When Destiny Plays

Chapter 16: Embraces and Tears

Angel's P.O.V

Sowsmaryosep. Ngayon pa umulan kung kelan may lakad ako. Hays! Nubayon. Bahala na. Kinuha ko na yung payong sa lagayan. Actually kanina pa nga ko gayak e. Pero ngayon ko palang naisipang umalis kung kelan umuulan na ng malakas. Hahahah. Habang papalabas na ko, may narinig akong tumigil na motor sa labas. Teka. Sino kaya yun? Si Harry? Joke. Eh anlapit lapit nun bkit nakamotor pa diba. Hahahah. Haaays. Namimiss ko na talaga syaaaa. 😭😭 Ayoko namang puntahan sya sa kanila. Huhuhu. Tsk. Nababaliw na ko. Asar! So yun na nga. Pagbukas ko ng gate...

== O______________O!!!!! (Ganan itsura ko) "Z?????!!!!!" Gulat na gulat kong tanong. Luh?! Sinabihan ko na tong wag munang tumuloy at pumunta dito sa bahay. Tokwa. Hindi pa ko handang makausap sya! =___________=

Ngumiti lang ang loko. "Anong ginagawa mo dito?!!!!" Gulat na gulat ko paring tanong. Pero teka! Basang basa na to! Nakalimutan kong umuulan nga pala! Jusqpo! Agad ko syang pinasukob sa hawak kong payong at pinapasok sa loob ng bahay. Haaaays! Ano pa bang magagawa ko?! No choice. Haaays! Mamaya ko na to uulanin ng tanong. Hindi yata ako matutuloy pagpunta kay Kuya. -____- Whaaaaa 😭 Missyouuu kuyaaaa. I neeeeddd youuuuu 😭😭😭

-----

Diana's P.O.V.
Miss na miss ko na si Loves. 😢 Ilang araw na syang di pumapasok. Ang last na kita ko sa kanya yung umuulan pa. Hindi rin sya nagrereply o sumasagot sa mga tawag ko. Fvck! Hindi pwede to. Pupuntahan ko sya sa bahay nya! 😑! Qiqil mo ko Loves! Hindi ka pwedeng mawala saken na ganon ganon lang! Mag-uusap tayo!!

Habang papalapit na ko sa bahay ni Loves, parang may napansin akong pamilyar na lalake. Nakamotor. Kaso diko masyadong nakilala dahil umulan ng malakas. 😂😂 Bahala na. Ang gusto ko lang makita ko si Loves! Miss na miss ko na syaaa. 😭
And speaking of, andito na ko sa bahay niya. Kumatok muna ako. Si Manang yung nagbukas.. Since kilala nya naman ako, pinapasok nya ko agad at sinabi nya na may sakit si Harry. 3 araw na daw, ngunit ayaw nitong magpahospital. Nalungkot ako at naasar at the same time. Girlfriend nya ko! Bakit hindi man nya lang sinabi saken na may sakit sya?! 😤😤 Gusto ko ako ang mag-aalaga sa kanya! Tsk! Tinext ko sya ulit para di sya magulat na nandito ako sa bahay nya. Ngunit wala akong natanggap na reply o ano man. Kaya't nagsabi na ko kay Manang na pupuntahan ko na si Harry sa kwarto nya. Sinabi ko na din na ako na muna ang magbabantay dito hanggang di pa sya gumagaling..

Hindi na ko kumatok. Agad kong binuksan ang pintuan.

"O_____O" Gulat na gulat syang nakatingin saken at nagtanong. "DIANA? ANONG GINAGAWA MO DITO?!" Then napalitan ng pagka-inis yung hitsura nya. Sumagot ako at sinabing "Bakit loves? Masama bang dalawin ang may sakit kong boyfriend sa bahay nya?" Ngiti at sagot kong alanganin. "Simula ngayon, ako muna ang mag-aalaga sayo hanggang hindi ka pa gumagaling! Hindi din ako papasok kung hindi ka papasok." Sabay kindat sa loves ko. I'm doing everything para maibalik yung dati. Kaso.. "Ano ba Diana?! Kaya ko ang sarili ko.. umuwi kana sa inyo. At isa pa kasama ko si Manang. May nagaalaga saken dito. Hindi na ko bata! Umuwi kana at wag kang mag-aabsent!" Napasimangot ako at napaiyak sa mga sinabi nya.. "Ano ba Harry! Ansakit sakit naaa! Pilit kong ginagawa ang lahat para maibalik yung dati! Kinalimutan ko na din yung nakita kong kasama mong babae! Please naman lovess?! Nagmamakaawa ako. Bumalik kana sa dati. Bumalik na tayo sa dati. Pleaseeee?!" hirap na hirap kong sinabi.. Umiwas sya ng tingin.. "Hindi muna sa ngayon. Aayusin ko to. Wag kang magalala. Umuwi ka na sa inyo. Baka mahawaan pa kita ng sakit ko." Dahil makulit talaga ako.. "Noooo! Ako ang magbabantay sayo. Dito lang akooo! Mamaya ako uuwi. Babantayan muna kita.. " Habang pinupunasan ko yung luha ko.. Hays. Hindi na nya ginagawa yun.. Miss ko na yung dati.. 😭😭 Gusto ko na talagang bumalik yun... 😭😭

-----

Zayn's POV

"Umupo ka muna dyan. Kukuha ako ng twalya" sambit niya ng di tumitingin at bakas ang inis sa tono ng boses niya. Umupo na lang ako agad at ngumiti.