Heart Of Darkness》S.M.

{6}

Ξύπνησα στις 7 το πρωί για να προλάβω να ετοιμαστώ. Ντύθηκα γρήγορα και απλά για να είμαι άνετη, αφού θα ταξιδέψω με αεροπλάνο. Άρχισα να ετοιμάζω την βαλίτσα μου, βάζοντας μέσα τα απαραίτητα. Έπειτα, κατέβηκα στην κουζίνα για να φάω πρωινό και κατάλαβα ότι δεν είχα πολλή ώρα αν ήθελα να πάω στο αεροδρόμιο στην ώρα μου, οπότε έκανα όσο πιο γρήγορα μπορούσα.

Πήγα στο μπάνιο για να πλυθω. Έπιασα την μαύρη βαλίτσα μου και την έσυρα μέχρι κάτω. Ο Jason την πήρε μαζί με την δική του και τις φόρτωσε στο αμάξι. Οδηγήσαμε μέχρι το αεροδρόμιο, όπου πάρκαρε. Ευτυχώς φτάσαμε στην ώρα μας, για πρώτη φορά, και δεν χρειάστηκε να τρέξουμε για να προλάβουμε την πτήση, κάτι που έχουμε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Πήραμε τις αποσκευές μας και βρήκαμε τους υπόλοιπους. Μετά από μερικά λεπτά, ανεβήκαμε στο αεροπλάνο και ετοιμαστήκαμε για την πτήση.

Θα ήμασταν στο αεροπλάνο για τρεισήμισι ώρες, οπότε έπρεπε να βρούμε τις θέσεις μας. Βρήκα την δική μου και αφού κάθισα, έβαλα την ζώνη μου. Η θέση δίπλα μου ήταν άδεια, αλλά όχι για πολύ. Ο Shawn ήταν το τελευταίο άτομο που ήθελα δίπλα μου για τόσες ώρες. Κοιτούσα εξω απο το παράθυρο και προσπαθούσα να αποφύγω μια πολύ αμήχανη συζήτηση, όμως απέτυχα. "Νομίζω ότι πρέπει να μιλήσουμε", αποφάσισε να σπάσει την σιωπή. Γύρισα σιγά και κοίταξα προς το μέρος του. Είχε γύρει για να είναι όσο πιο κοντά μου γίνεται, κάτι που δεν με έκανε να νιώθω άβολα, όσο παράξενο και αν είναι αυτό. Δεν καταλαβαίνω πως με επηρεάζει τόσο εύκολα.

"Τι να πούμε;", είπα και απέφυγα να τον κοιτάξω στα όμορφα μάτια του, που φαινόντουσαν πράσινα με τις ακτίνες του ηλίου να πέφτουν πάνω τους. Όχι, όχι, όχι, δεν είναι αυτή κατάλληλη στιγμή για να σκέφτομαι αυτό το πράγμα.

"Ήθελα να μιλήσουμε για...", έκανε μια μικρή παύση και πήρε μια βαθιά ανάσα. "Για εμάς", συνέχισε και έμπλεξε τα δάχτυλα του μεταξύ τους. "Αν έχεις να πεις κάτι, ακούω", μουρμούρισα. "Εγώ-", έκανε άλλη μια παύση. "Ή-ήταν λάθος. Έκανα λάθος", είπε και φαινόταν πόσο αγχωμένος ήταν. "Πως μπορώ να σε εμπιστευτώ ξανά, Shawn; Με πλήγωσες", είπα χωρίς να κρύβω τα συναισθήματά μου. "Το ξέρω και λυπάμαι πολύ. Αλήθεια", είπε και κοίταξε κάτω. "Βλέπω ότι όντως λυπάσαι. Αλλά πρέπει να μου δώσεις λίγο χρόνο να το σκεφτώ. Και να κερδίσεις την εμπιστοσύνη μου", είπα ειλικρινά και μου χαμογέλασε. Η αλήθεια είναι πως μου είχε λείψει το χαμόγελό του.

Κοίταξα διακριτικά προς το μέρος του και παρατήρησα ότι με κοιτούζε που έπαιζα με το βραχιόλι που μου είχε δώσει όταν ήμασταν ένα μήνα μαζί. Φαινόταν πως ήταν εντυπωσιασμένος που δεν το είχα βγάλει ακόμα, αν και είχαν περάσει πολύ λίγες μέρες από τότε που τερματίσαμε την σχέση μας. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το χαζό βραχιόλι με βοήθησε να έχω έστω και λίγη ελπίδα στις πιο σκοτεινές μου σκέψεις.

[...]

Οι ώρες πέρασαν και απο οτι φαίνεται με πήρε ο ύπνος. Κάθε φορά που με ξυπνούσε, με ακουμπούσε απαλά στον ώμο και χάιδευε το μπράτσο μου, ακόμα να κόψει αυτή την συνήθεια. "Φτάσαμε;", ρώτησα και έγνεψε θετικά, βγάζοντας τα ακουστικά από τα αυτιά του. Κατεβήκαμε απο το αεροπλάνο και πήραμε τις αποσκευές μας. Έξω απο το αεροδρόμιο, μας περίμεναν δύο ταξί για να μας πάνε στο ξενοδοχείο μας.

Είχε μια τεράστια πισίνα και ήταν πολύ προσεγμένο, ακριβώς όπως τις φωτογραφίες. Ήταν αρκετά ακριβό, αλλά είχε καλές κριτικές και 4.5 αστέρια. Ήμασταν εννιά άτομα, οπότε κλείσαμε ένα τετράκλινο - το μοναδικό που είχε μείνει - και τρία δίκλινα. Δύσκολα τα προλάβαμε, σχεδόν όλα ηταν πιασμένα. Έπρεπε να αποφασίσουμε ποιοί θα πάρουν τα δωμάτια. Ο Jack και η Madison ήθελαν το ένα δίκλινο, αφού είναι ζευγάρι, οπότε το πήραν. Το άλλο πήρε η Harriet με την Summer γιατί δεν ήθελαν να είναι με τα αγόρια. Ο Jason, o Nash, o Cam και ο Matt πρόλαβαν το τετράκλινο, οπότε έπρεπε να είμαι με τον Shawn. Μπορεί να είναι καλή ιδέα, γιατί θα έρθουμε πιο κοντά, όμως δεν νιώθω άνετα να κοιμάμαι με τον πρώην μου για μια εβδομάδα. Διαφωνήσαμε πολύ, αλλά ήμουν η μόνη που δεν μου πολυάρεσε αυτό, οπότε απλά το αποδέχτηκα.