More than roomates ft. B-Brave

16

Pov Annefleur

Dioni gaat recht opzitten en ik doe het zelfde. Ik sla de deken om me heen, 'Ik..' hij zucht even. Het is duidelijk aan hem te zien dat hij het lastig vind om te vertellen. 'Ik had een paar nachtmerries.' fluistert hij en ik pak zijn hand vast, om hem gerust te stellen. 'Vlak na de brand. Ik had nachtmerries dat de jongens jou wat aan deden..' hij gaat steeds zachter praten. 'Ik had ook een nachtmerrie dat de jongens me probeerde te stoppen van zelfmoordpogingen, terwijl hun juist de rede waren van die neigingen.. Ze zeiden lullige dingen en wat er vanochtend gebeurde, dat leek er gewoon zo erg op.' fluistert hij. Ik knijp even in zijn hand, 'Dioni, de jongens bedoelen die dingen echt niet zo. Ze maken zich gewoon zorgen.' sus ik en hij knikt. 'Dat weet ik.' zucht hij. Ik haal mijn hand even door zijn haar, 'Ik voel me beter.' zucht hij en hij trekt me naar zich toe. Ik leun met mijn hoofd tegen zijn borst, 'Soms lucht alleen praten al op.' antwoord ik.

Pov Dioni

Ik voel Jai zijn ogen in mijn rug prikken terwijl ik een glas met ijsthee vul. 'Wat is er?' vraag ik en ik draai me om. Hij kijkt me even aan, 'Het lijkt beter met je te gaan.' glimlacht hij. Ik neem een slok van de ijsthee. 'Geen zorgen. Ik heb Annefleur gesproken. Ik zal me niet met je bemoeien. Ik laat jou nu volledig aan haar over.' zegt hij en ik knik, 'Bedankt.' fluister ik. Hij legt zijn hand op mijn schouder, 'We hadden je niet zo moeten pushen. Het spijt me en ik zal ook even met de rest praten.' zegt hij en ik knik. Ik drink de ijsthee op en zet het glas op het aanrecht. 'Het is al goed. Het gaat beter met me. Ik voel me beter.' zeg ik en hij knikt. Ik loop naar de slaapkamer om Annefleur wakker te maken. Ze wilde gaan werken vandaag, maar toen ik wakker werd sliep ze nog. Als ik de slaapkamer in loop tref ik Annefleur opgerolt op het bed aan. Ze ziet er bleekjes uit, 'Lieverd, wat is er aan de hand?' vraag ik bezorgt en ik ga op de rand van het bed zitten. 'Het is niks.' mompelt ze en ze went haar gezicht af. Ik veeg een pluk haar achter haar oor. 'Het is overduidelijk wel wat.' antwoord ik. Het is duidelijk te zien dat ze zich er voor schaamt en gelijk weet ik wat het is. Ik leg mijn hand op haar onderrug en buig over haar heen, 'Is het iets vrouwelijks?' vraag ik fronsend en gelijk verschijnt er een blos op haar wang. Ja dus. Ik wrijf met mijn hand over haar rug, 'Kan ik iets voor je doen, lieverd? Heb je iets nodig?' vraag ik bezorgt. Ze schudt haar hoofd, 'Het gaat wel.' mompelt ze. Ze draait zich op haar rug en ik til haar hoofd op mijn schoot. Ik glij met mijn hand onder haar shirt en leg hem op haar onderbuik. 'Weet je zeker dat je niks nodig hebt?' vraag ik bezorgt en ze knikt. Ze sluit haar ogen even en ik wil mijn hand terug trekken, maar ze pakt mijn arm vast. 'Niet weghalen, hij is warm.' mompelt ze en ik leg hem terug op haar onderbuik. De slaapkamer deur gaat open en Kaj komt binnen gelopen, 'Dioni, heb jij dezelfde brief gekregen als ik?' vraagt hij en ik zie zijn bezorgde gezicht terwijl hij een brief omhoog houdt. 'Ik heb de post nog niet uit de brievenbus gehaalt, wat is het?' vraag ik en hij kijkt me even aan. 'Het gaat over je vader.. Of nou ja, je weet wel wie.' fluistert hij en ik slik even. 'Wat is er met hem? Hij zit in de cel.' mompel ik. Kaj zucht even, 'Ja, niet voor lang meer.' antwoord hij en ik verstijf.