ဟိုးအျမင့္တစ္ေနရာကထိုလူသားအား
သူဘယ္ေသာအခါမွပိုင္ဆိုင္ႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္။
--------------------------♥-----------------------------
ပထမဆံုးေၾကမြပ်က္စီးခဲ့သည့္
ထိုလူသား၏ အ႐ွက္ႏွင့္သိကၡာမ်ားသည္
သူ၏ နာက်င္မႈႏွင့္တိုက္႐ိုက္အခ်ိဳးက်သည္။
---------------------------♥----------------------------
"chanyeol မင္းနဲ႔ yifan hyungနဲ႔အဆင္
ေျပလား"
အဆင္ေျပလား ဟူသည့္baekhyun၏
ေမးခြန္းေအာက္တြင္ သူ ေအာ္ဟစ္ရယ္ပစ္လိုက္မိသည္။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ရီရတဲ့ေမးခြန္းလဲ.
"Chanyeol မင္းရရဲ႕လား"
အ႐ူးႏွင့္တူေနမည့္သူ၏ပံုစံအား
အထိတ္တလန္႔ႏွင့္baekhyunကေမးလာသည္။
အဆင္ေျပပါတယ္ ႏွလံုးေနရာက
တဆစ္ဆစ္နာက်င္သည္ကလြဲလို႔။
"Baekhyun မင္းသိလား
အဲ့လူသားကိုစေတြ႔တုန္းက အဆမတန္
ခုန္လႈပ္ခဲ့တဲ့ငါ့ႏွလံုးကိုငါထိုးေဖာက္ပစ္ခ်င္တယ္"
မေန႔ကအထိ အေကာင္းႀကီး႐ွိေနေသးသည့္ သူ၏အေျခအေနႏွင့္ ႐ုတ္ခ်ည္းေျပာင္းလဲသြားေသာ ယခုအေျခအေနအား baekhyun လံုးဝနားမလည္ႏိုင္။
"မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲငါ့ကိုေျပာစမ္း"
ႏွစ္ေယာက္သားေက်ာမွီထိုင္ေနသည့္ ေမပယ္လ္
ပင္ႀကီးမွ ေရာ္ရြက္ဝါတစ္ရြက္ေႂကြက်လာသည္။
သူ လက္ႏွင့္အသာဖမ္းရင္း ေခ်မြပစ္လိုက္သည္။
"ေတြ႔လား baekhyun အဲ့သည့္ သစ္ရြက္ဝါလိုပဲ ငါနႇလံုးသားလည္းေၾကမြေနၿပီ"
အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ျဖစ္သြားပါေသာရြက္ေႂကြမႈန္မ်ားက ေလႏွင့္အတူတိမ္တိုက္တစ္ခုဆီသို႔လြင့္သြားၾကသည္။
"မေန႔ကညကေလ...ငါဘယ္ေလာက္ထိ႐ူးေနလဲဆိုတာကိုအတိအက်သိခဲ့ရတယ္.."
-----------------------^^^-------------------------------
အိပ္မရ....ထိုလူသား၏အေဆာင္မွျပန္လာၿပီး
ညဆယ့္ႏွစ္နာရီထိုးသည္အထိသူအိပ္မရ။
စိတ္ပ်က္သည္ဟုဆိုေသာ...ထိုလူသား၏
စကားေအာက္ အလူးအလိမ့္နာက်င္ေနရေသာ
ႏွလံုးသားသည္ ထပ္မံ၍ ထိုလူသားဆီသို႔ပင္
ေျခလွမ္းမ်ားအားေစစားေနသည္။
