More than roomates ft. B-Brave

73

Pov Dioni

'Waar zit je toch met je gedachten?' klinkt een stem. Mijn zicht is ondertussen wazig geworden. Er was niks aan de hand in Thijs zijn klas toen ik er vanochtend was, met een stomme smoes. Hij had juist veel vriendjes. 'Dioni.' klinkt de stem van Annefleur en ik schrik op uit mijn gedachten. 'Is alles in orde?' haar ogen staan bezorgd en ik knik. 'Jawel, alleen een beetje moe.' antwoord ik. Annefleur glimlacht, 'Ik moet je iets vertellen.' begint ze dan. Ik kijk haar nieuwsgierig aan, wanneer ze mijn hand vastpakt. 'Waarom ben je zo nerveus?' vraag ik als ik haar hand voel trillen. 'Omdat ik niet weet hoe je gaat reageren.' ze glimlacht even. Ik haal mijn vrije hand door haar haar, 'Ik steun je. Altijd.' fluister ik. Ze kijkt me aan, 'Di, ik ben zwanger.' mijn ogen worden groot en ik spring overeind. 'Echt waar?' vraag ik en ze knikt. Ik weet dat we het er over gehad hebben, maar we hadden het nog niet officieel bevestigt. Ik omhels Anne, 'Lieverd, dat is geweldig. We krijgen nog zo een leuk mormel.' Annefleur glimlacht breed.

Ik druk op de deurbel en even later steekt de moeder van Sem haar hoofd tussen de deur. 'Hey, ik kom Thijs halen.' zeg ik. Haar angstige blik verandert in een glimlach. 'Oh ja, heerlijk jochie is dat.' glimlacht ze en ze draait zich om. 'Thijs, je vader is er!' roept ze. Ik frons even als ik zie hoe donker de hal is. Alle ramen zijn bedekt door de gordijnen. Vanuit de woonkamer hoor ik gevloek. Ik hoor voetstappen op de trap en even later staat Thijs voor me. 'Hoi.' hij kijkt wat verbaasd. Meestal komt hij zelf naar huis rond etenstijd, maar nu we wat te vieren hebben haal ik hem op. 'Hey, maatje. Pak je jas even.' zeg ik en Thijs haalt zijn jas van de kapstok. 'Waarom moet ik zo vroeg naar huis?' vraagt Thijs nieuwsgierig. Ik glimlach, 'Dat hoor je zo.' antwoord ik. Ik wil hem met zijn jas helpen als mijn blik op zijn hals valt. Een rode handafdruk. Opeens valt alles op zijn plek. 'Nee.' mompel ik hoofdschuddend. Thijs kijkt me verbaasd aan, 'Wat is er?' vraagt hij. Ik help hem met zijn jas en trek hem het zachtjes het huis uit. 'Thijs ga naar huis. Nu.' zeg ik op een strenge toon. Zijn bange ogen weten dat ze niet tegen moeten stribbelen. Zo snel als hij kan loopt hij de oprit af. De moeder van Sem kijkt me angstig aan, 'Ik kan het uitleggen.' fluistert ze. Ik stap naar binnen, 'Doe geen moeite. Ik herken deze situatie nog met mijn ogen dicht.' antwoord ik en ik wijs naar boven. 'Ga Sem halen en naar Anne toe. Ik los dit wel op.' ze kijkt me geschrokken aan. 'Nee, hij is gevaarlijk.' piept ze. Ik draai me naar de snikkende vrouw toe. 'Je eigen zoon is één ding, maar die van mij ook in gevaar brengen?' ik schud mijn hoofd. 'Deze situatie is voor jullie beide niet goed. Ga Sem halen.' beveel ik haar en ik loop de woonkamer in. Gelijk komt me een sterke drank geur tegemoet. De geur die ik binnen een seconde herken. Mark, de vader van Sem ijsbeert door de kamer. Ik sluit de deur en dan valt zijn blik op mij. 'Wat kom jij hier doen?' bromt hij. Ik sluit mijn ogen en hap even naar adem. Ik hoop dat Annefleur de hint begrijpt en dat ze de politie belt. Ik doe alles voor Thijs. Al moet ik mijn verleden nog zo een honderd keer herhalen. Voor hem wel.