ตอน5 ตกใจ//

2.1K 51 0
                                    


  จะให้ไปหาทำไมว่ะ ? มีอะไรจะคุยว่ะ ? หรือจะทวงบุญคุณที่ช่วย ?
ทำไมต้องต้องไป ไม่ไปก็ได้นิ ไม่ได้ๆ ต้องไป ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ามันคือเรื่องอะไรกันแน่

เตอร์: อิท อิท ไอ้เหี้ยยยยอิท !!
อิท : หะ เออ อะไรว่าไงมีไรว่ะ O_o
เตอร์: เหม่ออะไรของมึงว่ะ ตั้งแต่คาบครูอรทัยละ จนเรียนหมดวัน กูก็เห็นมึงเหม่อตาลอยอยู่คนเดียว รึว่า...?
อิท: ว่าไรของมึง?
เตอร์: รึว่า กำลังคิดถึงใครอยู่ว๊าา ห๊าาาา !!
อิท: ไอ้เหี้ยยย เตอร์
เตอร์: ห้าห้า อย่าหัวร้อนดิมึง รึว่าเป็นเรื่องจริง
อิท: ไม่จริงเว้ย กูก็แค่ง่วงเฉยๆ เรียนทั้งวันแม้งน่าเบื่อ
เตอร์: คร๊าบๆๆ ผมเชื่อก็ได้คร๊าบ

ก็แถไปสีข้างถลอก ที่เหม่อเนี่ยก็คิดถึงแต่เรื่องที่ไอ้รุ่นพี่มันนัดให้ไปเจอ ไม่รู้ว่ามีเรื่องใด ต่อมเสือกมันพลุกพล่าน >_<¦¦¦

เตอร์: ว่าแต่มึงจะกลับพร้อมกูเลยป่ะ
อิท: วันนี้คงไม่ว่ะ มีธุระนิดหน่อย
เตอร์ : ไอ้อิทคนอย่างมึงเนี่ยนะ
มีธุระกับคนอื่นเขาด้วย !?!
อิท: เออคนอย่างกูนี้แหละ ว่าแต่มึงเหอะ กลับให้ถึงบ้านละกัน ไม่ใช่ไปมีเรื่องอีกนะ กูขี้เกียจไปตามเช็ดให้มึง -_-
เตอร์: เออว่ะ งั้นกูกลับละ


ตอนนี้ก็บ่าย3 เกือบจะ4โมงละ ป่านนี้จะไปรอยังว่ะ รึต้องให้กูไปรอ ? เหอะ! แล้วห้องสภาไปทางไหนว่ะ ไม่ค่อยได้เฉี่ยดไปทางนั้นเลย

อิท: อยู่ไหนๆๆ ว่ะ ห้องสภาเนี่ย

บ่นพึมพำอยู่คนเดียวเพราะไม่อยากให้บรรยากาศมันเงียบ เพราะมันก็เริ่มเย็น นักเรียนก็ถทยอยกันกลับเกือบจะหมด ถึงจะยังไม่มืดก็เถอะ แต่พอเริ่มไม่มีคนแล้วรู้สึกขนลุก
เหมือนกันแฮะ ! >o<

อิท: เจอละ หายากหาเย็นชิบ

แอ๊กกกก !! เปิดประตูเข้าไปไม่เห็นมีใครอยู่เลยว่ะ อยู่สิแปลกเพราะคนอื่นคงกลับบ้านกันหมด
แล้วไอ้รุ่นพี่มันมายังว่ะเนี่ย รู้ไหมว่ากูกลัว

แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด


เชี้ยยยยเสียงไรว่ะ กูไม่เล่นนะเว้ย กูไม่ตลกด้วย รึจะเป็นไอ้พี่ไบรท์ มึงออกมานะเว้ย กูไม่ตลกด้วยนะ

แอ๊ด แอ๊ด
พ่อจ๋าแม่จ๋า ช่วยอิทด้วยยย พุทธโธ นะโม สังโฆ อย่าหลอกหลอนกันเลย เดี๋ยวทำบุญกรวดร้ำไปให้

ไบรท์: เห้ย กูเอง
อิท: กูไหน กูไม่รู้จัก

พ่อจ๋าแม่จ๋ามันมาแล้วอ่าาา


ไบรท์: มึงลืมตาดิ
อิท: กะ กูไม่ลืมอ่า

เห็นหุ่นแมนๆ ร่างกายแมนๆแบบนี้กูก็กลัวนะเห้ย

ไบรท์: ไม่ลืมใช่ไหม ได้!!!

หมับบบบบบบบบบบ
อะจ๊ากกกกกกกกกกกกกกก



ไบรท์: ลืมตา !?
อิท: ไม่
ไบรท์: พอยิ่งมองหน้าใกล้ๆแล้วรู้สึกอยากจูบว่ะ น่าขาวๆ ตัวเล็กๆ

จ จูบหรอ ตั้งสติได้แล้วลืมตา พอมองดีๆคนตรงหน้าเป็นไอ้พี่ไบรท์จริงๆๆ แต่มันจะใกล้เกินไปแล้ว. ตอนนี้ตัวผมอยู่ตรงกลางวงแขนขยับไปไหนไม่ได้เลย ยิ่งขยับแขนมันก็ขยับตามด้วย แค่นั้นยังไม่พอหน้ามันเสือกขยับใกล้มาอีก

ไบรท์:อ้าว ไม่หลับตาต่อหรอ
อิท: หลับให้โง่อะดิ กูก็คิดว่าผี
อิท: ปล่อยกูได้แล้วววว >__<
ไบรท์: ไม่ปล่อย
พอมองหน้ามึงใกล้ๆแล้วกูรู้สึกอยาก...
อิท: อยากไรของมึง ? >.<
ไบรท์: อยากที่จะสัมผัส!?

สตั้นไป1วิ

อย่าให้กูรอดไปได้นะจะอัดให้น่วมเลยคอยดู เหอะๆๆ  

*จบแล้ว:พรหมลิขิตหรือความบังเอิญ18+(yaoi , BL , วาย)Where stories live. Discover now