veda

241 9 2
                                    

"Konuşacağız kızım."
"Anne? Doğa nerede?"
"Kızım konuşa..."
"Anne!"  diye bağırdım. "Doğa nerede?"
"Kızım... Doğa... Trafik kazası geçirdi."
"Hangi hastanede? Nerede? Anne beni yanına götür. Nerede? Beni bekliyordur. Lütfen haydi gidelim yanına hemen."
Ayakkabımı giydim annemin arkasından çıktım. Arabaya bindim. Yol boyu ağlamamı kesemiyordum. Gözlerimi kapatmış telaşlanıyordum. Araba bir an durdu. Gözlerimi açtım. "Anne?" dedim.

-Annesinin gözünden-

"Anne." dedi. Ne diyebilirdim. Bir şey demedim. Yürümeye devam ettim. "Anneeee!" diye çığlık attı. İçimi yakıyordu. Ağlamaya başlamıştım. Benim minik kızım... Ah benim güzel yavrum... Durdum. Yanıma geldi. "Doğa." dedi ağzını kapattı. Çığlık attı. Ağladı, haykırdı. Feryat etti. Beyaz betona sarıldı. "Hayır, hayır, hayır." Ağlamaya devam ediyordu. Bağırıyordu "Hayır sen ölemezsin." Toprağını kazmaya başlamıştı. "Ben de geleceğim. Hayır tek kalamazsın orada." Toprağa kazmaya devam ediyordu. Yanına gittim belinden tuttum. Çırpınıyordu. "Bırak beni. Bırak! Orada tek kalamaz o. Kış geliyor üşütecek. Bırak beni." Ağlamaları daha da arttı. Kafasını Doğa yazan mezar taşına vurmaya başladı. Çığlıklar atmaya devam ediyordu "Gitme. Doğa uyan. Gitme ne olur..." Saatlerce çığlık attı. Sesi kısıldı pes etmedi. "Anne." dedi. "Anne sesimi herkes duydu. Anne... Anne neden uyanmıyor, neden sesimi duymuyor." Gece olmuştu. Mezar taşının üstüne uzandı. Ağlıyordu. Kazdığı toprakları seviyordu. "Seni seviyorum sevgilim." dedi ağlayarak. Yanına gittim "Kızım haydi artık gidelim." dedim. Gözleri alevlendi. "Ben burada kalacağım. Ben onu yalnız bırakmayacağım. Söz verdim ben ona bir daha asla gitmeyeceğim."
"Haydi kızım kalk. Her gün geliriz söz veriyorum. Bak çiçekler ekeceğiz rengarenk. Onu çok mutlu edeceğiz."
Sarıldı ağlıyordu ben de ağlıyordum. Zar zor ikna etmiştim. Yerinden kalktı. Arabaya doğru gitti. Kafasını hep arkasına çevirdi. Gelecek gibi beklentisi vardı. Gelmedi.

Kırmızı Lale (girlxgirl)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin