KOLCU

6 - Daha Fazla Kayıp Yok!

Haftalar aylara dönüşmeye başlamıştı ama hala bir kez bile kılıç talimi yapmamıştı Jean. Doğada hayatta kalma üzerine herşeyi ögreniyordu yiyecek temin etme barınma su bulma, kampları bu süre içerisinde batıya doğru hareket ediyordu bu sayede farklı iklimlerde neler yapması gerektiğinide öğreniyordu.

Batıdaki cepheye yaklaştıklarında artık kış geliyordu üzerlerine hayvan postları giymeye başladılar. Birgün avdan döndüğünde Sean ona "Artık yabanda yaşam eğitimin bitti gerisi zamanla ve pratikle oturacaktır sıradaki eğitimin bu dedi" ve bir kitap çıkardı ve ekledi "Umarım okuma yazman vardır".

Jean şaşırdı bir kolcu kitapla ne öğrenebilirdiki "Evet annem öğretmişti"diyerek cevap verdi.

Çocuğun annesini anması bile gözlerinde sessiz bir haykırmaya oluşmasına sebep oluyordu Sean bu çocuğun yılmayacağını biliyordu, kitabı ona fırlatarak "Adın gibi ezberle" dedi

Jean kitaba baktı kapağında "Şifa İlmi" yazıyordu bir an önce okumaya başladı her ne kadar gönlünden geçen eğitim bu olmasada söylenenleri yapacaktı. Önündeki üç hafta boyunca kitabı defalarca okudu bu süre sonunda Sean kitabı geri aldı ve ona "Sakın aldığın herhangi bir eğitimi boş görme öyle bir an gelirki kılıcın değil bu kitabın içindekiler seni kurtarır, kitabın bahsettiği şifalı otları gittiğimiz heryerde gözle bulduklarını topla yarın farklı bir eğitim başlıyor"dedi.

Ertesi gün uyandığında meraklı gözlerle hemen ustasının yanına koştu Sean ona "Henüz kılıç savuramayacak kadar küçüksün"dedi çocuğun üzüldüğünü gördüğünde ekledi "Ama bu senin için iyi birşey büyüme çağındasın bedenini ne kadar iyi eğitirsen erişkin halin o kadar güçlü olacaktır artık bedeni gücünü ve çevikliğini arttırmak için çalışacaksın bu hayatın boyunca devam edecek bu zaman zarfında başka şeylerde öğreneceksin"

"Üç temel hareket yapacaksın yerde vücudunu kollarının üzerinde kaldıracaksın, bir dala tutunarak vücudunu yukarı çekip indireceksin ve yerdeki ağır bir taşı çömelerek alıp hızla doğrularak fırlatacaksın. Bunlardan başka engebeli arazide koşu, takla - yuvarlanma eğitimleri ve esneme çalışmaları yapacaksın hergün en az üç saatin bunlarla geçecek ve sakın unutma sıkı beslenmelisin"

Eğitimin ilk üç haftasında acıdan hareket etmekte zorlanıyordu ama artık alışmaya başlamıştı bu kadar kısa zamanda bile gücü artmıştı, yeni hareketlerde öğreniyordu bel çevresenide güçlendiriyordu artık Sean özellikle ellerini güclendirmesini hatırlatıyordu her fırsatta.

Artık kamplarını cephenin batısına eskiden oldukları yere düşman topraklarına taşıyorlardı cepheden geçerken askerleri inceledi Jean, kolculardan farklılardı metal zırh kuşanmıştı hepsi bir kısmı kılıç ve büyük kalkan taşıyordu bir kısmıda yay ve kılıç orda görmedi ama cephede belli noktalarda ağır zırhlı süvariler bulunduğunu babasının hikayelerinden biliyordu geçtikleri yerdeki askerler durup kolculara saygıyla bakıyorlardı Jean ustasına dönüp "Biz neden metal zırh kuşanmıyoruz?"diye sordu.

Sean "Bu soruyu sormadığını varsayıyorum, bunu anlamış olman gerekirdi" dedi.

Jean sorusunu kendi cevapladı "Bizlerin savaş tarzı hız çeviklik ve güç gerektiriyor metal zırhlar bizi engeller"dedi.

Sean çocuğun başını okşadı. Kafilenin önünde Clain gülerek "Mesai başlıyor çocuklar, bizi özlemişler midir? "dedi herkes bir ağızdan kahkaha attı. Oniki gün sonra kamp yapacakları yere ulaştılar yüksek bir tepede güzel bir düzlüktü burası kamp yapmak için ideal bir yerdi. Görüşleri açıktı tabi ki hava burada daha sert olacaktı el çabukluğuyla çadırlar kuruldu ve barakalar inşa edilmeye başlandı herkes sıkı bir şekilde çalışıyordu yerleşme bittiğinde iki gözcü hariç herkes toplandı beraber yemek yiyip sohbet ettiler reis ve Jean hariç tutularak dörder kişiden oluşan dört ekip oluşturuldu bir ekip kampta bir ekip yakın çevrede emniyet alıcaktı diğer iki ekip ise uzakta ork avı yapacak belli aralıklarla ekipler yer değiştirecekti.