part ไบรท์
1 เดือน ก่อนเปิดเทอม-O-
ไบรท์: จะเลิกจริงใช่ไหม
? : เลิก !
ไบรท์: ไบรท์ไปทำอะไรให้พราว
ไม่พอใจอ่ะ ไบรท์แค่อยากรู้เหตุผล?
พราว: ก็ ไบรท์ไม่มีเวลาให้พราวอ่ะ อีกอย่างพราวก็เจอคนที่เหมาะกว่า !!
ไบรท์: แล้วไบรท์ดีไม่พอ
สำหรับพราวเลยหรอ?
พราว: ไบรท์ดีเกินไปอ่ะ พราวจะไม่พูดไรมากแล้วนะ
งั้น เรา เลิก กัน!!!
พราวไม่สนใจผมเลยเดินหนีไป โดยที่ผมยังไม่ทันตอบตกลง ผมกับเธอต้องเลิกกันจริงๆใช่ไหม เหตุผลที่เธอบอกเลิก โครตง่ายอ่ะ เหตุผลแบบคว_ยๆอ่ะ ดีเกินไป !
ผมอ่ะ รักพราวนะ แต่ตลอดที่คบกันมา1ปี มันทำให้ผมรู้สึกว่าพราวไม่ได้รักผมเลย พอรู้แบบนี้ เจ็บสิครับ ! อยากร้องแต่ก็ร้องไม่ออก ก็คงต้องปล่อยไปตามนั้นละกัน -_-
เหัออออออ !!
ผ่านไป 2 อาทิตย์ >o<
TRrrrrr!!
ไบรท์: ฮัลโล่ !
? : ไบรท์ !
ไบรท์: นั้นใครครับ ?
? : พราวเอง O_o
ที่โทมาต้องการอะไรอีก แค่นี้ทำให้เจ็บไม่พอใช่ไหม +_+
ไบรท์: พราวมีไรอ่า ?
พราว: พราวมีเรื่องจะคุยกับไบรท์อ่ะ นัดเจอหน่อยได้ไหม
ไบรท์: ก ก็ ได้นะ -_-
พราว: ขอบคุณนะไบรท์ งั้นเจอกันร้านเดิมนะ บายจ๊ะ!
ต้องการเจอผมมีเรื่องอะไรรึป่าว แต่ก็ช่างเถอะ ที่ยอมไป เหตุผลก็เพราะเคยรักกัน ยังไงก็อยากจะเครียร์จบๆแบบสบายใจ
ทั้งสองฝ่าย
ณ ร้านไอเซบึ๋น
ร้านนี้เป็นร้านที่ผมกับเธอชอบมาบ่อยๆ
เพราะ เป็นร้านที่ผมขอเธอเป็นแฟน ภาพบรรยากาศเก่าๆเริ่มกลับมาทำให้
นึกถึงวันแรกที่คบกัน แล้วยังทำให้นึกถึงวันสุดท้ายที่คบกัน
เพราะเธอก็บอกเลิกกับผมที่ร้านนี้เช่นกัน
พราว: ไบรท์! ทางนี้จ๊ะ
ไบรท์: อ้าว!พราวมานานยัง
พราว: เมื่อสักพักเอง นั่งก่อนๆ
ไบรท์: เรียกมามีไรป่าว?
พราว: คือพราวจะเข้าเรื่องเลยนะ เรากลับมาคบกันนะ...!!!!
ไบรท์: หะ!! ค คบหรอ ?! >_<เหมือนเธอแกล้งผมอ่ะ บอกเลิกผมยังไม่พอเดือนแล้วมาขอคบ จะใจร้ายไปไหมพราว π_π
พราว: ได้ไหมไบรท์!?
ไบรท์: เออ ค คือออ แล้ว คนนั้นของพราวละ ?
พราว: มันหลอกพราว ว่ามันมีพราวคนเดียวแต่มันกลับไปมีผู้หญิงคนอื่น !
ไบรท์: เหมือนที่พราวทำกับผมใช่รึป่าว ><
ใช่ ! เธอบอกเลิกผมโดยเหตุผลที่ว่าผมดีเกินไป แต่เอาเข้าจริงๆแล้ว เธอไปคบกับคนอื่น ก่อนที่จะบอกเลิกผมเสียอีก
พราว: พราวขอโทษนะไบรท์ ที่ทิ้งไบรท์ไป พราวสัญญานะว่าจะไม่ทิ้งไบรท์อีก
คำสัญญาหรอ จะเชื่อได้อีกหรอ ทำให้เจ็บแค่นี้ไม่พออีกรึไง ไม่เอาเเล้วไม่อยากเจ็บแล้ว
ไบรท์: พราว!!
พราว: ได้ใช่ไหมไบรท์ ขอบคุณนะ ~^O^~
ไบรท์: เออ คือคงไม่ได้นะพราว
พราว : ทำไมละไบรท์ ไบรท์ไม่รักพราวแล้วหรอ
ไบรท์: คงไม่ได้อ่ะ เพราะไบรท์มีคนใหม่แล้วอ่า
จำใจต้องโกหก เพราะถ้ายอม ผมเชื่อว่ายังไงเธอก็ต้องทำอีก เหตุผลที่เธอกลับมาคงเป็นเรื่องนั้น ผมไม่ได้คิดที่จะดูถูกนะ ผมน่ะสังเกตุมาหลายครั้งแล้ว ที่เธอกลับมา คงไม่พ้นเรื่อง "เงิน" -_-!
พราว: จริงหรอไบรท์ พราวไม่เชื่ออ่ะ
ไบรท์: จะ จริง e_e
พราว : อย่ามาโกหกนะไบรท์พราวรู้ว่า
ไบรท์ยังรักพราวอยู่
ไบรท์: ม ไม่ได้โกหก
พราว: งั้น ช่วงโรงเรียนเปิดเทอม สัปดาห์แรกพราวว่างพอดี เดี๋ยวพราวไปหาไบรท์นะ
พร้อมกับแฟนของไบร์ด้วย พราวอยากรู้จัก
เชี้ยยยยแล้วไอ้ไบรท์ ไม่น่าเลยมึงหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ ถ้าไม่โกหกเธอก็คงตามตื้อผม
ไม่ยอมปล่อยแน่ ทางไหนก็เสี่ยงแม้งทางนี้แหละ
ไบรท์: ก ก็ ด ได้ ได้ๆๆอยู่แล้ว ห้าห้า
พราว: ถ้างั้น พราวกับละ บายจ๊ะ แล้วเจอกันร้านเดิมนะไอ้ไบรท์ ๆๆ มึงนะมึงหาเห่าใส่หัวตัวเองชะมัด แล้วจะไปหาที่ไหนละเนี่ยยยยยย T_T
YOU ARE READING
*จบแล้ว:พรหมลิขิตหรือความบังเอิญ18+(yaoi , BL , วาย)
Teen Fictionผมก็ได้แต่ถามตัวเองว่า...มันจะบังเอิญเกินไปมั๊ย ? ถ้าไม่ใช่ละ>o< ..หรือมันจะเป็นพรหมลิขิต? ถ้ามันไม่ใช่อีกละ... แล้วคำตอบมันคืออะไร(?) *แนะนำตัวละคร* ชื่อ : อิท อิทธิพล รัตนเมธี อายุ : 17 (ม.5) นิสัย : (ติดตามในเรื่อง) ส่วนสูง : 175 น้ำหนัก...