Kırmızı Lale (girlxgirl)

kavuşma

Fırtınayı atlattım. Şu an bir yağmurun altındayım yanımda doğa var. Doğanın en güzel görüntüsü. Kaybolmuyorum. Birisi beni çoktan buldu.

Yerimde doğrulmuş onu izliyordum. Yüzünde ki bir kaç beni görmüş ve kıskanmıştım. Benden daha yakın duruyorlardı. Elimle onları çıkartıp kendimi oraya hapsetmek istiyordum. Gözlerini araladı. Gülümsedim o ise düşünceli bir şekilde yerinde doğruldu. "Dün gece ne ol..." ve yorganı birden kafasına geçirdi. "Ah, hayır hayır. Lütfen rüyaydı de. Hayır ya... Rezil oldum." Çocuk gibiydi şu an. Kahkaha atıyordum. Yorganı açtım. Kahkaha atarak. "Şöyle güldüğünü görünce hiçte pişman değilim şu an." dedi. Yorganı iyice aşağı çekip gözlerini gözlerime kenetledim. Utangaç duruyordu. "Ben de seni seviyorum." dedim dün geceyi hatırlatmak ister gibi. Dudak kıvrımları gözlerine kadar ulaşmıştı. "Kahvaltı hazırlamaya gidiyorum." dedim. Alnına öpücük koyarken.

Yumurta pek sevmemesine rağmen kaşarlı omleti severdi. Hemen yaptım. Çay demledim. Dün geceden kalma giysilerini çıkartmış benim en sevdiğim renkte olan mavi pijamalarını giymiş penguen gibi yürüyerek masaya oturdu. "Başım ağrıyor." dedi huysuzca. "Çok içtim. Abarttım." Güldüm. "Kavuşmamıza vesile oldu boş ver." Ayağa kalktı yanıma geldi. Tezgah ve kendi arasına sıkıştırdı "Öyle mi oldu?" dedi. Kafamı salladım onaylar biçimde. "O zaman..." dedi dudağını ısırdı hafifçe "Sen benim sevgilim misin?" Sanki aylardır bunu sormasını bekliyordum. Sanki hep bunu istiyordum. Boynuna sarıldım. Kafamı oraya yasladım. "Her zaman." dedim. Yanağını öptüm ve yemeği soğutmaması için onu uyararak masaya oturttum. Kahvaltısını yaptıktan sonra bugün ne yapacağımızı konuşmaya başladık. Ve sonunda alışverişe gitmeye karar verdik. Sevgilim olarak ilk dışarı çıkışımızdı bu. Dışarıya adım attığımız zaman elini tutmaktan çekinmedim. Sımsıkı tuttum. İnsanlara seslendim, haykırdım. Bu eller bana ait.