He's Inlove With The Other Me

Chapter 2: Feeling Close

Hindi ko naman aakalain na tatawagin niya ako, pero sa hindi inaasahan. I am so dead.

"Hey! You! You're the girl who blocked my way, right?" Natigilan na lamang ako sa sigaw niya at nang lumapit siya sa'kin nagulat ako dahil ramdam ko na agad 'yung kaba sa dibdib ko. "Akala mo ba papalagpasin ko lang 'yung ginawa mo?" Pabalang nitong saad.

Teka nga—bakit parang sobrang big deal ng nangyari sakanya? Eh, hindi ba siya rin naman ang may kasalanan kung bakit ako bigla muntik mahagip ng kotse niya? At mas malala pa ata ang mangyayari kung hindi ko ililigtas yung aso na muntik na rin niyang masagasaan, hays.

"Ah—eh, h-hindi ko naman s-sinasadyang masigawan ka." Nanliliit ako na ewan dahil sa atensyon na nakukuha ko. Oo sikat siya pero anong nagustuhan ng mga 'to sa ugali ng lalaking 'to? Maliit na nga ako, lalo pa akong nanliliit pero hindi na tama 'to. "At tsaka ikaw kaya 'yung may kasalanan kung bakit din muntik na 'ko mahagip ng kotse mo!" Dagdag ko pa pero hindi ko sinasadyang mapasigaw this time, at sa mga oras na ito talagang pinag-uusapan na ako ng mga tao sa paligid ko kaya sobrang nakakahiya.

At oo ako lang—ako lang ang dinig ko na pinag-uusapan nila, akalain mo 'yon? Sikat na ako agad sa unang araw pa lang ng klase, ang galing talaga!

"Hala! Talaga bang sinigawan niya yung lalaking gwapo na 'yon?"

"Ang kapal naman ng mukha ng babaeng 'yan, hindi na nahiya."

Pft mga pabebeng babae na 'to, pwe! Biruin mo 'yon hindi man lang nila magawang pag bulungan 'tong masungit na lalaking 'to, kahit na narinig pa nila na sinabi ko yung muntik na niya ako mahagip ng kotse niya jusko! Jusko talaga!

"Wow! As in wow. Did you just talked back and shouted at me like you're brave enough to fight with me, huh?" W-wait kung makikipag-away ba ako sakanya, lalabanan niya talaga ako pabalik? Hala? Pero grabe! Hindi ko kinaya yung tingin niya sa mga mata ko, talagang nakipag eye contact siya sakin. A-and his English tho.  "Ano? Magsasalita ka ba o hindi? Tss. Are you deaf?" Eh?

Hindi pa rin ako kumikibo, dahil habang nagsasalita siya wala na akong ibang naririnig kundi matitigan lang siya. Habang tumatagal hindi ko na napansin na tinatawanan na pala ako ng mga taong nakapaligid sa'kin, nilingon ko sila ng may pag tataka sa aking mukha kaya muli ko ulit binalik ang tingin ko sa lalaking masungit na 'to—hindi ko namalayan na wala na pala siya sa harap ko. Hala baka isipin niyang titig na titig ako sakanya kanina.

Hala! Baka magka issue pa ako dito sa eskuwelahan na 'to, I mean sikat na nga ako agad, eh. Nung umalis na yung mga tao narinig ko ulit sila na pinagbubulungan nila ako.

Hays ano na naman ba 'yon mga bruhita?

"Tignan mo siya oh, nakatayo pa rin siya diyan."

Anong gusto niyo, magperform ako sa harap niyo? Ano naman kung nakatayo pa rin ako dito?

"Haha oo nga, masyado atang nagwapuhan sa lalaking kausap niya kanina."

HMP! GWAPO!?—I mean g-gwapo siya pero masungit!

"Yeah, i know right, panget kasi siya kaya iniwanan lang siyang nakatanga diyan! Let's go girls!"

Hayst anong ginawa mo Cass, you're making yourself an idiot, yaan mo next time bumawi ka, nakakahiya 'yon. Sobrang nakakahiya talaga. Kung si Alexandra lang yung nasabihan niyang ganun baka siya pa yung hindi makapag salita, alam niyo namang palaban yung kambal ko, eh siyempre hindi 'yon magpapatalo.