The only one for Me

Chapter 1

Fast forward

Jam's POV

Nameet ko na din si mr. Lee Soo Man at isinama nya ako sa isang room may table na hindi naman kahabaan sapat na sa pangtatluhan na tao.

Pinsaimula na nya akong kumanta sabi nya ito na daw ang audition para saakin, well wala naman akong korean na alam na kanta so kinanta ko lang din kung ano ung kinanta ko sa bar.

Nakita ko naman ung dalawang nasa harap ko isang babae at lalaki na parang may edad na, na nag bubulungan ung isa naman nasabay sa kanta ko at tumingin naman ako kay mr. Lee na nakatayo lang sa tabi ng tatlo at mukang nasisiyahan naman sa pag awit ko.

Pag katapos kong umawin lumabas na ang tatlo. Yun siguro ung judges, nang makalabas sila agad naman akong binati ni mr. Lee dahil daw naka pasa daw ako sa audition.

Pinasunod lang nya ako sa kanya at pumasok kami sa isang room na may nag papractice. Dito siguro ung dance room. Habang patingin tingin lang ako ay may biglang nakapukaw ng mata ko.

Nakita ko ung isang babae na nag sasayaw siguro katangkaran ko lang sya, maputi sya, ang cute naman nya at ang ganda nya.

Para bang ayoko nang mawala sya sa paningin ko.

Fast forward ulit

Ilang buwan na akong nag tetraining. Paulit ulit lang naman ang ginagawa ko, singing, dancing, studying. Nag aaral ako ng salita nila kasi sabi ni mr. Lee Soo Man kaylangan kong matututo ng hangul dahil magiging k-idol daw ako.

Masaya naman kahit nahigirapan ako, minsan naiisip ko bakit ba ako nabigyan ng ganitong oppurtunity e hindi naman ako magaling kumanta o sumayaw pero lagi nilang sinasabi na fast learner daw ako kaya lahat ng bagay madali ko lang nagagawa.

Sobra talaga akong nag papasalamat kay mr. Lee dahil kung hindi dahil sa kanya hindi ako makakatulong sa magulang ko at sa pinsan ko na syang dahilan kung bakit ako naririto ngayon sa korea.

Kahit trainee palang ako may natatangap narin akong allowance. Paano pa kaya kung maging isang k-idol na talaga ako?

Lumipas ang isang linggo at nag announce ang manegment na magkakaroon ng concert ang SM town sa dadating na August. Pinaghahanda na ang lahat ng bawat grupo, Girl band or Boy band.

Dahil dun kinausap ako ni mr. Lee na ihanda ko na daw ang sarili ko dahil baka sa dadating na concert ay isabak na ako.

Marami narin akong nagiging mga kaibigan tulad nalang ni Hyoyeon unnie kwela kasi sya at hindi sya namimili ng kaibigan. Sa ngayon hindi pa ako fluent sa hangul pero naiintindihan ko narin sila at nakakapag salita narin naman ako.

Napag alaman kong sa Girl Generation sya kabilang, dahil kaclose ko narin naman si Hyoyeon unnie nasabi ko narin pala kung sino yung girl crush at syempre nagulat sya.

Pero sabi nya suportado naman nya ako, kinikilig pa nga si hyoyeon unnie pag inaabutan ko si sunny unnie. Siguro ganito talaga ako I was a girl, who likes girl.

Madali ko din naman nakasundo sina amber unnie, yuri unnie, sooyoung unnie, taeyeon unnie, tiffany unnie, at madami pang iba. Pero nahihiya ako kay sunny unnie dahil siguro ayokong mapahiya sa kanya.

Oo si sunny unnie talaga ung girl crush ko. Sa tuwing nakikita ko sya tuwing nag papractice sila sa dancing room lagi akong nanonood at palagi din akong nakatingin sa kanya.

Habang lumilipas yung mga month at papalapit na ang concert parang mas lumalalim na din ung pag tingin ko kay sunny unnie. Si sunny unnie kasi ung nakapag parealize saakin na mas prepared akong mag mahal ng babae.

Concert...

Araw ng concert dito sa Singapore hinatid na kami sa kanya kanyang room para sa pag aayos. Syempre ako sa dressing room na ito dahil hello... solo artist lang kasi ako.

Habang minemake- upan ako biglang pumasok naman si mr. Lee at tinanong ako kung ano daw ung gusto kong itawag saakin ng mga tao pag nagkataon.

Sabi ko pangalan ko nalang para ok. Sabi naman nya mas maganda daw kung iibahin ko, sabi ko nalang edi ung nick name ko nalang.

"Jam"-

"Whats gonna be your sure name?"- pag tatanong ni mr. Lee

Naisip ko panget kung ung surename ko kasi andito naman ako sa korea. So naisip ko ung surename nag pinsan ko dahil dun naman sila kasal sa Philippines e.

"Mr. Lee I think I like them to call me Jam Park."- suggest ko sa kanya.

"Park? How about Park Jam yeon?"- pag kaklaro nya.

"Uhh nice"- tapos tinaas ko ung thumb ko sign na nag ok ako.

Pag ka labas naman ni mr. Lee agad naman pumasok si amber unnie.

"Uy Jam yeon?, pakinig ko yun na ang magiginging pangalan mo?"- pagtatanong niya

"Ah oo unnie, siguro mas ok na rin un"- saad ko naman

"So kamusta ka naman ngayon? Maya maya ikaw na ang magpeperform sa stage"- napangiti naman sya habang sinsabi iyon

"Oo nga unnie. Kinakabahan ako unnie"- habang naka hawak naman ako sa dibdib

"Wag kang kabahan, hindi mo naman sila makikita kasi na sayo lang ang ilaw"- amber unnie

Natapos na nga pala ang f(x) na mag perform dun kaya alam nya un. At ilang beses na niyang naexpirience iyon pero ako ngayon palang.

Habang nakatingin lang ako sa salamin sa harapan ko at tinitignan ko ung sarili ko kung ok na ba ang itsura ko nang may bigla nanamang pumasok sa room.

"Ms. Jam yeon ready kana po ikaw na ang sunod"- staff

Nagulat ako at kinabahan dahil sa sinabi nung isang staff. Ang bilis naman kumalat na ako na si Jam yeon.

Lumabas na ako at nag punta sa likod ng stage. Habang papalapit ng papalpit na matapos yung unang nagpeperform mas lalo naman timitibok ung puso ko

Our next performer, let's give a clap to Park Jam Yeon.

Kaba!

Yan ang una kong naramdaman nunh tinawag na ako. Dahan dahan akong pumunta sa stage at umupo sa chair na nadoon.

Nag sinungalin sakin si amber unnie sabi nya hindi ko makikita ang mga tao dahil nasa akin lang ang ilaw pero hindi, may mga hawak sila ng stick light sapat na para mabalutan ng kakaunting liwanag ang kapaligiran.

Tumunog na intro hindi ko alam ang gagawin paano ko nga ba sisimulan feeling ko anytime pede akong sumuka dahil sa nararamdaman ko sa tyan ko. Baka malimutan ko ung lyrics ng kanta.

Kinakabahan ako dahil kapag kumanta na ako baka hindi nila tangapin ang kanta ko baka ireject lang nila ako.

Pero mali ako habang umaawit parin ako nakikita ko silang sumasabay sa pamamagitan nang pag kaway kaway nila ng stick light na hawak nila.

Masaya pala, masaya pala kapag ganito kapag tanggap ka ng ibang tao.

Ung kaba ay napalitan na ng saya.

[A/N: magulo ba? Pati si author medyo naguhuluhan din pase sya na]