko. May dala siyang pagkain.

"Uhm. Can I have a seat with you? If it's okay for you." Tanong niya sakin. I don't know why but her voice sounds like a music to my ears.

Linunok ko naman Yung pagkaing nasa bibig ko sabay tango "Sure. No problem." Sabi ko sabay ngiti sa kanya.

Nginitian naman niya ako at umupo na.

"Thank you. Your so kind." My heart beats fast. This is so gay I know but this is how I feel.

I can't take my eyes off of her.
"I'm Joanna Marie Tyler. Just call me Joan." Nakangiting sabi niya sakin.

"A-ah. Andrew Winston. Nice to meet you." Sabi ko sa kanya. Ang bait naman niya.

"Saang department ka Andrew?" Tanong niya sakin. "Uhm. Film Department. Ikaw?" Tanong ko sa kanya.

"Uhm. Tourism Department ako eh. Magkatabi Lang pala Yung building natin. Hehe." Sabi niya. Napangiti Lang ako nang marinig ko Yung tawa niya.

Nag kwentuhan Lang kaming dalawa and I admit she has a strong sense of humor. Ang sarap niyang kausap.

Naglakad kaming dalawa papuntang sakayan Hindi ko nadala Yung kotse ko kasi kina-car wash pa.

Sa totoo Lang Hindi ako sanay mag commute. Pero ngayon Lang naman ehh Kaya okay Lang.

"So friends na tayo?" Tanong niya sakin. I was taken aback by her question.

Ngumiti ako sa kanya "Hmm. Friends" sabi ko habang tumatango.

She held her hand asking for a hand shake, "Nice to meet you again Andrew Winston." Sabi niya at hinawakan ko Yung kamay niya at nakipag shake hands sa kanya.

"Nice to meet you too." Sabi ko.

May huminto namang bus at nag paalam na siya sakin.

"Bye, see you next time Andrew." She wave her good bye to me and I wave back.

Her hands are so soft.
Crap sa tingin ko tinamaan na naman ako.