They invaded my House Heart [BAP Fanfiction. TIHH]

Chapter 19: We are BAP YESSIR!

Chapter 19: We are BAP YESSIR!

“ATEEEEEEEEEE KONG MAGANDAAAA! BANGOOOOON NAAA!” Sigaw ni Zelo sa tenga ko. Aish! Ano nanaman ba kailangan nitong batang ito, at ang aga-aga eh nambubulabog.

“Ehhhh… Ang aga pa ehhh!” tamad kong sabi. Pero hindi natinig si Zelo kasi patuloy pa rin siya sa pagyugyog sakin. Aish! Ang kulit nitong kapreng to -_- nakooo! Kung hindi ka lang cute kanina pa kita nadagukan eh. Aish! No choice, mukhang kailangan ko na talagang bumangon kasi alam ko hindi titigil tong isang to hangga’t di ako bumabangon eh.

“Eto na po, bumabangon na. Sige susunod na ako.” Sabi ko. I heard him chuckle paglabas niya ng pinto. Aish! Naghilamos na ako sa CR tapos dumiretso na ako sa sala.

“Sswa! Sswa! Sswaneungeoya!!!” (Hit it! Hit! I’ll hit you!) sigaw ni Yongguk. Napopossess nanaman ata -_- pagsilip ko, naglalaro pala ng PSP at mukhang war game nanaman ang nilalaro niya. Aish! Di na nagsawa -_-

“Hyung mwohaeyo?” (Hyung what are you doing?) tanong ni Zelo. Alien language nanaman sila. Aish!

“Ya! Maknae tingnan mo to!!!”

“Whoaaa! Ppung! Ppung! Ppung! Sswa! Sswa!” sigaw ni Zelo.

“Hoy Yongguk! Wag mo ngang turuan yan si Zelo ng mga bayolenteng bagay.” Sabi ko habang nagtitimpla ng kape.

“Tss. Kung alam mo lang kung gaano kabagsik tong si Zelo sa Mato – Ya! Sswaneungeoyaaaaaaaaaaa! Ppung! Ppung! Ppung! Ppung! Hahahahaha. Massive kill!” sigaw niya. Hays, pag hawak talaga ni Yongguk yung PSP niya hindi na siya maistorbo.

“Oyy kakain na!” sigaw ni Himchan. Natawa ako sakanya kasi para siyang nanay tapos naka-apron pa. Wahahaha :D Bagay talaga sakanya maging houswewife :) Nag-unahan naman sila sa lamesa, ayy nakooo -_-

“Ano ba?! Dahan-dahan naman.” – Yongguk

“Waaaaaah! Gutom na ako.” – Daehyun

“Oooooh! Pancake naekkeoya!” – Zelo

Imbes na mainis, natawa na lang ako. Para silang mga batang di pinakain ng tatlong buwan kung makapag-unahan sa lamesa samantalang sila nga ang nakakaubos ng pagkain sa fridge. Umupo na ako para makakain na.

“Natatandaan niyo ba yung sinabi nung Ryan, kailangan daw natin gumawa ng group chant.” Sabi ni Jongup. Oo nga pala, buti napaalala ni Jongup.

“Pano ba yun?” tanong ni Yongguk. Pano ko ba ieexplain sakanila yun??

“Uhmmm… Ang chant kasi ay parang pagpapakilala ng sarili niyo.” Sabi ko. Sana magets nila.

“Edi malalaman nilang alien kami??” inosenteng tanong ni Jongup. Aish! Sabi ko na nga ba eh -_-

“Tangeks hindi. Kailangan lang natin ipakilala ang grupo natin pero hindi natin kailangang sabihing alien tayo.” Paliwanag ni Youngjae. Haaaay buti na lang nandito ka Youngjae, you’re my savior! :D

“Aaaaaaaah… Eh paano naman yun?” tanong ulit ni Jongup.

“Kumain muna tayo. Mamaya natin yan pag-usapan.” Seryosong sabi ni Himchan at nagpatuloy na ulit kami kumain.

3rd person’s POV

Pagkatapos nilang kumain pumunta na silang pito sa sala para pagusapan kung paano nila gagawin ang group chant.

“Aish! Imbes nakakapaglaro na ako eh. Peste namang chant yan eh. kailangan pa ba yun?” iritadong sabi ni Yongguk.

“Ipagagawa ba yun satin kung di kailangan. Aish!” sabi ni Himchan. “Oh mag-isip na kayo ng mga suggestions niyo.” Dagdag niya. Nag-isip silang pito…