PATRON

2.Bölüm
##########

Sabah kalktığımda mutfaktan mis gibi kokular geliyordu. Bende hemen mutfağa indim. Abimle simge kahvaltı hazırlıyordu.

"Selin uyandım mı"dedi simge

"Yok simge ben daha uyanmadım odada uyuyorum. Sende şuan benimle değil ruhumla konuşuyorsun."dedim gülerek. Ama dedikten sonra pişman oldum. Çünkü o an gözlerinde oluşan korku tarif edilemezdi.

"Lan şaka yapıyorum. Uyandım. Neler yaptınız. Daha doğrusu neler yaptın abi?"diye sordum.

"Valla selincimcim ne yalan söylim. Bu sefer sofrayı ben hazırlamadım simge hazırlamış bende zaten 5dakika önce falan geldim mutfağa"dedi. Dehşete düştüm şuan

"Nasıl yani simge benden ve senden yardım almadan kahvaltı hazırladı ve herşeyi çok güzel yaptı. Ohaa yani rüyamda görsem inanmam. Abi sen ciddi misin?"diye sordum. Çünkü simge hem iş yapmayı beceremez hemde çok sakar.
Yani mutfağa soksanız elini falan kesmeden çıkamaz ordan.

"Yok kardeşim ciddiyim hemde elini falan da kesmemiş"

"Uff abartmayınm o kadar da sakar bi insan değilim"dedi simge

"Sen insan bile değilsin kuzum"dedim kahkaha atarak o da tam bana doğru koşuyordu ki kapı çaldı. Bende hemen kapıya koştum.

"Buyrun kime bakmıştınız?"diye bir soru yönelttim adama. Adam da takım elbise falan giymiş. Aynı bir korumaya benziyordu.

"Simge yalçın'ı almaya gelmiştim. Burda mı acaba?"diye sordu adam. Hee bu arada soyadımız canerin yani abimin soyadı. Onu sadece bir dedesi vardı. Tabi o da öldü. Ama ölmeden önce bize soyadını vermişti.

"Benimde neden almaya gelmiştiniz?"diye sordum.

"Siz bizim patronun iş yerine kişisel asistanlık için başvurmuşsunuz. Bizde sizi holdinge götürücez. Az zamanınız var Aras bey dakiktir. Beklemeyi sevmez. Lütfen 15 dakika içinde hazırlanıp gelebilir misiniz?"diye sordu.

"Tabi ben hazırlanıp geliyorum"diyip kapıyı kapattım.

İçeri girince 2 çift meraklı göz beni bekliyordu yabi o ayrı. Olayı özet geçtim hemen. Abim o adamın arabasına binemezsin falan diye diretsede sonunda ikna etmiştik. Benimde hazırlanmam 10 dakika sürmüştü. Şuan ise arabaya doğru yürüyordum.

Arabaya binince içerde biri daha vardı. Ama erkek. Bana elini uzattı.

"Meraba ben araf çalışacağın holdingin yarısı benim gibi birşey. Yani yarı patronun benim. Ama asistanı olacağın kişi ben değilim. Abim bende zaten ani i sana anlatmak için geldim. Çünkü abim biraz zordur."dedi. Çok cana yakın ve samimi biriydi gerçekten.

"Şey peki ben sana patron mu diyim yoksa isminizlemi?"diye sordum.

"Holdingde araf bey de. Ama normal günlerde arkadaş olursak araf diyebilirsin" dedi. Acaba arkadasolurmuyuz ki.

"Neyse ben sana abimi anlatıyorum. Abim biraz agresiftir ve birazda çapkın. Abimin kişisel asistanı olacağın için bazı zamanlar bizde kalman gerekicek ailen müsaade edermi?" diye sordu. Açıkçası şuan gözlerim doldu. Ailemi kaybetmiş olmam ne zaman aklıma gelse hep ağlardım zaten.

"Üzücü birşey mi söyledim?"dedi

"Yok hayır. Yani şey ben ailemi kaybettim yetimhanede büyüdüm. Tek ailem abim ve benimle aynk yaşta olan kardeşim. Abim biraz kızar ama izin alabiliriz"dedim oda minik bir tebessümle karşılık verdi. Bu arada arafın yakışıklı olduğunu söylemişmiydim.

"Evettt işte geldik ben sana burayı da tanıtıcam en son abimin odasına gidicez abimle senin odan yan yana ama farklı oldalar olucak. Bende zaten hergün yanına gelirim."dedi

Bende teşekkür edip arabadan indim.

     ********
Araf bana holdingi gezdirdi ve biz şuan patronumun odasına gidiyoruz.

"Meraba abi. Bu güzel kız kim?"dedi sarışın kız

"Sus! Azra. Bu abimin yeni kişisel asistanı selin. Selin buda bizim kardeşimiz azra."diye tanıştırdı bizi

"Vayy bee. Aras abim ne kadar şanslı. Çok güzel bi kızsın. Abim seni çok çıldırtıcak." dedi üzgün ama dealga geçer gibi bir tavırla

"Yaa şuan bende çok üzüldümm gerçekten. Araf girebilirmiyiz artık içeri."dedim

"Tabiki güzel bayan"dedi bende gülerek aras beyin odasına girdim.

"Ben aras akar sende yeni asistanım selin yalçın olmalısın"dedi aras bende kafa sakladım.

"Çok dakik bir insanımdır. Ve umarım hafızan kuvvetlidir."dedi

"Evet. Hafızam çok kuvvetlidir de ben ne zaman işe başlıcam"diye bir soru yönelttim.

"Üstüne güzel birşeyler giy gel hemen başka"dedi bi saniye o ne dedi. Yakışıklı, gıcık lanet.

"Bir saniyede benim kıyafetimde ne varmış aras bey"dedim

"Benim gibi bir yakışıklının yanında böyle dolaşamazsın hele benim yanımda asla"dedi

"Egoist pislik"dedim fısıldayarak

"Efendim"dedi

"Yok birşey haklısınız sizin gibi birinin yanında boyle giyinemem daha beter olmalıydım"dedim. Araf birden 'ooo'lamaya başladı

"Kovulmak istiyosun heralde küçük hanım sana dakikimdir dedim ve sen hala buradasın hadii"dedi

"Simge gel ben seni bırakim hemde abinle ve kardeşinle tanışırım"dedi

"Ol-"  lafımı bölen aras oldu

"Olmaz senin burda benimle olman lazım araf"dedi

"Off abi normalde araf ani i yanına alamazsın bırakta gitsin hem bende giderim" dedi azra

"Olur. Hatta biz hep birlikte gidelim yaa. Birazcıkta otururuz. Hatta abimlede gezeriz"dedim azraya alayla o da gülerek "olurrr" dedi

"Pff. Neyse araf bey isterseniz gidelim."dedim arafa o da kafa salladı ve odadan çıktık.

Arabaya binip bizim evin yolunu tuttuk.