*จบแล้ว:พรหมลิขิตหรือความบังเอิญ18+(yaoi , BL , วาย)

ตอนที่19 มันเกิดอะไรขึ้น!!//ไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้//ไอ้เด็กบ้า//

หลังจากที่เกิดเรื่องราวต่างๆมากมาย มันทำให้ผมกับไอ้พี่ซื่อตรงต่อความรู้สึก
ของกันและกันมากขึ้นถึงแม้ว่าตอนนี้
ผมจะงอนมันอยู่ก็ตามแต่เอาเข้าจริงๆ
ผมก็ไม่ได้งอนจริงจังหรอก ผมกลับชอบซะอีก ที่ไอ้พี่หึงมันรู้สึกว่าไอ้พี่ต้องการผมจริงๆ

แต่ถึงยังไงก็อยากแกล้งไอ้พี่มันเล่น
โดยการไม่ให้มันถูกเนื้อตัวผมดูซิ
ว่าคนบ้ากามอย่างไอ้พี่จะทนที่จะ
ไม่ถูกตัวผมได้สักกี่น้ำ

เช้าวันจันทร์ผมก็มาโรงเรียนตามปกติ
เข้าแถวเคารพธงชาติ เข้าโฮมรูม และเรียน ทุกอย่างเป็นปกติดี จนถึงช่วงเวลาพักเที่ยง

อิท: ไอ้เตอร์ไปแดกข้าวกัน ^O^
เตอร์: มึงคึกอะไรว่ะ แค่ชวนกินข้าวไม่เห็นต้องดีใจขนาดนั้น
อิท : ก็ป่าววววกูแค่หิว ไปเหอะๆๆ กูหิวจนจะแดกควายได้ทั้งตัวเเล้ว^_^||

ที่ผมดีใจมันก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่คิดว่า
คงได้เจอกับไอ้พี่ที่โรงอาหาร เหตุผลน่ะหรอ ฮ่าๆๆ ~^O^~ แค่อยากรู้! ถ้าไอ้พี่มันเห็นผมมันจะทำตัวยังไง เพราะทุกครั้งเวลาพี่มันเจอผม มันก็มาขยี้ผมบ้างละ มาเกาะแขนบ้างละ
หึ แค่คิดก็อดที่จะขำกับเหตุการณ์
ที่กำลังจะเกิดขึ้นไม่ได้แล้ว ∩__∩

ผมก็เดินมาตามทางจนถึงโรงอาหาร นั้นไง! เป้าหมายเจอเข้าแล้ว พอดีกับพี่กัสหันมาเรียกไอ้เตอร์
ให้ไปนั่งด้วยผมก็เลยเดินตามมันไป

อืมมม..สองคนนี้มันอะไรยังไงสนิท
กันขนาดนั้นเลย? >o< ผมก็สะบัดความคิดนั้นทิ้งแล้วโฟกัสที่
ไอ้พี่ว่ามันจะทำยังไงเมื่อเห็นผม #^_^#

ผมก็ยังไม่ทักไอ้พี่เพราะวางท่ามาด
นิ่งไว้เพราะถือว่างอนอยู่
แล้วไอ้พี่ก็ไปฝ่ายทักก่อน

ไบรท: หวัดดีเตอร์ หวัดดีอิท
อิท/เตอร์: ครับพี่ !

ต่อหน้าไอ้เตอร์กับเพื่อนพี่มัน ผมก็ต้องพูดเพราะไว้ก่อนเพราะสองคนนี้ยังไม่รู้เรื่องผมกับไอ้พี่!

เราสี่คนก็กินข้าว
ทุกคนคุยกันยกเว้นผมกับไอ้พี่
ที่ต่างคนก็ต่างนั่งเงียบ

ทำไมวันนี้ดูไอ้พี่มันจะเงียบๆไปว่ะ ปกติต้องทำหน้าตากวนตีนใส่ผมสิ หรือเป็นเพราะข้อตกลงนั้น คงไม่ใช่หรอกมั้ง ยิ่งถ้าเป็นข้อตกลงไอ้พี่น่าจะพยายาม
ถูกตัวผมมากกว่านี้ แต่นี้คือ นิ่งเงียบไม่พูดอะไร ผมก็ทำฟอร์มไม่คุยเพราะงอนมันอยู่
เสียงเจี๊ยวจ๊าวของไอ้เตอร์กับพี่กัสก็ดัง
จนทำให้ผมเริ่มรำคาญ

อิท: ไอ้เตอร์ พี่กัส! จะทะเลาะกันเป็นเด็กๆไปได้ แค่น้ำขวดเดียวไปซื้อใหม่ก็ได้มั้ง

ใช่ครับ สองคนนี้เถียงกันเรื่องขวดน้ำเพราะทั้งโต๊ะมีแค่ของผมกับของไอ้เตอร์ที่ถือกันมา
ก่อนจะมาโรงอาหาร ไอ้พี่กัสก็จะกินแต่ไอ้เตอร์ก็ห้ามไม่ให้กินเพราะเหลือน้อยแล้วเดี๋ยวมันไม่อิ่มแต่พี่กัส
ก็ไม่ยอมจะกินให้ได้ เฮ้อออ..ปวดหัวกับสองคนนี้ชิบห่า ส่วนไอ้พี่ก็นั่งเงียบ เอาเข้าไป>o< ชักรำคาญละ

ปึ้งงงงงงงงง

อิท: สองคนหยุดเถียงกันได้ละ

ผมเอามือทุบโต๊ะ จนสองคนนั้นถึงกับหยุด

เตอร์: เป็นไรของมึงว่ะ -_-!

ในขณะเดียวกันไอ้พี่ก็ได้ลุกออกจากโต๊ะ
จนพี่กัสถาม

กัส: ไปไหนว่ะ
ไบรท์: ไปห้อง !

1 ประโยคสั้นๆที่ทำให้ใจผมเจ็บแปลกๆ
เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะตอนลุกออกจากโต๊ะที่กินข้าวกัน
ไอ้พี่ไม่แม้แต่จะมองผมเลยสักนิด T_T
แค่ไม่ให้ถูกตัวแค่นี้มันโกรธหรอว่ะ
คงไม่ใช่เพราะผมก็งอนมันอยู่นิหว่า ก่อนกลับพี่มันยังจูบปากผมอยู่เลย ~>_<~
แล้วตอนนี้พี่มันเป็นอะไรของมันว่ะ เกิดอะไรขึ้น

อิท: ป่าวๆๆ ก็เพราะว่ามึงกับพี่กัสแม้งเถียงกันอยู่ได้ กูถามหน่อยเถอะว่ามึงกับพี่กัส
ไปสนิทกันตอนไหน ก็ในเมื่อช่วงเปิดเทอมแรก
เห็นจะฆ่ากันอยู่ละ ไหนพูดสิพูด !!
เตอร์/กัส:เอ่ออออ...?/คือออ...??

หึ ต่างคนต่างเงียบ ทำไมไม่ตอบละคร๊าบบบ
มัวอ้ำอึ้งอยู่ได้