Medya da Jimin. Fotoğraf çok hoş değil mi? *-*
Hatalarım varsa kusura bakmayın.
✴✴✴✴✴✴✴✴✴
Jin hyung ile psikoloğun odasına kapıyı çalarak girdik. İçeride Jimin'i gördüğümüzde merakla Youngbae'ye baktık.
"Jimin de ileride benim gibi psikolog olmak istiyor. Bu yüzden seanslarda bizimle olacak. Sorun olmaz değil mi? "
"Hayır sorun yok." dedim gülümsemeye çalışarak.Ama sorun vardı. Tamamen güçsüz ve savunmasız olacaktım. Jin hyung bana dokunduğu zaman ağlamaya başlayacaktım ve Jimin bunları görecekti.
"Şimdi direk başlayalım. Jin sen Jungkook'a dokunacaksın. Kısa süreden uzun süreye çıkacağız. "
Jin hyung elini yavaşça omzuma koyduğunda nefesimi düzenlemeye çalıştım.
Sorun yok. Sana dokunması normal. Aklına o anıları getirme.
"Harika! Jin de sadece titredi. Demekki güvendiğin kişilere karşı bir şey olmuyor. Şimdi Jin ona sarıl."
Jin hyung bana sarıldığında başımı omzuna koyup gözlerimi yumdum. Kalbimin deli gibi atması ve titremem dışında bir sorun yoktu.
"Bu titreme de zamanla geçer. Bu yüzden arada sırada temasta bulunun. Şimdi Jimin sen Jungkook'a dokun. "
Jimin gözlerini devirerek karşıma geçti. İfadesiz yüzüne dikkatle baktım. Yüzünün her noktasını ezberlemiştim ama yine de ona bakmaktan sıkılmıyordum.
Jimin elini koluma yerleştirdiğinde gözleri yumarak başımı eğdim. Vücudumun titremediğini fark ettiğimde şaşkınlıkla Youngbae'ye baktım.
"Jimin ile yakın değilsiniz ama titremedin. Jimin sarıl ona. "
Jimin bana sarıldığında başımı omzuna koydum. Portakal kokusunu içime çektim. Fırsat ayağıma kadar gelmişken tabiki geri çevirmeyecektim.
"Tanrım bu nasıl olur? Şimdi ben sarılacağım. Çekil Jimin."
Jimin geri çekildiğinde Youngbae sarıldı. Vücudum anında titremeye başlarken hızla kolları arasından çıktım.
"Güvendiğin 2 kişi burada. Onlarla temas halinde bulunmaya çalış. "
"Jimin ile yakın değilim. Ona güvenmem imkansız. Ama hastalık etki göstermez?"
Jimin'e kendimden fazla güvenirdim. Ama şuan Jimin bana şüpheyle bakarken itiraz etmem lazımdı. Hislerimi anlamasını istemiyordum.
"Onu bende anlamadım. En yakın arkadaşın Jin'e sarılırken hafifçe titriyorsun. Ama Jimin de bir şey olmuyor. Ama hastalığını kolay yeneceksin. En fazla 1 ay sürer hastalığını yenmek. "
Bir saat kadar daha temasta bulunduktan sonra odadan çıkıp bahçeye indik. Jin hyung sürücü koltuğuna geçtiğinde bende yanına oturdum.
Şuan 3.derste olmalılardı. Okula gitmemek için Jin hyunga yalvarsam da beni umursamamıştı. Derse girmek umurunda değildi. Namjoon hyungu özlemişti.
"Jimin şüphelenmeye başladı haberin olsun. Hareketlerine daha dikkat etmen lazım. "
"Ona kendimden fazla güveniyorum. Hastalığımın onda etki göstermemesine çok da şaşırmadım. Ama Jimin anlarsa biterim."
Okula geldiğimizde arabadan inip okula girdik. Sınıfın kapısını çalıp içeri girdiğimizde tarih hocası bir şey demeden dersi anlatmaya devam etti.
Sıramıza oturduğumuzda Taehyung merakla bize döndü. Jin hyung olanları anlattığında sessizce kıkırdadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Haphephobia ||JiKook||
Fanfiction"Her gün kızları altında inleten Jimin ve dokunulma fobisi olan sen. Sencede biraz fazla imkansız değil misiniz Jungkook? " Yan Karakterler : VHope, NamJin. Haphephobia : Dokunulmaktan korkma fobisi.