basketball;cedi osman

16+"Stephen Hawking Neden Uzaylılara Cevap Vermemizi İstemiyor?"

Birazcık geç kaldı kusura bakmayın. Bu bölüm geçiş bölümü gibi bir şey,artık yavaş yavaş yaklaşıyoruz Cedi'nin gidişine eheh

Dediğim gibi bu bölüm geçiş bölümü gibimsi,çok boş saçma sapan oldu ama birbirlerini gerçekten sevdiklerini falan görmenizi istedim,buyrun efenim

6 Ağustos 2017

"Ekim gömleğim nerede?"

"Hepsi dolapta."

"Yok dolapta!"

"Bak oraya gelip bulursam kafanda parçalarım o gömleği!"

"Ya yok işte!"

Kalkıp odama girdim ve açık dolabın önüne geçtim. Gömleği çekip Cedi'nin gözüne doğru tuttum.

"Bu ne?"

"Nasıl buldun onu?"

"Kadın olarak doğunca erkeklerin bulamadığı şeyleri bulmak yanında doğum hediyesi olarak geliyor."

Gömleği çantaya attım ve yatağa oturdum. O kıyafetlerini toplamaya devam ederken sırtını izledim.

Maşallah. Bakın sevgilim diye demiyorum ama-aslında diyebilirim çünkü artık sevgilim.

Benim sevgilim. Benim.

Hayatımda neler olup bittiğini geçen gece iyice bir düşünmüştüm. Tabii bu düşüncelerin çoğu Cedi'yle ilgiliydi.

Tanışalı bir buçuk yıl olmuştu ve biz diğerleri gibi değildik işte. Bir haftada aşık olmamıştık ya da en ufak bir harekette yeşil ışık yakmamıştık. Biz birbirimizi hep imkansız görmüştük,zaten o yüzden bu kadar saf gelişmişti duygularımız.

Garipti aslında,tanışmamız bile tesadüftü. O kendi oturduğu sitedeki sahaya değil,yakındaki parktaki sahaya gelmişti benim gibi. Ben de o gün bizim sitedeki sahada oynamamıştım,nedenini ben bile bilmiyorum. Tesadüftü işte.

Tanışana kadar birbirimizi görmeyip tanıştıktan sonra her yerde karşılaşmamız da tesadüftü mesela.

Tabii plansız gelişen de çok şey vardı. Mesela babaannesinin gelişi ya da benim gelin olmayı kabul etmem gibi. Neden kabul ettiğimi hala anlayabilmiş değilim,sadece etmiştim.
Tam olarak anı yaşamaya odaklıydım,daha sonra ne olacağını umursamıyordum.

Onu seviyordum,beni seviyordu. Önemli olan buydu.

"Ekim. Ekim? Daldın gittin yine."

Kafamı iki yana sallayıp gülümsedim. O da farkındaydı bu aralar çok düşündüğümün.

"Ne düşünüyorsun?"dedi omuzlarımdan tutup beni kendine çekerken.

"Hiç."dedim ve beline sarıldım. Yavaş yavaş sallanmaya başladık,gülümseyip başımı sol göğsüne yasladım.

"Öf,arkadan şarkı çalması falan gerekmiyor mu ya?"dedim bu sefer çenemi göğsüne yaslayıp ona bakarken.

"Bekle,"dedi beni bırakmadan telefonuna uzanırken. "Ne açayım güzelime?"

Ne vereyim abime?

"Aç oradan bir Müslüm Baba."

"Rakı masası da getireyim istersen."

Güldüm ve telefonu aldım elinden. Youtube'a şarkının adını yazıp beline sarıldım tekrardan.

Senin geçtiğin yollardan,

Yalnızlık çıkar gelir

Ve böyle akşamlarda,içim biraz daha erir

Ben akşamları sevmem