Nieznajomy... |JDabrowsky

23

Obudziło mnie słońce które niemiłosiernie świeciło mi w twarz. Każda próba ucieczki przed nim kończyła się niepowodzeniem, więc ze świadomością że, przegrałam ta walkę otwarłam oczy i spojrzałam wrogowi w oczy - w sensie że w okno. Było już jasno pomimo wczesnej godziny którą wskazywał zegar w telefonie. Wstałam i udałam się do łazienki aby wziąć prysznic. Wyszłam z łazienki bo usłyszałam jakieś głosy, na szczęście zdążyłam już wysuszyć włosy i nałożyć makijaż. przed naszym pokojem stał Janek który wpatrywał się w drzwi. 

-Fajnie drzwi kto to wymyślił? - zapytał Janek.

-Alicja i Łucja to one przygotowały materiały i to ich pomysł. Ja tylko pomogłam w zawieszeniu tego wszystkiego. - wytłumaczyłam mu to

- Drzwi wyglądają super! Muszę jeszcze przejść po wszystkich pokojach - spojrzał  w szereg ułożonych drzwi na korytarzu. - Jak coś to śniadanie jest o 8.00 

Dziewczyny weszły do środka pokoju a JDabrowsky podszedł do kolejnych drzwi. 

- Mogę Ci jakoś pomóc?  Jest trochę dużo pokoi i sam nie dasz rady do zdążyć do 8 - Zaproponowałam mu pomoc 

- Spokojnie dam sobie rade ale możesz iść obudzić chłopaków. - Janek podał mi numery ich pokoi - Ich może być ciężko obudzić.

Chłopcy mieli pokoje rozlokowane w równych częściach budynku. Smav miał pokój na ty m samym pietrze co ja tylko że, na drugim końcu wiec do niego udałam się najpierw. Zostawiłam Jasia w tyle i w przyśpieszonym tempie udałam się pod drzwi Filipa. Zapukałam, nic. Naciskam na klamkę i drzwi się otwierają, na szczęście Fiflak nie zamknął drzwi na noc i mogłam spokojnie wejść do środka. 

- Hej Filip, Jesteś? - zadałam pytanie wchodząc do środka.

Cisza. Wchodzę w głąb pomieszczenia i za uchylonych drzwi dostrzegam chłopaka leżącego na łóżku. Pukam w drzwi, Filip nawet nie drgnął. Podeszłam bliżej, kilka razu powtórzyłam jego imię ale to na niego nie działało. Janek zrobił to specjalnie, musiał doskonale wiedzieć że, jego nie da się obudzić. 

-Filip- powtarzam po raz kolejny ale to nic nie daje - Smav, halo obudź się 

Poddaje się wychodzę na korytarz. dostrzegam Janka który wychodzi z pokoju obok.

-Jak ty tak szybko to zrobiłeś? - pytam - Filipa nie da się obudzić, to nie wykonalne!

-HEH Wiedziałem - Janek uśmiechnął się i wyjął telefon z kieszeni - Patrz teraz na to.

Chłopka wybiera numer do Smava i do niego dzwoni. Po chwili słyszę dzwonek jego telefonu zza dzrwi. 

-Czego chcesz?- pyta zaspany Smav

-Co jak! byłam tam dobre 5 min i ciągle go budziłam a on nic. Jak!? 

- Normalnie inaczej go nie obudzisz, aaa Smav o 8 jest śniadanie. 

JDabrowsky rozłączył się i popukał do kolejnych drzwi, a ja zbiegłam schodami na piętro niżej. gdy znalazłam pokój Rafała zapukałam i ku mojemu zdziwieniu otworzył mi drzwi. 

- Hejka! Ja tu tylko przyszłam ciebie obudzić i przekazać, że śniadanie jest o 8

-Oooo śniadanie! Dzięki za info!- Odpowiedział radośnie a ja udałam się w stronę schodów.

Trawiłam do pokoju i zastałam dziewczyny już gotowe do wyjścia. Okazało się ze jest już za 2 minuty ósma. Wraz z dziewczynami udałam się do jadalni i zajęłyśmy wolny stoli, do którego po chwili dosiadły się kolejne osoby. Praktycznie każdego kojarzyłam z różnych social media, kilka osób z Wattpada, innych z PZJ lub musically. Po śniadaniu jeden z opiekunów ogłosił ze za 30min wybieramy się na plaże i zaczał wymieniać co musimy wsiąść i takie tam. W pokoju spakowałam potrzebne przedmioty do torby i pod ubranie założyłam kostium kąpielowy. Nasz ośrodek na szczęście leżał niedaleko morza i w ok. 5 minut byliśmy już na miejscu. Na plaży zostawiłam swoje rzeczy na ręczniku i dołączyłam do grupy osób grających w "Śledzia". Zasady były proste: Należy odbijać piłkę i jak ktoś zepsuje - wchodzi do środka. Osoby w środku maiały za zadanie złapać piłkę kucając. Gdy ktoś złapał, wszyscy wychodzili ze środka i wchodziła osoba która zepsuła. Po chwili praktycznie cały terecamp grał z nami, nawet Filip, Janek i Rafał do nas dołączyli. Wygrałam jedną rundę, każdy trafił do środka.