YOU BRING ME BACK TO LIFE BY : SHERYL FEE ( COMPLETED )

YOU BRING ME BACK TO LIFE

" YOU BRING ME BACK TO LIFE "
WRITTEN BY : SHERYL FEE

CHAPTER  EIGHT

" Anak lasing  ka na naman. Akala  ko ba  nag-usap na tayo tungkol  diyan?" malungkot na aniya ni Gng  Sheryl Ann kay  Angelo.

Sa  loob ng halos dalawang buwan mula  ng pumanaw  ang kasintahan  ng binata ay  gano'n  na ang naging buhay nito. Kung  hindi lasing sa day time para hindi makapasok sa  trabaho,  sa  gabi naman gano'n  din. Halos dalawang buwan na wala na si  Amanda ay sa  mini-bar na ng malaking bahay ng yumaong ama ni She Ann ang silid  nito sa loob ng binata.

" Bakit gano'n  'my? Bakit  kailangan pa niyang magpakamatay?  Buntis  pala siya eh bakit kailangan pa niyang tumalon?" instead ay aniya nito sa pagitan ng paglagok  sa alak.

" Anak wala akong maisagot  diyan kundi ang hindi ko alam dahil lahat tayo ay nangangapa  sa anong  dahilan niya kung bakit siya  nagpakamatay. Pero anak naman paano natin malalaman ang mga kasagutan  sa lahat ng tanong mo kung laging alak  ang kinakaharap  mo?  Ralph Angelo anak nandito pa kaming pamilya mo nandito  kaming nagmamahal  sa iyo kaya't  ako  na anak ang nagmamakaawa  sa iyo na face your life. Hindi lang si Amanda ang tao sa paligid mo anak." naiiyak  na ring sambit ng ginang habang  yakap niya ito na hinahagod -hagod  ang likod.

Pero ano  nga ba ang silbi  ng mga payo  nila kung lagi naman itong lasing sa  tuwing  nakakausap  nila? Paano nila ito mapaliwanagan  kung halos ng oras nito ay nauubos  sa pag-inum  ng alak?

Sa  hinaba  ng sermon o sinabi ng ginang sa anak ay  wala  siyang nakuhang  sagot dito.

" Tulog  na  naman siya hon." tipid  na aniya ni Ralph Raven II na nakasandal  sa  pintuan  ng mini-bar.

" Nandito ka  pala hon. " sagot naman ng ginang sabay lingon  sa nagsalita.

Ngumiti  naman ang ginoo  bago nagsalita.

" Yes hon dahil alam kung dito ang tungo mo kaya't  sinundan  kita  dahil  gusto ko ring makausap sana ang anak natin pero  ayan tulog na naman dahil sa kalasingan. I'm  worried  to him already. " may pag-aalalang  tugon  ng ginoo sa asawa.

" Iyun  na nga hon halos dalawang buwan na ang nakakaraan  simula ng pumanaw si Aman-----" pero napatigil  ang ginang sa  pagsasalita dahil gumalaw ang binata  mula  sa pagkahiga  sa  malapad na upuan at nagsalita.

" Hon I miss you. Bakit  mo ako iniwan? Alam mo bang nagtatampo  ako  sa iyo dahil maayos naman ang relasyon natin pero bakit  bigla ka na lamang nagpakamatay? May baby pa nga tayo eh." humihikbi  nitong sabi na buong akala  ng mag-asawa ay  gising ito pero ilang minuto  ang lumipas na wala  ng kasunod  ang salita  nito.

Nagpakawala ng malalim na paghinga  ang padre de  pamilya . Sa nakikitang katayuan  ng anak ay hindi niya  maiwasang maalala ang minsang naging bahagi  ng buhay niya.

" How  I  wish that he'll  not think about suicides." nakabuntunghininga  na aniya nito.

" Oh my God hon!  What are you talking about?" halata  namang kinilabutan  ang ginang sa tinuran  ng asawa.

" Way back  then hon  noong kabataan  natin I almost killed myself. Nasa pamilya ang dugo  ng pagpapakatiwakal kaya't  I'm  so worried  of him sa tuwing  wala  siyang kasama." tugon  ni  Ralph Raven II.

This time si  Sheryl Ann  naman ang napabuntunghininga.

" Hindi naman siguro  hon. Saka nandito naman tayo." malungkot  na sambit ng ginang habang nakatunghay silang mag-asawa.