{A/N} Heei, dit hoofdstuk is geschreven vanuit de P.O.V van Nienke omdat ik het twintigste hoofdstuk wel uit die van Luke doe. Maar mensen dit is gewoon al het één na laatste hoofdstuk :O xHoofdstuk 19
P.O.V Nienke Johnson
Zal ik ja zeggen? Ben ik niet te jong? Vindt Nicolas het wel eens goed? Ik twijfel dan wel maar ik weet dat ik niets liever wil dan voor eeuwig bij Luke blijven maar is het niet te vroeg?
'Ik snap het al Nienke' zegt Luke ineens, 'Het is te vroeg, sorry' mompelt hij. Zijn ogen staan verdrietig en er loopt een traan over zijn wang, de lift komt weer boven en Luke loopt er op af. 'Ik ga alvast naar het hotel' zegt hij zachtjes, ik zie dat hij zijn tranen in houdt. Maar toch blijf ik staan, ik kan me niet verroeren. Stok stijf sta ik te kijken hoe d lift naar beneden gaat.
'Nienke wat wil je?' vraagt Nicolas ineens, 'Ik wil altijd bij Luke blijven' fluister ik schor er loopt een traan over mijn wang. 'Waarom trouw je dan niet met hem?' vraagt Nicolas, 'Dat wil ik wel!' roep ik. 'Ga achter hem aan dan'. Ik knik en loop richting de lift.
De volgende lift vertrekt over vijf minuten, u kunt ook de trap nemen staat er. Ik zucht en loop richting de trap, ik moet snel zijn. Luke kennende gaat hij niet naar het hotel, maar waar gaat hij wel naar toe?
Ik ren de trap snel af, als ik beneden sta zie ik dat de lift weer langzaam omhoog gaat. Dan moet Luke hier dus nog dichtbij zijn!
'Luke!' begin ik te roepen, 'Luke wacht!'. Ik ren als een gek rond, 'Waar ben je Luke?' ga ik door. 'Luke!' ik begin wanhopig te gillen, 'Luke waar ben je?'. Waar kan hij zijn? 'Luke!'. Ik word steeds wanhopiger, 'Luke!'
Ik ren alle winkels langs, ik kijk in alle etalages. 'Luke!' blijf ik maar gillen, ik loop de Starbucks in. 'Luke!' gil ik, maar geen reactie. Ik ren de hele Starbucks door maar Luke is er niet, misschien is hij boven? Ik ren naar boven, 'Luke!' gil ik steeds weer.
Ik ren de hele verdieping door, nergens zie ik Luke zitten. Ik ben hem kwijt. Waarom kon ik niet gewoon direct ja zeggen, waarom ben ik zo dom geweest? Ik ben echt te dom voor woorden! Ik plof neer op een bankje, tranen rollen over mijn wangen. Ik begin hard te huilen, 'Luke' snik ik steeds. 'I think I lost you' fluister ik huilend. 'Luke'.
Ineens gaat er iemand naast me zitten, ik let er niet op. Het persoon legt een arm over mijn schouder, 'Stil maar babe' fluistert hij. 'Luke?' vraag ik hoopvol, 'Sorry Nienke ik was veel te vroeg het spijt me echt heel erg' fluistert Luke. Ook hij begint te huilen. Daar zitten we dan, beiden huilend in de Starbucks.
'Nee Luke je was helemaal niet veel te vroeg' zeg ik zachtjes, 'Hoe bedoel je?' vraagt Luke me verbaad. 'Ik wil graag met je trouwen' zeg ik zachtjes.
Ik kijk hem aan, Luke kijkt ook naar mij. 'Echt waar?' vraagt Luke hoopvol, 'Heel graag' zeg ik met een klein glimlachje op mijn gezicht. 'Dus ik kan je over een tijdje mevrouw Hemmings noemen?', 'Ja',
Ik druk mijn lippen op die van Luke, in mijn buik voel ik duizende vlinders. Ik voel vuurwerk, elke zoen met Luke is ook zo perfect. Sterker nog, Luke is perfect. Ik haal zachtjes mijn lippen van de zijnen af. 'I love you' zegt Luke, 'I love you more' glimlach ik. 'Dat is onmogelijk' lacht Luke.
'Zullen we terug naar het hotel?' vraagt Luke, ik knik en sta op. Luke pakt mijn hand en we lopen hand in hand de Starbucks uit. Daarna lopen we hand in hand naar het hotel.
--
'Dus jullie gaan trouwen?' vraagt Nicolas, 'Ja!' roepen Luke en ik tegelijk. We kijken elkaar blij aan, 'Dat vindt je wel goed toch?' vraag ik. Nicolas knikt blij, 'Jullie zijn het perfecte setje' lacht hij. Luke krijgt steeds een grotere glimlach op zijn mond, hij geeft me een kus op mijn wang. 'Ik ga slapen' zegt hij, Nicolas knikt. 'Oké ik ga nog even met Nienke praten' zegt hij vrolijk, hoezo wil Nicolas met mij praten?
'Nienke, beloof me één ding' begint Nicolas, 'Oké, wat?' vraag ik hem nieuwsgierig. 'Kwets hem nooit' zegt Nicolas, 'Hij is net mijn broertje' verdedigt hij zichzelf. Ik lach, 'I promise'.
{A/N} O my gosh ze gaan trouwen (: ♥. Joehoe, maar het volgende hoofdstuk is een jaar verder. Maar dat vertel ik dan ook nog wel, morgen komt het volgende hoofdstuk. Het laatste hoofdstuk... x NienkeHemmings
JE LEEST
I Think I Lost Her...
Fanfiction-Luke Hemmings story- Daar staat ze dan, haar haren glanzen in het zonlicht en haar ogen sprankelen terwijl ze glimlacht om wat haar vriendin zegt. She looks so perfect. Maar het mooiste van alles is dat ze van mij is, ja de populairste meid is mijn...