More than roomates ft. B-Brave

1

Pov Dioni

'Nee. Nee. Fuck, nee.' mompel ik terwijl ik door de slaapkamer ijsbeer. Ik probeer al mijn gedachten op een rijtje te zetten, maar op dit moment gaan ze alleen maar kris kras door elkaar. Is dit überhaupt mogelijk? Natuurlijk is dit mogelijk. De slaapkamer deur gaat open en Annefleur komt binnen, 'Ga je me nog vertellen waarom je me de auto in hebt getrokken?' vraagt ze, terwijl ik nog altijd door de kamer ijsbeer. Moet ik haar dit vertellen? Moet ik niet wachten tot ik het zeker weet? 'Dioni, wat is er aan de hand?' vraagt ze en ik kijk haar even aan. Nee, ik kan haar dit niet vertellen. Ze zou er kapot van zijn. Ik moet het eerst zeker weten. 'Nou?' vraagt ze en ze slaat haar armen over elkaar. Ik zucht even, 'Macie was daar. Ik had geen zin in gezeik.' mompel ik en ze fronst even. 'Goed dan.' antwoord ze en het is overduidelijk te zien dat ze er geen bal van gelooft, maar ze laat het er maar bij. Ik ga op het bed zitten en zucht even. Ik haat het dat ik tegen haar moet liegen. Anne kijkt me even aan. 'Lieverd, het spijt me.' zucht ik en ze knikt. 'Het zal wel.' mompelt ze om me duidelijk te maken dat ze het er niet mee eens is. Ik kan het haar niet kwalijk nemen, want zelf zou ik ook boos zijn. 'Anne.' zucht ik en ze ontwijkt mijn blik. 'Ik ben al die leugens zat, Dioni.' fluistert ze en dan loopt ze de slaapkamer uit. Ik kan het haar niet vertellen.. Ik kan haar hart niet nog eens breken. Ze wilt later zo graag kinderen en ik heb haar al zo vaak verteld dat ik het niet wil.. Als ze er achter komt dat ik een kind van een andere vrouw heb wordt ze gek.

Ik klop op de hoteldeur en even later verschijnt Macie in de deuropening. 'Dioni?' vraagt ze wat verbaasd. Ik slik even, 'Ik heb elk hotel in de buurt afgebeld. Kunnen we praten?' vraag ik en ze laat me er in. Ik kijk naar het kleine jongetje die op de grond aan het spelen is. 'Is hij echt van mij?' vraag ik zachtjes en ze knikt. Ik zucht even, niet goed wetend wat ik moet doen. 'Waarom nu. Waarom vertel je me dit nu pas?' vraag ik en ik kijk weer naar het jongetje. 'Je hebt me verkracht, Dioni. Ik kon dat jongetje niet zo maar bij je laten spelen. Ik was bang voor je.' zegt ze en ik hurk naast het jongetje neer. Hij kijkt me even lachend aan en ik glimlach zwakjes. 'Ik zit nogal in de problemen qua geld. Mijn moeder wilt hem bij me weghalen, omdat ze denkt dat ik niet voor hem kan zorgen. Ik kan amper wat voor hem betalen.' verteld ze en ik ga weer staan. 'Is dat de rede dat je naar mij bent gekomen?' vraag ik en ze knikt. 'Dus nu je geld nodig hebt denk je maar dat je bij mij terecht kan?' vraag ik fronsend. 'Ik zag je boek in de winkel liggen.. Ik dacht..' ze stopt met praten. 'Je dacht dat ik wel geld zal hebben.' maak ik haar zin af en ze knikt. 'Dat heb ik ook wel, maar dit is iets waar ik over na moet denken. Hij is wel mijn zoon.' zeg ik kijkend naar het jongetje. Ik weet niet eens of ik contact wil, dat zou alles verpesten tussen mij en Annefleur. 'Je wilt hem vast wat beter leren kennen.' begint ze en ik haal mijn schouders op. 'Dat.. dat weet ik niet.' zucht ik. Macie kijkt van mij naar Kevin. 'Misschien kan je even bij hem blijven? Ik moet nog wat spullen halen en ik wilde hem eigenlijk meenemen, maar nu jij hier bent..' stelt ze voor en ik kijk naar Kevin. Wil ik dat wel? Ben ik dan niet al slecht bezig tegenover Anne? Ik knik, 'Is goed.' antwoord ik dan.