Heart Of Darkness》S.M.

{1}

Έγραψα την τελευταία λέξη της έκθεσης και ακούμπησα απαλά το στυλό πάνω στο χαρτί, αφήνοντας ένα μικρό αποτύπωμα. Μου είχαν μείνει 15 λεπτά, έτσι εξέτασα όλες τις σελίδες του γραπτού μου με προσοχή. Δεν χαράμισα ούτε ένα λεπτό από τον πολύτιμο χρόνο μου, ήθελα το τελευταίο γραπτό των εξετάσεων να ήταν εξίσου τέλειο όσο τα υπόλοιπα.

Ένιωσα ένα κόμπο στο στομάχι μου όταν άκουσα την βαριά φωνή του κ. Griffin να ανακοινώνει πως ο χρόνος μας τελείωσε. Μαζί μου είχε μείνει η Julia, που ήταν το ίδιο τελειομανής με εμένα. Την είδα να σηκώνεται από την θέση της και πήρα μια βαθιά ανάσα. Χτύπησα νευρικά τα νύχια μου στο θρανίο και περίμενα υπομονετικά την σειρά μου.

Σηκώθηκα από την καρέκλα, τα πόδια μου έτρεμαν απο το άγχος και την αδυναμία. Ακούμπησα διστακτικά το γραπτό πάνω στην έδρα και ο κύριος το τακτοποίησε μαζί με τα υπόλοιπα. "Καλή επιτυχία στην ζωή σου, mrs Anderson", μου είπε και από τα μάτια του κατάλαβα πως το εννοούσε. "Σας ευχαριστώ πολύ κύριε, μπορείτε να με φωνάζετε Rachel", χαμογέλασα και εγώ. Ήταν ο αγαπημένος μου καθηγητής, θα μου λείψει περισσότερο από όλους.

Γύρισα την πλάτη μου και με λίγα διστακτικά βήματα βγήκα από την αίθουσα και κοίταξα την παρέα μου, που με περίμενε απ'έξω. "Τέλος", φώναξα χαρούμενη και σήκωσα ψηλά τα χέρια μου ως ένδειξη πανηγυρισμού. Όλοι είχαν το ίδιο ενθουσιασμένο ύφος ζωγραφισμένο στα πρόσωπα τους.

[...]

Ας συστήσω την παρέα μου. Η κολλητή μου λέγεται Summer. Την γνώρισα όταν ήμουν 8 και μου χάρισε 10 υπέροχα χρόνια φιλίας, μέχρι σήμερα και ελπίζω ακόμα περισσότερα. Είναι περίπου πέντε πόντους πιο ψηλή από εμένα - γύρω στο 1,80 - , εχει καστανά, μακριά μαλλιά και μάτια και ένα πολύ φωτεινό χαμόγελο.

Δεν είναι το μόνο κορίτσι στην παρέα -εκτός από εμένα φυσικά-. Υπάρχουν αλλά δύο κορίτσια, η Madison και η Harriet. Είναι και οι δύο στο ίδιο ύψος με εμένα. Η Madison έχει μακριά, κάστανα μαλλιά. Το καλοσχηματισμένο πρόσωπό της, στολίζουν όμορφες φακίδες. Έχει πολύ όμορφα, κάστανα ματια. Η Harriet έχει ξανθά μαλλιά. Τα μάτια της είναι πράσινα, μεγάλα και φωτεινά, που της δίνουν μια λάμψη οταν χαμογελάει.

Έχουμε και αρκετά αγόρια στην παρέα. Τον Cameron, τον Nash, τoν Matt και τον Jack. Είμαστε πολύ καλοί φίλοι, αλλά μέχρι εκεί, τίποτα παραπάνω. Τους ξέρω από όταν ήμουν 12, οπότε δεν μπορώ να μην τους βλέπω σαν φίλους, παρόλο που ο Cameron και εγώ είχαμε κάτι στο παρελθόν. Ο μόνος ξεχωριστός για εμένα είναι ο Shawn. Είμαστε μαζί 5 μηνες και είναι η πρώτη μου σχέση. Δεν έχω προχωρήσει την σχέση μου μαζί του, γιατί δεν νιώθω έτοιμη ακόμα, αλλά ευτυχώς για εμένα έχει πολλή υπομονή.

[...]

"Πάμε για καφέ να το γιορτάσουμε;", πρότεινε ο Cameron και όλοι συμφωνήσαμε. "Φυσικά, τώρα τελείωσαν τα δύσκολα!", είπε ενθουσιασμένος ο Jack και εγκλώβισε την Madison στην αγκαλιά του. "Κάνεις λάθος μωρό μου, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα", διαφώνησε μαζί του. Το χαμόγελο σβήστηκε από τα χείλη του και ακούστηκε η φωνή του Nash, ο οποίος διέκοψε την συζήτηση τους. "Ποιός νοιάζεται; Ας φύγουμε", είπε ξερά, κοιτώντας την ώρα στο κινητό του.

Γύρισα πίσω και έριξα μια τελευταία ματιά στο σχολείο. Σε κάθε γωνιά του, τρύπωνε μια ανάμνηση στο μυαλό μου. Είχαμε περάσει πολλά εδώ, αλλά επιτέλους τελειώσαμε. Έριξα ένα πικρό χαμόγελο στο κενό, χωρίς να ξέρω αν χαιρόμουν ή στεναχωριόμουν που θα έφευγα. Ένιωσα ένα άγγιγμα στον καρπό μου το οποίο με έβγαλε από τις σκέψεις μου. "Ολα εντάξει;", με ρώτησε ο Shawn και έσφιξε το χέρι του στο δικό μου. "Ναι", απάντησα ειλικρινά και τον διαβεβαίωσα με ένα αγνό χαμόγελο. "Ολα καλά", συμπλήρωσα και πήγα κοντά του για να φτάσουμε κοντά στους υπόλοιπους.

Φτάσαμε σε μια κοντινή καφετέρια και ψάξαμε να βρούμε ένα τραπέζι. Πάντα δυσκολευόμασταν, γιατί ήμασταν πολύ μεγάλη παρέα αλλά τελικά τα καταφέρναμε. Όπως και τώρα. Καθίσαμε στις θέσεις μας και ο σερβιτόρος μας έφερε καταλόγους. Δεν ήταν αρκετοί, οπότε μοιράστηκα έναν με τον Shawn και αφού αποφάσισα τι ήθελα να πάρω, έδωσα στον Matt τον κατάλογο. Ο σερβιτόρος ήρθε να μας πάρει παραγγελία και αφού έφυγε συνεχίσαμε την συζήτησή μας.

"Που σκέφτεστε να πάτε για σπουδές;", ρώτησα γεμάτη περιέργεια. "Κάτσε να δούμε τα αποτελέσματα πρώτα και βλέπουμε", μουρμούρισε ο Matt και γελάσαμε όλοι γνωρίζοντας ότι δεν έδινε βάση στα μαθήματα. "Έχει δίκιο, αυτό μπορεί να περιμένει, πρέπει να απολαύσουμε το καλοκαίρι μας", ειπε η Harriet και όλοι συμφώνησαν μαζί της.