They invaded my House Heart [BAP Fanfiction. TIHH]

Chapter 20: Rest day

Chapter 20: Rest day

Aleinne’s POV

Ilang araw na rin ang nakalipas mula nung makabuo sila ng chant. Wala akong masabi sa mga ginawa nila noon. Hahahaha sabi nga sa Mato Language “Daebak” yung ginawa nila. Kaya ngayon pahinga sila kasi ilang araw na rin silang nagpa-practice sa concert nila. Naawa na nga ako kay Yongguk kasi doble-doble yung pinapractice niya kasi may kanta pa siya kasama si Travis kaya dalawang beses siya magpratice sa isang araw. Buti nga naisipan nilang magpahinga ngayon. Nandito lang kami sa bahay, si Yongguk naglalaro ng PSP, si Himchan gumagawa nanaman ng bagong hairstyle, si Daehyun naman tahimik na kumakain ng cheesecake habang may kinakalikot sa videocam, si Youngjae naman nanunuod ng mga concerts sa youtube para daw may idea siya kung anong gagawin sa stage, si Jongup naman nagpupush-up malapit sa sofa tapos si Zelo naman nasa sala nanunuod ng Adventure Time habang kumakain ng Cherry Tomatoes.

“Sswa! Sswa!” sigaw ni Yongguk habang naglalaro ng PSP. Haaay, carried away naman siya masyado sa nilalaro niya -_- Nilapitan ko naman siya tapos naupo ako sa tabi niya. Tinitignan ko kung anong nilalaro niya, as usual war game nanaman, magugulat pa ba ako???

“Uy Yongguk. Mukhang busyng busy ka jan ah. Ano yan?” tanong na parang hindi ko alam kung ano yung nilalaro niya.

“H-ha? Ah eto ba… Di ko alam title eh, pero parang… hmmm? Sswa! Sswa! Parang may Retribution dun sa pangalan nitong game na to… Ppung! Ppung! Ppung! Hahahaha. Patay kayong lahat. Mwahahahahaha! :D” sabi niya. Tuwang-tuwa na siya niyan ah. Napailing na lang ako. Ano bang meron jan sa war game na yan at masyado siyang naho-hook jan?? O.o

“Yongguk… bakit ang hilig mo sa mga war games?” natanong ko lang bigla out of the blue.

“Waaaaaaah! Game over.” Sigaw niya. Nagulat ako nang bigla siyang sumigaw all of a sudden. Tapos tumingin siya sakin akala ko sasapakin niya ako kasi nadeads siya dahil sakin.

“Ah yun ba??? Hmmm… Wala lang. Sabi kasi ni Queen, ang mga malalakas lang ang matitira at mamamatay ang mga mahihina. Tsaka lahat ng kailangan mong malaman sa buhay nandito sa mga war games…” paliwanag niya. Lahat??

“Tulad ng?” tanong ko.

“Tulad ng… Gano karaming bala meron ang machine gun, kung bakit kailangan nasa malayo ka kung gagamit ka ng sniper, tsaka kung maganda gamitin ang armalite kapag marami kang kalaban… Ayun mga ganun.” Natawa ako sa sinabi ni Yongguk.

“Hahahahaha :D Kailangan ko ba yun sa buhay? Hindi naman ako hired killer eh. “

“Haha… syempre sainyo hindi kailangan yun. Pero sa planeta namin kung gusto mong mabuhay kailangan marunong kang makipaglaban. Hindi pwede yung tatanga-tanga ka dun.”

“Nakakatakot naman sa planeta niyo. Ayoko pumunta dun.”

“Wag ka mag-alala, kung sakaling maisasama kita dun. Walang makapananakit sayo hangga’t kasama mo ako…” sabi niya tapos umakbay siya sakin tapos kinabig niya yung ulo ko dahilan para mapahiga ako sakanya. Ayos din to magpakilig si Yongguk. Pinapakilig ako in a cool way. “Ako yata ang pinaka-magaling na Warrior sa Mato. Ha! Subukan lang nila lumapit sa prinsesa ko, patay silang lahat.” Natawa ako sa sinabi niya pero sa isang banda kinilig din ako. Yieeeeeeeeee! :”””> Pinalo ko naman yung braso niya ng mahina.

“Prinsesa ka jan. Dami mong alam.” Sabi ko tapos inirapan ko siya.

“Awwww… Inirapan ako ng prinsesa ko.” Sabi niya habang umaarte na nasasaktan. With matching pahawak-hawal pa sa dibdib niya tapos in pain pa yung facial expression niya. Wahahahahaha :D ang cute niya, para siyang tanga.

“Hahahahaha :D Para kang tanga.” Sabi ko habang tumatawa. Natawa din siya kasi siguro narealize niya para nga siyang tanga sa ginawa niya. Hahahaha :D