More than roomates ft. B-Brave

18

Pov Annefleur

Ik open mijn ogen en kijk even naar Dioni, die met zijn ogen gesloten naast me ligt. Hij ziet er zo onschuldig uit. Ik snap niet dat hij Macie hier mee weg laat komen, maar ik vind dat iemand haar moet waarschuwen. Waarschuwen zodat ze dit nooit meer zal doen, want ze heeft hem pijn gedaan. Vanwege zijn woede laat Dioni dat niet zien, maar ik weet dat hij verdriet heeft. Ik sta op en loop naar het bureau, waar Dioni zijn kleding over de stoel hangt. Normaal zou ik dit nooit doen, maar ik moet een adres van haar vinden, want Dioni zou me er nooit zelf heen laten gaan. Ik doorzoek zijn kleding en haal een briefje uit zijn broekzak, waarvan ik aanneem dat het adres erop van Macie is. Ik zet het adres in mijn telefoon en stop het briefje terug, 'Schatje?' kreunt Dioni slaperig en hij voelt met zijn hand naast zich. Ik ga weer naast hem liggen, 'Ik ben hier.' fluister ik en hij trekt me tegen zich aan. Hij opent zijn ogen. Zijn bruine ogen staren me even aan en dan verschijnt er een glimlach op zijn gezicht, 'Hey, schoonheid.' fluistert hij en hij drukt een kus op mijn lippen.  Ik haal mijn hand door zijn haar, 'Goedemorgen.' grinnik ik als hij me blijft aanstaren, maar zijn ogen blijven me aankijken. 'Wat is er?' vraag ik en hij glimlacht, 'Ik geniet gewoon van je.' antwoord hij zachtjes.

Ik druk op de deurbel en even later verschijnt er een meisje in de deuropening. 'Kan ik je helpen?' vraagt ze wat verbaasd. 'Ben jij Macie?' vraag ik en ze knikt, 'Ja dat ben ik. Wie ben jij?' vraagt ze fronsend. Ik kijk haar even boos aan, 'Ik ben Annefleur.' antwoord ik rustig. 'Goed, waar kan ik je mee helpen, Annefleur?' vraagt Macie nog altijd verbaasd. 'Ik kom je even vertellen dat je uit de buurt van mijn vriend moet blijven, want wat je tegenover hem geflikt hebt is belachelijk.' zeg ik op een kwade en dreigende toon. 'Oh, Dioni?' vraagt ze en ik knik. Ze lacht even, 'Verdiende hij het niet een beetje?' vraagt ze dan. Ik kijk haar kwaad aan. 'Nee. Dioni is verandert en zoiets hoor je niet bij iemand te flikken.' zeg ik en ze grinnikt even. 'Luister schat. Jij kent een andere Dioni als ik, maar je leert hem nog wel kennen.' lacht ze. Ik kijk haar dreigend aan. 'Er zijn geen twee verschillende Dioni's. Hij is één persoon. Blijf uit zijn buurt.' dreig ik en de lach verdwijnt van haar gezicht. Ik zie haar slikken, volgens mij heeft ze eindelijk door dat ik het meen. 'En als ik heb zo bekijk, volgens mij ben jij degene wie verdient heeft wat hij je heeft aangedaan.' brom ik kwaad en dan stap ik in mijn auto. Oh god, wat heb ik zojuist gedaan?

Ik scroll door Dioni zijn muziek heen, 'Hé, wat is dit?' vraag ik als ik een liedje zie met de naam "Dioni". Dioni kijkt naar zijn telefoon, 'Oh god. Nee, niet afspelen.' mompelt hij, maar ik druk al op afspelen. Dioni wilt het oortje uit mijn oor trekken, maar ik hou hem tegen. De stem van Dioni galmt in mijn oor. 'Heb jij dit geschreven?' vraag ik en hij zucht, duidelijk beschaamd. 'Ja.' antwoord hij dan. 'Dioni, maar dit klinkt geweldig. Hier moet je echt iets mee doen.' zeg ik en hij grinnikt even. 'Nee.' antwoord hij meteen. 'Ik meen het. Het is super goed!' roep ik enthousiast en hij schudt lachend zijn hoofd. 'Goed, heel misschien zal ik het ooit opsturen.' grinnikt hij en ik knik. Hij pakt zijn telefoon en zet het snel over op een ander nummer. Dioni zijn telefoon gaat, het is Kaj. Hij trekt zijn oortjes eruit en neemt op. Hij loopt net de slaapkamer in als erop de deur word geklopt. Ik sta op en open de deur. Ik sta oog in oog met Dioni zijn "vader". Ik slik even en Dioni komt de slaapkamer uitgelopen, 'Anne! Kaj belt net dat mijn va-' hij stopt met praten als hij ziet wie er in de deuropening staat. Gelijk zet hij een stap achteruit. 'Oh nee.' zucht hij.