ဟိုးအျမင့္တစ္ေနရာကထိုလူသားအား
သူဘယ္ေသာအခါမွပိုင္ဆိုင္ႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္။
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°'''°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
သူ႔ေျခလွမ္းေတြ(chanyeol၏ေျခလွမ္းေတြ)သည္ကေန႔မွပို၍ တက္ႂကြေနသည္။
ျမန္ဆန္ေနသည္။ သာမန္အားျဖင့္ေက်ာင္းသို႔
စက္ဘီးႏွင့္သြားေနၾကျဖစ္ေသာ္လည္း ယေန႔သည္ ထူးျခားေသာေန႔ျဖစ္သည့္အျပင္
သူ၏ရင္ခုန္ႏႈန္းမ်ား အဆမတန္ျမန္ေနသည့္အေလ်ာက္ စက္ဘီးစီးဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ဟုေတြးကာ
လမ္းေလ်ွာက္လာခဲ့ျခင္း။
လမ္းထိပ္ေရာက္သည့္အခါ မေန႔ကညေနက
ထိုလူသားႏွင့္ဖုန္းေျပာခဲ့ရသည့္အေၾကာင္းအား ျပန္ေတြးမိသည္။
ထို႔ေန႔ညေန႔က>>>>>>
" chanyeol မင္းအေဖေခၚေနတယ္။
စာဖတ္ခန္းထဲကိုခဏလာဦးတဲ့"
ဟို႔တစ္ေန႔က ခပ္စိမ္းစိမ္းသစ္ပင္ရိပ္ေအာက္
ထိုလူသားအားနမ္းခဲ့မိသည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပင္ျဖစ္သည္ဟု သူခန္႔မွန္းမိသည္။
" appaဝင္လာမယ္ေနာ္"
တံခါးကိုအသာေခါက္၍ ဝင္သြားေတာ့
သူ႔appaက လက္ထဲမွစာအုပ္ကိုခ်ကာ.
သူ႔အားၾကည့္ရင္း
"အင္း..လာေလသား.."
သူ႔appa၏ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ စာၾကည့္စားပြဲေ႐ွ႕ခံုေပၚဝင္ထိုင္ရင္း
မထင္မွတ္ပဲ သူ႔appaလက္ထဲမွစာအုပ္ေခါင္းစဥ္
အားဖတ္႐ႈမိေတာ့...#လူသားႏွင့္စိတ္ပညာ#တဲ့
"သား....appaတို႔ သားကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာသိတယ္မလား..."
သိမ္ေမြ႔ေသာ၊ တည္ၾကည္ေသာ ေလသံမ်ားဟာ သူ႔ရင္ကို ပိုုလႈပ္ေစသည္။ သူ႔စိုးရိမ္မႈေတြကို ဆတိုးေစတယ္။
သူ႔ appaအေၾကာင္းသူသိသည္။
လိုခ်င္သည့္အရာ၊ ပံုသြင္းခ်င္သည့္အရာအား
ဆူပူျခင္း၊ မာန္မဲျခင္းအလ်င္းမ႐ွိပဲ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာစကားလံုးတစ္ခ်ိဳ႕ျဖင့္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ရင္း
ဖန္းတီးတတ္သည္။
"အရြယ္ေရာက္ေနတဲ့ေယာက်ာ္းပ်ိဳတစ္ေယာက္ စိတ္ကစားတာဟာမဆန္းပါဘူး သား"
စားပြဲေပၚတြင္တင္ထားသည့္ ႏိုင္ငံျခားျဖစ္
လက္ဖက္ေျခာက္အေကာင္းစားခက္ထားပါေသာ
ဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေရေႏြးၾကမ္းအား ဖန္အၾကည္ေရာင္ ခြက္ငယ္ေလးထဲထည့္ရင္း
ေျပာသည္။ သူ႔appa၏မ်က္ႏွာထက္တြင္
ေဒါသျဖစ္ျခင္း၊ စိတ္ပ်က္ျခင္း နည္းနည္းေလးမွမ႐ွိ။ သိပ္ကိုတည္ၿငိမ္လြန္းသည္။
