More than roomates ft. B-Brave

72

Pov Dioni

Ik kijk even naar Thijs. 'Ga eens zitten.' zeg ik en ik doe het licht aan. Thijs gaat gedwee op het bed zitten. Ik hurk voor het bed neer en leg mijn handen op zijn benen. 'Thijs, doen die kinderen jou soms pijn?' vraag ik bezorgd. Hij schudt zijn hoofd, 'Nee hoor. Die zijn heel aardig.' antwoord hij met een glimlach. Ik kijk even naar hem. Ik weet dat hij niet liegt. 'Thijs, wie heeft je trein kapot gemaakt?' vraag ik dan. Hij kijkt me angstig aan, 'Dat mag ik niet zeggen.' antwoord hij zachtjes. Ik schud mijn hoofd, 'Je mag alles aan papa vertellen en papa moet dit weten.' maak ik hem duidelijk. Hij kijkt me aan, 'Nee, dat kan ik echt niet zeggen.' antwoord hij. Dan staat hij op en loopt hij de kamer uit.

Het zit me dwars. Het zit me zo ontiegelijk dwars. 'Papa.' Thijs komt de woonkamer ingelopen. Ik kijk op van het manuscript, 'Wat is er?' vraag ik. Thijs glimlacht, 'Mag Sem komen spelen?' vraagt hij. Sem is de buurjongen en een klasgenootje van Thijs. Ik knik, 'Natuurlijk.' antwoord ik. Na mijn ontdekking van vanochtend ben ik allang blij dat Sem te vertrouwen is en met Thijs wilt spelen. Nog geen minuut later gaat de deurbel en Thijs grinnikt. Ik kijk op, 'Sem was al onderweg, of niet soms?' vraag ik en Thijs knikt. 'Sorry, papa.' antwoord hij met een kleine glimlach. Ik grinnik hoofdschuddend, 'Boef.' zeg ik en ik sta op. Met Thijs op mijn hielen loop ik maar de deur. Als ik hem open staat Sem, het kleine blondharige jongetje voor me. 'Hoi, meneer.' zegt hij en ik glimlach. 'Hey, Sem. Kom erin.' ik stap aan de kant en help hem met zijn jas. Wanneer zijn blote arm tevoorschijn komt, schrik ik. Blauwe plekken, net zoals Thijs. Worden ze beide gepest? Ik aai even over Sem zijn hoofd. 'Gaan jullie mannen maar naar boven.' zeg ik en nog geen minuut later ben ik alleen in de hal. Opnieuw gaat de deurbel. Wat verbaasd open ik de deur. De eikel die alles goed probeert te maken staat voor me. 'Komt het uit?' vraagt hij gelijk. Ik kijk hem even aan en slik. 'Ja, Thijs heeft een vriendje over de vloer en Anne is bij haar moeder.' geef ik toe. Een goed moment om te praten. Een beter moment is er misschien niet. Ik laat hem erin. Wie weet wat voor een verstopte woede eruit komt als ik hem tegen spreek. Hij hangt zijn jas op en volgt me naar de woonkamer. 'Ik hoop dat je ondertussen een beetje aan het idee bent gewend.' begint hij. Ik stop met lopen en draai me naar hem toe, 'Thijs is in gevaar.' fluister ik. Nu fronst hij, 'Waar heb je het over?' vraagt hij verbaasd. Ik schud mijn hoofd, 'Iemand zit aan hem. Je had zijn ogen moeten zien. Hij is bang en ik krijg niks uit hem. Als ik er achter kom wie er met zijn tengels aan mijn zoon komt da-' ik stop met praten en hap even naar adem. 'Dioni, hé rustig.' mijn 'vader' kijkt me bezorgd aan. 'Ik sla hem dood. Al is het een zesjarige.' sis ik. Hij legt zijn hand op mijn schouder. 'Als Thijs gepest wordt moet je achterhalen wie het doet.' zegt hij. Ik knik. Hij heeft gelijk. Ik moet dit op de vader manier aanpakken en niet op de op hal geslaagde en woedende jongen die ik diep van binnen nog ben.