More than roomates ft. B-Brave

51

Pov Dioni

Ik loop naar de jongen toe die ondertussen weer bezig is met zijn eigen zaken, 'Kan je het zien?' vraag ik en hij schrikt op. Hij staat gelijk op, 'Sorry, wie ben jij?' vraagt hij en ik rol met mijn ogen.  Hij steekt zijn hand uit, 'Ik ben Romero.' stelt hij zich voor, maar ik sla mijn armen over elkaar. 'Gast, waarom loop je zo naar mij en mijn vriendin te staren?' vraag ik geïrriteerd. Hij laat zijn hand weer zakken, 'Oh, dus jij bent haar vriend. Die jongen die voor dit bedrijf is opgekomen, toch?' vraagt hij. Ik irriteer me zwaar, maar dan ook echt zwaar aan zijn hoofd. Ik zou hem nu elke hoek van de kamer willen laten zien, maar ik knik alleen. 'Is dat de roddel hier?' vraag ik en hij lacht even. Ik zie een tongpiercing, gadverdamme. 'Nou, het is best wel een verhaal ja.' antwoord hij. Ik haal mijn schouders op, 'Iemand moest deze mensen verlossen.' antwoord ik rustig. Hij steekt zijn handen wat ongemakkelijk in zijn zakken. 'Ik zal het rustig houden voor je, oké? Dus vraag ik je netjes om op te houden met staren.' zeg ik en ik wil weglopen, maar hij trekt gelijk zijn mond open. 'Hé.' zegt hij en ik draai me terug. Ik frons even, 'Wat?' vraag ik als hij me van top tot teen bekijkt. 'Wat dacht je ervan als wij tweeën eens een drankje samen gingen doen? We hebben best wel wat van elkaar weg.' zegt hij. Goed en nu wil ik over hem heen kotsen. Ik schiet in de lach, 'Ten eerste lijkt er echt helemaal niemand ook maar een beetje op mij en ten tweede doe ik daar niet aan.' lach ik en hij fronst. 'Je ziet er anders wel uit als een alcohol persoon of nogal een rottig verleden?' vraagt hij op een bezorgde toon en ik rol met mijn ogen. 'Ik zei toch dat we wel wat van elkaar weg hebben. De tattoo's, het gedrag en de drank verbergen altijd wat.' zegt hij en dat is het moment dat ik weg loop. Weirdo. 

 Pov Annefleur

Dioni drukt een kus op mijn lippen, 'Ik hou van je.' mompelt hij zachtjes en ik glimlach breed. 'Ik hou ook van jou.' antwoord ik en ik sla mijn armen om zijn nek heen. Hij grijnst even voordat hij zijn lippen op die van mij drukt. Ik volg zijn langzame bewegingen en laat mijn handen onder zijn shirt glijden. Op één of andere manier weet Dioni altijd mijn hart op hol te laten slaan en daar hoeft hij vrij weinig voor te doen. Best oneerlijk eigenlijk. Ik vind het fijn om te zien dat hij beter in zijn vel zit. Het maakt hem nog leuker dan dat hij al was. Hij is langzaam weer zichzelf aan het worden. Dioni verplaatst net zijn lippen naar mijn hals als de deurbel gaat. Hij rolt met zijn ogen en kruipt van me af. 'Verwacht jij iemand?' vraag ik en hij schudt zijn hoofd, voordat hij de deur opent. Romero verschijnt voor hem. Hoe weet hij waar ik woon? Dioni kijkt net zo verbaasd als ik en ik sta op. 'Hoe weet jij ons adres?' vraag ik fronsend. Romero glimlacht even, maar het ziet er niet bepaald 'lief' uit, al probeert hij het wel zo te laten lijken. 'Van Camilla.' antwoord hij alleen. Camilla is onze nieuwe baas. Sinds wanneer geeft zij zomaar privé informatie weg? Ik ga naast Dioni staan. 'Jullie adres? Dus hij woont hier ook?' vraagt Romero en ik knik. Hij lijkt wat verbaasd. 'Zijn jullie al zover in jullie relatie?' vraagt hij fronsend. Dioni slaat een arm om mijn middel en trekt me dicht tegen zich aan. 'Onze bruiloft is over anderhalve week.' antwoord hij en hij glimlacht even. Die glimlach ken ik maar al te goed. Het is zijn 'Ja hallo, ik moet aardig zijn, maar ik wil je eigenlijk kapot slaan' glimlach. Romero zijn mond maakt een 'o' vorm, maar knikt dan. Zijn blik staat een beetje jaloers en hij staat er wat ongemakkelijk bij. 'Dus, wat kom je doen?' vraagt Dioni. Romero haalt een hand door zijn haar, 'Ik.. Nee, laat maar. Het was dom.' antwoord hij ongemakkelijk. Dioni fronst, 'Dude, ik weet dat mijn vriendin een hele knappe meid is en dat je waarschijnlijk stapel op haar bent, maar zoals je weet hoort ze bij mij. Dus laat haar gewoon met rust en stoor onze seks niet.' hij gooit de deur voor zijn gezicht dicht. Ik schiet in de lach en ook Dioni kan zich niet inhouden. 'Wat een idioot.' grinnikt hij. Toch vertrouw ik Romero niet...