*จบแล้ว:พรหมลิขิตหรือความบังเอิญ18+(yaoi , BL , วาย)

ตอนที่ 18 อีกแล้วหรอ(?)//เห็นแล้วจี๊ดปรี๊ดแตกเลยครับ//งานนี้มีง้อ//

  ในที่สุดผมก็พยุงมันมาถึงบ้านจนได้ เห้ออ! เล่นเอาแย่เหมือนกัน +_+
สายแล้วทำไมแม่ยังไม่มาอีก ป่านี้น่าจะออกเวรแล้ว ~>_<~

ผมก็ว่าจะให้มันนั่งบนโซฟาที่ห้องรับแขก
แต่ท่าทางโครตทุลักทุเลเลย ไอ้พี่แม้งก็ยังไม่มาจะได้มาช่วยกันสักหน่อย

อิท: หะ เห้ยยยยย !!

ตุบบบบบ !

อิท/ธัน : เหี้ยยย!! /โอ้ยยยย !!

อิท: เป็นไรมากป่าว?
ธัน: ไม่เป็นไรครับ ^O^
อิท: ไม่เป็นไรได้ไงว่ะ..กูทับมึงอยู่เนี่ยะ!

ใช่ครับ ! ฟังไม่ผิดหรอกเพราะตอนที่จะให้มันนั่ง
เผลอล้ม ตอนนี้ผมก็เลยนอนทับตัวมันอยู่
แล้วผมก็ลุกขึ้น

กึกกกก!

ธัน: ไม่เป็นไรครับ ถ้าเป็นพี่คนสวยอะนะ! แค่นี้ไม่เป็นไรหรอก อิอิ ^O^

ผมลุกไม่ขึ้น >o< เพราะถูกมือไอ้ธันล๊อกเอวผมไว้ เชี้ยย!สยิวว่ะ บรึ๊ยย >o<

อิท: สวยพ่องงง เดี๋ยวตบ!
ธัน: อะๆ อย่าสิพี่! ผมล้อเล่น อีกอย่างผมก็เจ็บอยู่นะ
อิท: งั้นก็ปล่อยดิ !

ผมชักจะหัวเสียกับไอ้เด็กบ้านี้ละ >3<

ธัน: ไม่อยากปล่อย ^O^ ผมอยากมองหน้าพี่แบบนี้ !

ใกล้เข้ามา!

ธัน: แบบนี้ ^O^

ใกล้มาอีก!

ธัน: แบบนี้ ^O^

ใกล้เกินไปแล้ว!

ธัน: อยากมองพี่ใกล้ๆ แบบนี้ไปทั้งวัน ~^O^~

สายตาที่ไอ้ธันมองผม
ทำไมรู้สึกว่ามันแปลกๆ?
ดูเหมือนตอนนี้สายตามัน ดูเชิญชวนยังไงไม่รู้ มันทำให้ผม
เผลอที่จะ สบตากับมัน ตอนนี้หน้าของผมกับไอ้ธันมันใกล้กัน
มากซะจน..

หมับบบบบบ !! >o<

อิท: หึ้ยยยย !

ป๊าปปปปปปป

ธัน: โอะโอ้ย! >o<

อยู่ๆตัวผมก็ลอยจากบนตัวไอ้ธันทันที
แล้วผมก็มองไปยังต้นเหตุที่เข้ามา
กระชากแขนผมแล้วไปต่อยไอ้ธัน