More than roomates ft. B-Brave

30

Pov Dioni

Ik loop het appartement in. Ik kom net terug van de afspraak bij mijn psycholoog en ik heb hem alles verteld over mijn gestoorde ex-vader. Ik kijk de woonkamer rond, maar Annefleur is nergens te bekennen. Als ik bewijs van de beelden had, dan zou ik aangifte tegen hem kunnen doen, maar nu gaan ze me niet geloven. Ik ben allang blij dat Anne een beetje tot rust komt en het langzaam aan vergeet dat er zulke beelden van haar rondzwerven. Ik doe er dan ook alles aan om haar af te leiden. Ik loop de slaapkamer in en verschijnt een glimlach op mijn gezicht als ik Annefleur zie liggen. Ze heeft mijn shirt aan en ligt op de deken op haar buik. Dat is mijn meisje. Ik mag mezelf wel de gelukkigste jongen op aarde noemen. Het shirt komt normaal tot net over haar dij, maar door haar rare positie is het opgerolt en nu komt het tot ongeveer aan haar navel. Ik grinnik even en ga naast haar op het bed zitten. Ik veeg haar lang blonde haar aan de kant en druk een kus in haar nek, terwijl ik met mijn vingers over haar onderrug heen wrijf. Annefleur mompelt wat, maar ik kan haar niet verstaan. 'Wat zeg je, lieverd?' vraag ik en ik druk nog een kus in haar nek. 'Ga door.' mompelt ze zachtjes en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. 'Niets liever.' antwoord ik en ik laat mijn hand verder onder het shirt glijden. 'Mijn shirt staat je zo verdomd sexy.' mompel ik en Anne draait zich om, zodat me aan kan kijken. 'Niet stoppen.' fluistert ze als mijn hand even stil ligt en ze sluit haar ogen. Ik weet hoe erg ze van mijn aanrakingen geniet. Mijn vinger streelt langzaam langs de rand van haar borst. Ik kijk even naar Annefleur haar handen, ze knijpt in het dekbed. 'Wil je dat ik stop?' vraag ik zachtjes en ze schudt hevig haar hoofd. Ik druk een kus net boven de rand van haar slip en ik hoor haar naar adem happen. 'Wat wil je, lieverd?' fluister ik en ik kijk naar haar. Er verschijnt een blos op haar wang, 'J..Je hand.' stottert ze. Ik hou ervan hoe ze opeens zo verlegen word. Met mijn hand glij ik over het zachte stofje van haar slip, die ik gelijk nat voel worden. 'Dioni.' kreunt ze en ze pakt me vast. 'Sorry, ik pest je lieverd.' grinnik ik en ik laat mijn hand in haar slip glijden. Gelijk hapt ze naar adem. Ik voel haar nagels in mijn rug. 'Dioni.' kreunt ze opnieuw en ik zoen haar om haar de mond te snoeren.

Pov Annefleur

'Ik ga even douchen.' zegt Dioni, terwijl ik in zijn notitieboekje aan het lezen ben en hij geeft me een kus. Hij loopt de slaapkamer uit. Ik hou er van om Dioni zijn teksten te lezen. Ze zijn prachtig. Het zijn woorden die hij nooit zal uitspreken. Ik sla de pagina om, naar wat er als laatste is geschreven.

Als ik haar daar zo zie liggen, met mijn shirt aan, dan weet ik dat ik de gelukkigste jongen op aarde ben. Dit mooie meisje heeft voor mij gekozen en ik mag mijn leven met haar delen. Ik weet eigenlijk niet waar ik het aan verdient heb, maar ik geniet van elk moment met haar. Ik geniet er van hoe ze daar zo ligt, hoe ze zo snel geïrriteert door me raakt, hoe ze naar me kijkt... Al die klein dingen, die zijn zó ontzettend belangrijk voor me. Alles aan haar is mooi. Helaas, ziet ze dat zelf niet in. Ze is onzeker en dat kan ik haar niet kwalijk nemen, met een verleden zoals die van haar. Ik begrijp dat haar vader haar onzeker heeft gemaakt, maar ook dat hij haar bang heeft gemaakt. Ik wil er alles aan doen om haar te laten zien hoe mooi ze is, al moet ik een uur over elk stuk van haar lichaam en innerlijk praten, om haar dat in te laten zien. Het maakt me niet uit wat ik er voor moet doen. Ik zou het zo doen, want ik hou zo verdomd veel van haar.

Ik glimlach als ik de tekst lees. Dioni heeft me dat nooit op zo een manier verteld. Hij laat me weten dat ik niet onzeker hoef te zijn, maar dit... Dit wist ik niet. Ik slik even, zou hij dit menen? Ik leg het notitieboekje weg, nog altijd denkend aan de tekst en ik ga liggen. Er spoken wat gedacht door mijn hoofd als Dioni de slaapkamer in komt gelopen met een handdoek om zijn middel. 'Gaat het wel?' vraagt hij en ik kijk op. 'Ja, het gaat prima.' antwoord ik met een kleine glimlach. Dioni kleedt zich om, 'Je ziet een beetje bleekjes.' zegt hij als hij zijn handdoek over de verwarming hangt. Hij gaat naast me op het bed zitten en ik ga recht op zitten, 'Er is niks aan de hand.' glimlach ik en ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder, 'Heb je eigenlijk al besloten wie je getuige word?' vraag ik. Hij zucht even, 'Nee. Samuel is mijn maatje, maar Kaj ken ik al heel lang.' mompelt hij. Ik haal mijn hand door zijn natte haar, 'Ik denk dat je het diep in je hart wel weet.' zeg ik en hij kijkt me even aan, 'Daar heb je gelijk in.' zegt hij en hij slaat een arm om me heen. 'Di.' begin ik zachtjes en Dioni glimlacht even, 'Wat is er?' vraagt hij. Ik kijk hem even aan, 'Mag ik je wat vragen?' vraag ik.